Σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, πολλοί ανθρωπιστές συλλογίστηκαν πάνω στη σημερινή κατάσταση και ετοίμασαν αυτή τη δήλωση που συνοδεύεται με μία εκστρατεία. Η Pressenza μεταξύ άλλων χαιρετίζει και υποστηρίζει την παραπάνω προσπάθεια.
Η υγεία είναι ένα οικουμενικό δικαίωμα, πέραν την οικονομίας της αγοράς και της χρηματοοικονομικής θεώρησης.
Με αυτό το κάλεσμα, αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Χρησιμοποιούμε όλες μας τις δυνάμεις για να βρεθούμε αντιμέτωποι με το κατ’ επείγον του κορωνοϊού. Και θα το κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε μένοντας σπίτι, συνεχίζοντας την εργασία μας εάν αυτό είναι απαραίτητο και βοηθώντας με όλους τους δυνατούς τρόπους. Θα είμαστε υπεύθυνοι και υπεύθυνες και θα επιχειρήσουμε να πείσουμε αυτούς που μας περιβάλλουν να πράξουν αντιστοίχως.
Θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, ακόμα κι όταν η κατάσταση αυτή θα είναι παρελθόν, καθώς θα πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα της καταστροφής που θα έχει επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους – πέρα από τους θανάτους σε απάνθρωπες συνθήκες τόσων ανθρώπων – με επιπτώσεις, εξαιρετικά σοβαρές για τα υγειονομικά και τα οικονομικά συστήματα.
Ζητάμε επιπλέον, από εσάς τους πολιτικούς, που οι λαοί σας έχουν εμπιστευθεί τις πιο σημαντικές αποφάσεις για τις ζωές μας, όπως και για αυτές των προσφιλών μας προσώπων, να αναλάβετε τις ευθύνες σας.
Δεν είμαστε αφελείς και γνωρίζουμε άριστα ότι δεν βιώνουμε μόνο ένα ατύχημα, αλλά αντιθέτως, πληρώνουμε το τίμημα των απολύτως ακατάλληλων προτεραιοτήτων και των απαράδεκτων επιλογών μας.
Η υγεία των ανθρώπων, η επιστημονική έρευνα και η ίδια η ζωή ήταν εξαρτημένες από άλλα στοιχεία: την αγορά, τις χρηματοοικονομικές επιλογές και τη θεώρηση των οικονομικών παραμέτρων, που ουδεμία σχέση είχαν και έχουν με την ευζωία μιας κοινότητας.
Αυτός ο ιός δεν δημιούργησε τις αντιφάσεις που διαπιστώνουμε, απλά μας βοήθησε να τις δούμε. Σήμερα, οι επιπτώσεις είναι ορατές από όλους εμάς. Είναι ξεκάθαρο ότι, οι μηχανισμοί που διέπουν την κοινωνία μας στο παρόν, δεν εγγυώνται την ευζωία, απειλώντας ακόμα και την επιβίωσή μας.
Οι δυσκολίες, η έλλειψη συντονισμού, η βραδύτητα και η αναποφασιστικότητα με τις οποίες οι κυβερνήσεις μας ανταποκρίθηκαν σε αυτή την επείγουσα κατάσταση, έδειξαν καθαρά σε ποιο βαθμό σχετίζονται οι αποφάσεις τους με τις αγορές, το χρηματοοικονομικό σύστημα και τον εκβιασμό της παγκόσμιας οικονομίας. Μας λένε ότι είναι αναπόφευκτο, μας λένε να παραδεχτούμε ότι η δημοκρατία μας δεν λειτουργεί πλέον. Κι είναι απαράδεκτο, ανήθικο και ενάντια στην ανθρώπινη εξέλιξη. Απαιτούμε από τις κυβερνήσεις μας, να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των πολιτών και όχι αυτά των αγορών.
Αναγνωρίζουμε εκ νέου τα λάθη που διαπράξαμε. Είχαμε σκεφτεί αφελώς ότι, ακολουθώντας ορισμένες οικονομικές συνταγές, που μας υπέβαλλαν σε έναν οικονομικό εκβιασμό, θα είχαμε σωθεί από την κατάσταση στην οποία, εκατομμύρια άνθρωποι είχαν βρεθεί στις ”αυτοαποκαλούμενες” ανεπτυγμένες χώρες. Σήμερα όμως, απέναντι σε αυτή την κρίση, απέναντι στην απειλή νέων πολέμων, νέων πιθανών πανδημιών και οικολογικών καταστροφών, διαπιστώνουμε ότι κανένας από εμάς δεν μπορεί να αισθανθεί ασφαλής, εάν η διασφάλιση της ευζωίας για όλους δεν είναι εγγυημένη. Συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχουν λαοί χωριστά, αλλά μία μόνο μεγάλη ανθρώπινη οικογένεια.
Η αλληλεγγύη που εκδηλώνεται, η αλληλοβοήθεια μεταξύ ατόμων, μεταξύ περιοχών, μεταξύ κρατών, δείχνει την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χειραγωγηθούμε από εκστρατείες μίσους, που επιδιώκουν το διαχωρισμό μας. Η πρόοδος μόνο για ορισμένους αποσκοπεί στην έλλειψη προόδου για τους υπόλοιπους.
Ζητάμε από τις κυβερνήσεις όλων των χωρών, άμεσα:
• να βάλουν όλες τους τις δυνάμεις για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, δίνοντάς της, απόλυτη λογιστική και οικονομική προτεραιότητα μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Η ανθρώπινη ζωή έχει αυτή τη στιγμή την πολυτιμότερη αξία.
• να ενδυναμώσουν, με τρόπο κατάλληλο και μόνιμο, τα συστήματα της δημόσιας υγείας και να προσαρμοστούν στις πραγματικές μας ανάγκες. Η λειτουργία τους δεν θα πρέπει να αξιολογείται με όρους παραγωγικότητας, αλλά σε σχέση με τη δυνατότητά τους να βελτιώσουν τη δημόσια υγεία και την πρόληψη. Αυτή η ενδυνάμωση θα πρέπει επιπροσθέτως να στραφεί στην έρευνα και την κατάρτιση του προσωπικού.
• να προχωρήσουν σε μαζικές επιχορηγήσεις, προσαρμοσμένες και μη εξοφλητέες, προς βοήθεια των ατόμων, των οικογενειών και των παραγωγικών επιχειρήσεων που θα έχουν πληγεί σοβαρά από αυτή την επείγουσα κατάσταση. Αυτά τα ταμεία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντισταθμιστούν με νέες μειώσεις στις δαπάνες του δημοσίου και θα πρέπει να αναληφθούν από τον πλούτο που συγκεντρώθηκε στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών στα χέρια ορισμένων ιδιωτών, τραπεζών και κερδοσκοπικών ταμείων. Φορολογώντας για παράδειγμα τις κερδοσκοπικές επενδύσεις και τις αποδοχές των μεγάλων επιχειρήσεων, που δεν πληρώνουν για την ώρα φόρους στις χώρες που έχουν τη δραστηριότητά τους. Πρέπει κατ’ επειγόντως να μειωθούν οι προϋπολογισμοί που σχετίζονται με αμυντικές δαπάνες και ιδιαίτερα, με στρατιωτικές αποστολές σε άλλα κράτη και η αγορά νέων προμηθειών και εξοπλισμών.
• να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός διεθνούς ταμείου έκτακτης ανάγκης που θα διαχειρίζεται ο ΟΗΕ, με σκοπό να υποστηρίξει τις πιο εύθραυστες οικονομικά χώρες (όπως αυτές τις υποσαχάριας Αφρικής), όπου αυτή η πανδημία δύναται να έχει τις πιο καταστροφικές συνέπειες. Αυτή η βοήθεια δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατραπεί σε ένα νέο χρέος.
Όσο για μας, δεν θα είμαστε απλοί παθητικοί θεατές.
Έχουμε διαισθανθεί την ανάγκη να συγκεντρωθούμε και να ακούσουμε αυτό που βρίσκεται στο βάθος της καρδιάς μας. Ανακαλύψαμε αυτό που είναι πρωταρχικής σημασίας στη ζωή και θα το κάνουμε θεμέλιο της ύπαρξής μας. Θα αλλάξουμε τις προτεραιότητές μας και θα δυναμώσουμε τις καλύτερές μας προσδοκίες. Είμαστε πολλές και πολλοί, από όλες τις γενιές και τους πολιτισμούς και η δύναμή μας θα είναι τέτοια, που δεν θα μπορούν πλέον να μας αγνοήσουν.
“Βρισκόμαστε στο τέλος μίας σκοτεινής περιόδου της Ιστορίας και τίποτα δεν θα είναι πλέον όπως πριν. Σιγά-σιγά, θα ξημερώσει μία νέα μέρα. Οι πολιτισμοί θα γίνονται πιο κατανοητοί, οι λαοί θα επιθυμούν μία πρόοδο που θα μοιράζεται από όλους για όλους, κατανοώντας ότι η πρόοδος για μία και μόνο μειοψηφία δεν αποτελεί πρόοδο για κανέναν. Ναι, θα υπάρχει η ειρήνη και από ανάγκη θα καταλάβουμε ότι, τα ίχνη ενός παγκόσμιου ανθρώπινου έθνους θα αρχίσουν να αχνοφαίνονται.” – Mario Luis Rodriguez Cobos (Silo), 2004.
Ανθρωπιστές για το Οικουμενικό Δικαίωμα στην Υγεία
Για να υποστηρίξετε αυτή την εκστρατεία και για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στο παρακάτω email: salutedirittouniversale@gmail.com.
Μετάφραση από τα γαλλικά για την ελληνική Pressenza: Ανδρέας Παπαγγελόπουλος.
