Γράφει η Χρυσούλα Μπότση*
Βγήκε στις ειδήσεις. Δεν απασχόλησε ίσως πολύ. Ειδικά οχήματα της αστυνομίας πετάνε μπλε μπογιά στους μετανάστες με στόχο να μπορούν να τους ξεχωρίζουν και να τους συλλαμβάνουν, όταν και εάν καταφέρουν να περάσουν τον Έβρο. Είναι μια μπλε ασύμμετρη απειλή.
Το μπλε έχει περίοπτη θέση στη φαρέτρα των χρωμάτων, είτε πρόκειται για την μπλε περίοδο του Πικάσο είτε για το σπίτι της Φρίντα Κάλο, είτε πρόκειται για τις χρώσεις σε καλλιέργειες μικροβίων. Είναι επίσης χρώμα ταυτισμένο με την Ελλάδα.
Το μπλε χρώμα έχει όμως ακόμη μια ιστορία εκτός από τον μπλε πυρετό της τέχνης: αυτό της χρήσης του στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί. Οι κρατούμενοι με την άφιξή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα και μετά την «απολύμανση», φορούσαν την στολή και -ανάλογα με την ταυτότητά τους- φορούσαν και ένα χρωματιστό τρίγωνο ή κορδέλα. Οι τσιγγάνοι φορούσαν καφέ τρίγωνο. Οι κομμουνιστές και οι πολιτικοί κρατούμενοι κόκκινο τρίγωνο. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά φορούσαν μωβ τρίγωνο. Οι ξένοι εργάτες – αιχμάλωτοι – φορούσαν μπλε τρίγωνο. Οι Εβραίοι φορούσαν δύο τρίγωνα: ένα κίτρινο πάνω από ένα κόκκινο τρίγωνο. Οι ομοφυλόφιλοι, φορούσαν ένα ροζ τρίγωνο.
Είναι λοιπόν τυχαία η χρωματική επιλογή της μπογιάς που λούζει τους κολασμένους του Έβρου; Έχει μια άλλη θεώρηση; Είναι συμβατή με την εικόνα ενός ναζιστικού προτύπου; Έτσι φαντάζονται το ρόλο τους στη σχέση τους με τους αιτούντες άσυλο;
Δεν θα υπάρξουν απαντήσεις. Όπως δεν υπάρχει απάντηση για ό,τι συμβαίνει τώρα στον Έβρο. Όμως η ατμόσφαιρα μυρίζει δακρυγόνα και μπλε τρίγωνα.
*Η Χρυσούλα Μπότση είναι ιατρός πνευμονολόγος – φυματιολόγος, στη Μονάδα Λοιμώξεων Ν.Α.Συγγρός.
