Ο Μάρκο Ινγκλέσις είναι μέρος μιας οργάνωσης που ονομάζεται Ενέργεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα με δράσεις για δικαιώματα σε διάφορα σημεία του κόσμου. Με αφορμή το πόσο έχει πληγεί η Ιταλία από την πανδημία, έδωσε αυτή τη συνέντευξη στο γραφείο της Pressenza του Μιλάνου.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης της πανδημίας δημιούργησε μια νέα κατάσταση για όλους, επηρεάζοντας τις συνήθειές μας και ταρακουνώντας τις βεβαιότητες που είχαμε, αλλά για τους ακτιβιστές και τις ακτιβίστριες σήμαινε επίσης την ακύρωση πρωτοβουλιών που είχαν διοργανωθεί και επρόκειτο να πραγματοποιηθούν τους μήνες που ζούμε. Πώς ζήσατε και ζείτε αυτή τη στιγμή;
Σίγουρα δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Ο σύλλογός μας βρισκόταν, όπως πάντα, σε πλήρη ανάπτυξη, με πολλές σημαντικές πρωτοβουλίες σε εξέλιξη και προγραμματισμένες, τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Η Παγκόσμια Πορεία για την ειρήνη και τη μηβία επρόκειτο να περάσει από τη Ρώμη στις 29 Φεβρουαρίου, αλλά αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε το γεγονός που προετοιμάζαμε για πάνω από ένα χρόνο μαζί με άλλες συλλογικότητες και ομάδες της Ρώμης. Η προγραμματισμένη εκστρατεία μας «Σταματήστε την ελονοσία» για το 2020 σε Σενεγάλη και Γκάμπια είχε επίσης μόλις ξεκινήσει.
Για πρώτη φορά φέτος, είχαμε επίσης τρεις εθελοντές από τη δημόσια διοίκηση, οι οποίοι θα υπηρετούσαν το κοινό μας έργο για ένα χρόνο. Η παρουσία τους, που ήταν μια μεγάλη επένδυση σε οργανωτικούς όρους, είχε σκοπό να συμβάλει στην ανάπτυξη της ιστοσελίδας μας και να αυξήσει τον αριθμό των τοπικών συνεργατών. Είχαμε σε εξέλιξη διάφορες πρωτοβουλίες που αφορούσαν το πρόγραμμα, όπως το 37ο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Εθελοντών στη Ρώμη, μια πολύ σημαντική ευκαιρία για μια ένωση ανθρώπινων προθέσεων με στόχο την αλλαγή, που είναι δυνατή χάρη στην εισροή νέων εθελοντών, ιδεών και ενεργειών.
Για μια στιγμή φαινόταν ότι η πανδημία θα μπλόκαρε τα πάντα. Στη Σενεγάλη επέβαλαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαγόρευση της κυκλοφορίας. Η ιταλική κυβέρνηση διέταξε την επιστροφή όλων των εθελοντών της δημόσιας υπηρεσίας από το εξωτερικό. Έπρεπε να ακυρώσω το ταξίδι μου στη Σενεγάλη και τη Γκάμπια που είχε προγραμματιστεί για την εβδομάδα του Πάσχα και οι δραστηριότητες αντιμετώπισαν στιγμές αναστολής. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι μια εύκολη περίοδος, δεδομένης της εξαιρετικής δουλειάς που πραγματοποιήθηκε τους προηγούμενους μήνες για την οργάνωση των δραστηριοτήτων του 2020. Ο ιός έφτασε απροσδόκητα για να αναστατώσει τα σχέδιά μας. Όλοι βρισκόμασταν στο σπίτι, με το γραφείο της οργάνωσης να είναι κλειστό μέχρι νεοτέρας και ήταν αδύνατο να συναντηθούμε με φυσική παρουσία. Υπάρχει επίσης μια ανθρώπινη πλευρά σε όλα αυτά, υπάρχουν σχέδια που βασίζονται στην ανταλλαγή ανθρώπινης ενέργειας όταν βρίσκονται οι άνθρωποι συγκεντρωμένοι, στιγμές προβληματισμού και αναζήτησης λύσεων για την κοινή εξέλιξη. Η αδυναμία κοινής χρήσης του φυσικού μας χώρου, στο γραφείο μας στο San Lorenzo στη Ρώμη, είχε αναμφίβολα σημαντικό αντίκτυπο, αλλά τελικά δεν μας εμπόδισε. Από την αρχή, η δημιουργικότητα που μας διακρίνει και η έντονη ανταλλαγή που υποστηρίχθηκε μέσα από τη διαδικτυακή επαφή δημιούργησαν νέες συνθήκες αυξανόμενης προσαρμογής ενόψει της κατάστασης.
Ποιες νέες και δημιουργικές απαντήσεις έχει βρει η ομάδα σας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της παρά τους περιορισμούς που επιβάλλονται από αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης;
Το πρώτο βήμα ήταν να εξοπλίσουμε όλους μας με δυνατότητες τηλεδιάσκεψης που να μπορεί να “σηκώσει” πολλούς χρήστες. Έτσι ξεκίνησε μια μακρά σειρά τηλεδιασκέψεων που περιελάμβαναν εθελοντές από την Ιταλία, την Ινδία, τη Σενεγάλη και τη Γκάμπια, καθώς και πολλούς φίλους της οργάνωσης που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο σε συνεργασία με άλλους οργανισμούς. Αφενός, δημιουργήσαμε περιοχές ανταλλαγής για το πώς βιώσαμε όλοι αυτήν τη στιγμή, τους φόβους μας, τις ελπίδες και τέλος ανταλλάξαμε χρήσιμες πρακτικές για την καλύτερη αντιμετώπιση της απομόνωσης αλλά και ιδέες και δράσεις που θα μπορούσαν να είχαν άμεση εφαρμογή. Το ερέθισμα προήλθε επίσης από τους εταίρους μας στη Σενεγάλη και τη Γκάμπια, οι οποίοι μας ενθάρρυναν να συνεργαστούμε για την πρόληψη του κορωνοϊού. Ήταν μια σχεδόν φυσική μετάβαση, καθώς για χρόνια εργαζόμασταν για την πρόληψη της ελονοσίας, στα σχολεία και στην περιοχή.
Η νέα καμπάνια “Stop Coronavirus” ξεκίνησε στα μέσα Μαρτίου και οι δραστηριότητες ευαισθητοποίησης στην περιοχή ξεκίνησαν στα τέλη του μήνα. Κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών, δεκάδες εθελοντές επισκέφτηκαν σχεδόν χίλια σπίτια στις προαστιακές γειτονιές του Ντακάρ, όπως στην Πικίν, στην Κερ Μασάρ και την Γιεουμπέλ. Στόχος είναι η ενημέρωση του πληθυσμού σχετικά με τις μεθόδους πρόληψης των ιών. Για το λόγο αυτό, στην Ιταλία αναπτύξαμε ενημερωτικό υλικό και χρηματοδοτήσαμε την αγορά μεγάλων ποσοτήτων σαπουνιού και αντισυπτικών με σκοπό τη διανομή τους στους πολίτες των αφρικανικών αυτών χωρών. Εγκαθιστούμε επίσης δημόσια σημεία με βρύσες για νερό, κυρίως αυτό στα χωριά της Γκάμπια Μπαλάνγκχαρ, Κάουρ και Τζέντζι.
Και εδώ αναδεικνύεται η δύναμη της διεθνούς συνεργασίας. Από την άφιξή μας στη Δυτική Αφρική πριν από 20 χρόνια, εργαζόμαστε πάντα συνεργατικά με το ντόπιο πληθυσμό. Πρόκειται για εθελοντές που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των κοινοτήτων τους και έχουν αποφασίσει να συνεργαστούν μαζί μας για την εκτέλεση κοινών έργων. Και ακριβώς σε αυτήν τη στιγμή κρίσης, στην οποία κανένας Ιταλός εθελοντής δεν μπορεί να μείνει στην Αφρική, η καλή πρακτική μας είχε ακόμη πιο θετικά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, οι υπεύθυνοι/ες και οι εθελοντές/ντριές μας από τη Σενεγάλη και τη Γκάμπια ασκούν αυτή τη στιγμή όλες τις τοπικές δραστηριότητες. Φυσικά είμαστε σε συνεχή επαφή μαζί τους για καλύτερο συντονισμό, αλλά ήταν οι πρώτοι που κινητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν τις κοινότητες σε αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτή η κατάσταση κατέδειξε επομένως τη ζωντάνια της τοπικής κοινωνίας των πολιτών και την αποτελεσματικότητα του μοντέλου διεθνούς συνεργασίας.