Οι μυθολογικές ιστορίες είναι γεμάτες με αφηγήσεις σχετικά με τα σοβαρά λάθη των ανθρώπων, που φέρνουν την τιμωρία των θεών με τη μορφή πλημμυρών, λοιμών, λιμών και κοσμικών πυρκαγιών.

Μερικές φορές τα εγκλήματα αυτά διαπράχθηκαν εναντίον του σχεδίου ή των εντολή των θεών όσον αφορά τη φυσική ή κοινωνική τάξη και άλλες φορές επειδή αψηφούσαν τη θέλησή τους ή ακόμη επειδή προσπαθούσαν να υφαρπάξουν τα θεϊκά τους χαρακτηριστικά.

Ανεξάρτητα από συγκεκριμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις, τείνω να βλέπω αυτές τις ιστορίες ως μια παραλλαγή των εξωτερικών φαινομένων της ανθρώπινης σφαίρας, που προέρχονται από ένα μεγαλύτερο σύστημα και με την ικανότατα να παράγουν ένα σοκ τέτοιου μεγέθους, που έχει ως αποτέλεσμα να διορθώνει τυχόν αποκλείσεις και συμπεριφορές. Σε πολλές από αυτές τις αφηγήσεις οι μετανοημένοι λαοί διορθώνουν τις συμπεριφορές τους ή η τιμωρία συνεχίζεται μέχρι να αποκαταστήσουν τα λάθη.

Ακολουθώντας το δόγμα του Σίλο, διαμόρφωσα σταδιακά ένα δομικό και διαδικαστικό όραμα του κοινωνικού κόσμου, της φύσης και της ίδιας της συνείδησης. Κοιτάζοντας το πρωτοφανές φαινόμενο στο οποίο έχουμε βυθιστεί, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω αναλογίες με αυτές τις αφηγήσεις που ανάγονται στην αρχαία μνήμη της ανθρωπότητας.

Από αυτήν την άποψη αντιλαμβάνομαι τη δράση των ιών, έξω από το επίπεδο της βιολογικής ζωής, αλλά με την ικανότητα να την τροποποιούν και να την καταστρέφουν, ως διορθωτικό σοκ της φύσης όπως εκείνων που διηγούνται αυτοί οι μύθοι, μόνο εκείνων με πρωτοφανή μεγέθη.

Ο COVID-19 όχι μόνο έχει προκαλέσει οδύνη και θάνατο σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, αλλά έχει καταστρέψει την απασχόληση για εκατομμύρια οικογένειες, έχει επηρεάσει ολόκληρες βιομηχανίες όπως ξενοδοχεία και εστιατόρια, την παραγωγική βάση, αλυσίδες εφοδιασμού, υπηρεσίες κάθε είδους… Απαράμιλλο πλήγμα στην ανθρώπινη ιστορία. Εξαπλώθηκε σαν φωτιά, σε όλο τον κόσμο μέσα σε λίγες εβδομάδες, αναγκάζοντας σε παράλυση και απομόνωση περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού.

Δεν μοιάζει ακραίο, λοιπόν, να συγκρίνουμε αυτήν την πανδημία με άλλες προηγούμενες στη σύγχρονη ιστορία, όπως η γρίπη του 1918 και άλλες πιο πρόσφατες. Η διαπίστωση αυτής της ομοιότητας με περιπτώσεις που είναι πολύ διαφορετικές και κακώς τεκμηριωμένες στο παρελθόν, προσποιούμενοι ότι είναι το ίδιο φαινόμενο, δεν βοηθά να αντιληφθούμε το μέγεθος αυτού που βιώνουμε σήμερα, ούτε να προετοιμαστούμε επαρκώς για ό,τι έρχεται μετά.

Ένας κόσμος σαν τον σημερινό δεν έχει υπάρξει ξανά στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι ένα νέο φαινόμενο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε ήδη ένα αρχικό Παγκόσμιο Ανθρώπινο Έθνος. Εφόσον το κοινωνικό σώμα επηρεάζεται ταυτόχρονα, με τα ίδια συμπτώματα και τις ίδιες στρατηγικές φροντίδας και θεραπείας. Εφόσον ο ιός ταξιδεύει από όλα τα γεωγραφικά πλάτη με κατευθύνσεις και ταχύτητες απρόβλεπτες. Εφόσον προχωράμε και συγκρίνουμε σε πραγματικό χρόνο την στατιστική εικόνα της αύξησης, της εξέλιξης και της μείωσης της επιδημίας. Εφόσον στέλνονται ιατροφαρμακευτικό υλικό και ομάδες ειδικών γιατρών, προσωπικός προστατευτικός εξοπλισμός και ομάδες βοήθειας και ελέγχου για τον ιό μέσα σε λίγες ώρες στα μέρη με τη μεγαλύτερη ανάγκη. Εφόσον γίνονται έρευνες γρήγορα και στα καλύτερα εργαστήρια του πλανήτη για φάρμακα και εμβόλια, είναι προφανές ότι είμαστε παρόντες μπροστά σε ένα νέο φαινόμενο, το οποίο υπερισχύει όλων των άλλων προτεραιοτήτων στον σημερινό κόσμο. Είναι ενδεικτικό ότι με αυτόν τον οδυνηρό τοκετό γεννιέται και αποκτά συνείδηση ως κοινωνική εμπειρία για πρώτη φορά το Παγκόσμιο Ανθρώπινο Έθνος.

Τα άτομα σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη συνειδητοποιούν μέσω εμπειρίας ότι είμαστε πρωταγωνιστές σε ένα νέο φαινόμενο και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας χωρίς εξαναγκασμό ή απειλές για να αποτρέψουμε έτσι τις βλαβερές επιπτώσεις σε άλλους ανθρώπους.

Οι κυβερνήσεις σε διαφορετικά κράτη και περιοχές αναλαμβάνουν διαφορετικές θέσεις και επιδεικνύουν δεοντολογία που αντιστοιχεί στις ιδιαίτερες ιδεολογίες τους, σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το φαινόμενο, αλλά λίγο μετά προσπαθούν να διορθώσουν τις αποφάσεις τους ενόψει της συντριπτικής κατακραυγής των λαών του κόσμου, στοιχεία αυτού του νέου έθνους.

Αυτοί που βάζουν τα χρήματα πάνω από τη ζωή, αυτοί που βάζουν το κράτος πάνω από τον άνθρωπο, οι ολιγάρχες, οι κερδοσκόποι και οι καταπιεστές κάθε είδους, τώρα αβοήθητοι, τρέμουν την αβεβαιότητα μπροστά στις επερχόμενες αλλαγές.

Η απόλυτη πλειοψηφία των ανθρώπων σήμερα συλλογιζόμαστε μέσα στην καραντίνα, την απομόνωση και το κενό των επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων που καταλάμβαναν κάθε μέρα της ύπαρξής μας. Τι θα ακολουθήσει;

Με την έλευση της ταυτόχρονης επικοινωνίας σε πραγματικό χρόνο σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη, συνειδητοποιούμε ότι, όταν σταματήσουν οι πυρετώδεις δραστηριότητές μας, το σύστημα παραλύει, τα χρηματιστήρια πέφτουν (πλασματικά κέντρα κερδοσκοπίας), η παραγωγή και κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών σταματούν.

Συλλογιζόμαστε πάνω στο γεγονός ότι ο καθένας από εμάς είναι ο δημιουργός του πλούτου στον κόσμο και όταν σταματάμε, διακόπτεται. Είμαστε η ενέργεια που δίνει ζωή στο σύστημα, που χωρίς εμάς πεθαίνει. Είναι οι νοσοκόμες, οι γιατροί και το προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης που, απροστάτευτοι και εκθέτοντας τη ζωή τους χωρίς να υπολογίζουν τίποτα, αγωνίζονται μέχρι εξαντλήσεως για να σώσουν άλλες ανθρώπινες ζωές.

Αυτοί είναι «οι άνθρωποι», «οι λαοί της γης»

Κατανοούμε την αλληλεξάρτηση, όπως ένας οργανισμός όταν ένα φαινόμενο που επηρεάζει ένα όργανο ή ένα σημείο του έχει άμεσες συνέπειες σε όλα τα άλλα σημεία. Είμαστε μια δομή, η ανθρώπινη ζωή, οι λαοί και τα συγκεκριμένα έθνη. Νιώθουμε με τον ίδιο τρόπο, γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με τον ίδιο τρόπο. Οι προσδοκίες μας είναι παρόμοιες, τα όνειρά μας, οι αγωνίες και τα δεινά μας είναι ίδια.

Ο παλιός κόσμος από τον οποίο ερχόμαστε, βιώνει τις αδυναμίες του και την αντίφασή του. Καταστρέψαμε το κοινωνικό μας περιβάλλον, φτωχοποιώντας τη συντριπτική πλειοψηφία ανθρώπων σαν κι εμάς. Καταστρέψαμε το περιβάλλον που μας θρέφει καθημερινά, δηλητηριάζοντας την ατμόσφαιρα που αναπνέουμε, καταστρέφοντας τα οικοσυστήματα και προκαλώντας την εξαφάνιση χιλιάδων ειδών που είναι απαραίτητα για τη ζωή.

Όλες αυτές οι ανισορροπίες έχουν μεταλλαχθεί σε έναν μικρό ιό που χωρίς διάκριση καταστρέφει το δικό μας αναπνευστικό σύστημα. Τίποτα δεν προβλέπει ότι δεν θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται, αυτός ή άλλοι, μέχρι να αποδεκατίσει ένα είδος που έχει χάσει την κατεύθυνση και το νόημα της ύπαρξής του.

Η ζωή έχει ένα σχέδιο και μια πρόθεση εξελικτική, με συνείδηση, με φως. Αυτό που αποκλίνει από αυτή την κατεύθυνση είναι κακό, είναι αντίθετο με το σχέδιο της δημιουργίας. Όλα όσα πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση είναι καλά, συμβάλλουν στην κατεύθυνση της ζωής και στην εξέλιξή της.

Εκτός του να μοιράζομαι την οδύνη από την οποία όλοι μας υποφέρουμε στο επίπεδο της ύπαρξής μας, δεν μπορώ παρά να μοιραστώ την Οργή των θεών για το κακό που προκλήθηκε στο σχέδιο της ζωής. Ίσως γι’ αυτό οι μύλοι λένε ότι είμαστε μια φυλή ημίθεων.

Καθώς συνεχίζουμε την απομόνωση και τον συλλογισμό μας, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι:

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και το σύστημα διανομής πλούτου πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Η κατάχρηση του κοινωνικού συνόλου, του οικονομικού συνόλου, του πολιτικού συνόλου από παράλογες μειονότητες που έτσι περιορίζουν το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα, προκαλώντας την ασφυξία και την καταστροφή του, δεν είναι βιώσιμη.

Γι’ αυτό, πρέπει να αλλάξει.

Η προστασία του οικολογικού μας περιβάλλοντος, καθώς και όλων των ειδών, είναι ζωτικής σημασίας και επείγων εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ανθρώπινο έθνος.

Το κοινωνικό σύστημα πρέπει να κλείσει τις πληγές του μέσω της προσεκτικής εφαρμογής των καθολικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ορίστηκαν πριν από πάνω από 70 χρόνια.

Πρέπει να τερματίσουμε τους πολέμους και οι συγκρούσεις πρέπει να επιλυθούν στα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία πρέπει επομένως να μεταρρυθμιστούν.

Ως άτομα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για την εξέλιξη και την ανάπτυξή μας προς πιο ανεπτυγμένα επίπεδα συνείδησης, υιοθετώντας την αρχή της υψηλότερης ηθικής αξίας «Να φέρεσαι στους άλλους όπως θέλεις να σου φέρονται».

Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens