Η Ευρώπη πρέπει να μελετήσει τι έχει γίνει στην Κίνα και τι γίνεται στη Νότια Κορέα και την Ιταλία κατά του κορονοϊού προκειμένου να μιμηθεί και να βελτιώσει τα αποτελεσματικά μέτρα που έχουν ληφθεί.
Στις 7 Ιανουαρίου, πριν από λίγες εβδομάδες, η Κίνα ενημέρωσε τον κόσμο για την ανακάλυψη ενός νέου ιού, άγνωστος και ως εκ τούτου πολύ επικίνδυνος, διότι δεν υπάρχει ανοσολογική άμυνα, η συμπεριφορά του είναι απρόβλεπτη και δεν υπάρχουν εργαλεία για την αντιμετώπισή του. Η Κίνα έλαβε αμέσως δραστικά μέτρα που οδήγησαν στην απομόνωση ολόκληρων πόλεων και περισσότερων από 60 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η ζωή και η κοινωνική συμπεριφορά ενός έθνους με πληθυσμό σχεδόν 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων έχει αλλάξει. Έκλεισαν εργοστάσια και έθεσαν σε κίνδυνο την οικονομική υπεροχή που είχαν επιτύχει επί δεκαετίες σκληρής δουλειάς. Ήταν σαφές ότι αντιμετώπιζαν ένα σημαντικό πρόβλημα. Ωστόσο, παρά τα στοιχεία αυτά και τις προειδοποιήσεις του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντέδρασαν πολύ επιφανειακά και χωρίς κανένα συντονισμό. Ίσως οι πολιτικοί ήταν απασχολημένοι ή ανίκανοι. Ίσως να είχαν να ασχοληθούν με καθημερινά προβλήματα ή μελλοντικά αποτελέσματα εκλογών. Ίσως ήρθαν αντιμέτωποι με την επιλογή να δώσουν προτεραιότητα στην υγεία των ανθρώπων ή τις επιχειρήσεις, την οικονομία, τις αγορές…
Ορισμένες χώρες όπως η Ιταλία έλαβαν ορισμένα μέτρα, όπως η κατάργηση των απευθείας πτήσεων από την Κίνα στις αρχές Φεβρουαρίου, η οποία ήταν προφανώς άχρηστη, δεδομένου ότι δεν ισχύει για ολόκληρη την Ευρώπη. Οι πληροφορίες που δόθηκαν στους πολίτες ήταν επιφανειακές και αντιφατικές. Ακόμα και οι «ειδικοί» έλεγαν στα ΜΜΕ ότι ο νέος κορονοϊός ήταν μια απλή γρίπη, που σήμαινε ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Οι πολίτες αντιμετωπίζονταν σαν παιδιά και η έλλειψη πληροφοριών δημιούργησε πανικό και έδωσε τη θέση της στη διάδοση των διάσημων fake news.
Αναπόφευκτα ξέσπασε η καταιγίδα και αυτό έγινε στην Ιταλία στις 23 Φεβρουαρίου. Τα κρούσματα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται εκθετικά και άρχισαν να λαμβάνονται όλο και πιο αποφασιστικά και αυστηρά μέτρα. Τελικά, υπήρξε επιτέλους κάποια σαφήνεια σχετικά με το πρόβλημα. Αυτός ο νέος κορονοϊός δεν είναι μια απλή γρίπη, αλλά δεν είναι ούτε SARS ούτε έμπολα. Είναι ένας νέος ιός, οι άνθρωποι δεν έχουν αντισώματα και κατά συνέπεια εξαπλώνεται πολύ εύκολα. Δεδομένου ότι είναι ένας άγνωστος ιός, δεν είναι γνωστά πολλά για αυτόν. Περίπου το ήμισυ αυτών που επισήμως έχουν μολυνθεί χρειάζονται νοσοκομειακή περίθαλψη και περίπου το 10% χρειάζεται νοσηλεία στην εντατική. Εάν η λοίμωξη εξαπλωθεί σε μεγάλο αριθμό του πληθυσμού, οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να μην είναι σε θέση να βοηθήσουν τους άρρωστους, ειδικά εάν οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι άρρωστοι.
Αυτό που έγινε κατανοητό, πρώτα στην Κίνα και στη συνέχεια στη Νότια Κορέα και την Ιταλία, είναι ότι επειδή δεν υπάρχει θεραπεία ή εμβόλιο το μόνο φάρμακο είναι να αποφευχθεί μόλυνση. Ως εκ τούτου, τα μέτρα αποσκοπούν στην αποφυγή της σωματικής επαφής μεταξύ των ανθρώπων: πλύσιμο χεριών, αποφυγή συνωστισμένων χώρων, διατήρηση απόστασης τουλάχιστον ενός μέτρου από τους άλλους, κλείσιμο σχολείων, θεάτρων, αθλητικών εκδηλώσεων, περιορισμός ταξιδιών μόνο σε ό,τι είναι απαραίτητο…
Ωστόσο, παρά τα λάθη που σημειώθηκαν τον Ιανουάριο, παρά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ιταλία, πολλές ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με ελάχιστη σαφήνεια ή αποφασιστικότητα. Τον Φεβρουάριο, ξεκίνησε η προειδοποίηση για τον κορωνοϊό στη Νότια Κορέα, αλλά οι απευθείας πτήσεις από την Κορέα αναβλήθηκαν μόλις στις 5 Μαρτίου. Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν είναι συγκεχυμένες, ένα μέρος του πληθυσμού είναι σε πανικό, αλλά χωρίς να αλλάζει την κοινωνική συμπεριφορά του. Ένα άλλο μέρος, επιφυλακτικό, πιστεύει ότι είναι απλά μια απλή γρίπη. Είναι αδύνατο να βρεις μια μάσκα ή ένα απολυμαντικό χεριών σε ολόκληρη την Πράγα, όπου ζω. Σε μια σοβαρή εξέλιξη, έγινε προσπάθεια να εντοπιστεί ο ένοχος για την εξάπλωση του ιού στην Ιταλία. Με αυτό τον τρόπο, η προσοχή παρεκλίνει από το γεγονός ότι αντιμετωπίζουμε μια επιδημία που πλήττει ολόκληρη την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο, όπως λέει συνεχώς ο ΠΟΥ.
Πιθανότατα αυτό που αντιμετωπίζει σήμερα η Ιταλία είναι αυτό που θα γίνει σε άλλες χώρες (αν και στις καρδιές μας ελπίζουμε σθεναρά ότι αυτό δεν θα συμβεί) εάν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Αυτό όμως είναι δυνατό μόνο αν τεθεί η υγεία των ανθρώπων πάνω από τα οικονομικά συμφέροντα και τις εξουσίες. Σίγουρα μια συμπεριφορά όπως αυτή του Τσέχου πρωθυπουργού, Αντρέι Μπάμπις, που φωνάζει εναντίον της Ιταλίας και του Γάλλου Προέδρου Μακρόν που πηγαίνει στο θέατρο για να καθησυχάσει τον πληθυσμό δεν είναι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα. Χρειαζόμαστε σοβαρές επενδύσεις στη δημόσια υγεία!
Πρέπει να μελετήσουμε τι έχει γίνει στην Κίνα και τι γίνεται στην Κορέα και την Ιταλία για να μιμηθούμε και να βελτιώσουμε τα αποτελεσματικά μέτρα που έχουν ληφθεί. Αφενός, είναι απαραίτητο να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του ιού και, αφετέρου, να ενισχυθούν οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, να διευρυνθεί ο αριθμός των κλινών, ιδιαίτερα στην εντατική, να προσληφθεί νέο ιατρικό προσωπικό και να παρασχεθούν οι απαραίτητες ιατρικές εγκαταστάσεις. Αφενός, οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της κατάστασης και, αφετέρου, οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται απλώς για το πώς θα προστατευθούν από τον ιό, αλλά κυρίως για το πώς θα βοηθήσουν τους άλλους και ιδιαίτερα τους ασθενέστερους, για να μην μολυνθούν από τον ιό.
Μετάφραση: Pressenza Athens