Από την εκδήλωση για τους 17 στόχους που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, με καλεσμένους εκπροσώπους της ΚΕΔΕ μέχρι χτες έχει περάσει σημαντικό χρονικό διάστημα. Η εμπλοκή της τοπικής αυτοδιοίκησης και η “μετάφραση” των 17 στόχων βιώσιμης ανάπτυξης έχει ήδη ξεκινήσει σε αρκετούς δήμους της χώρας. Αυτό φαίνεται από μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο. Φάνηκε και στη χτεσινή συζήτηση, που διοργάνωσε η Ελληνική Πλατφόρμα για την Ανάπτυξη, στο κέντρο της Γης, στο Πάρκο Τρίτση. Καλεσμένοι στο πάνελ (μεταξύ άλλων) ήταν δυο εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης: ο Ηλίας Σαββάκης, Γενικός Γραμματέας του Δήμου Αγίου Δημητρίου και ο Παύλος Γεωργιάδης, μέλος του ΔΣ της Δημοτικής Κοινότητας Αλεξανδρούπολης. Στο κοινό παραβρίσκονταν άνθρωποι από την κοινωνία των πολιτών διαφόρων χωρών της ΕΕ, εταίροι του τριετούς έργου που υλοποιεί από την πλευρά της Ελλάδας η Ελληνική Πλατφόρμα με τον τίτλο “Βιώσιμη Ευρώπη για όλους”.
Η αρχική προσπάθεια των δημοτικών αρχών να εμπλακούν στη συζήτηση για τους παγκόσμιους στόχους με την επεξεργασία σχεδίων δράσης και την εφαρμογή τους δεν είναι μόνο αξιέπαινη. Είναι αναγκαία. Αν δεν θέλουμε οι στόχοι να μείνουν ένα σλόγκαν της ιστορίας των ανικανοποίητων αιτημάτων μας για έναν καλύτερο κόσμο, πρέπει να κινητοποιηθούν όλες οι βαθμίδες διοίκησης και να αναλάβουν την ευθύνη για να πλησιάσουμε την εφαρμογή τους. Φυσικά και εμείς οι απλοί πολίτες.
Υπάρχει μια τάση αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη που έχει ενδιαφέρον και αξίζει την προσοχή όλων μας. Καθώς η ήπειρος βρίσκεται απέναντι σε κάποια σοβαρά αδιέξοδα, κυρίως γιατί αδυνατεί να δώσει συντεταγμένες απαντήσεις σε μεγάλα παγκόσμια προβλήματα ή έστω να συμβάλλει σοβαρά προς τη λύση τους, ο ρόλος των Δήμων αναδεικνύεται όλο και περισσότερο. Για παράδειγμα η κρίση της προσφυγικής υποδοχής που αντιμετωπίζουμε, ανέδειξε ακριβώς αυτή την ανάγκη: υπήρξαν σημαντικές πρωτοβουλίες που πήραν αρκετά δημοτικά συμβούλια, φτάνοντας στα όρια των αρμοδιοτήτων τους, όπως η Βαρκελώνη, το Παλέρμο και άλλοι δήμοι, να υποδεχθούν στα λιμάνια τους διασωστικά πλοία, όταν η κεντρική πολιτική ηγεσία φώναζε για το αντίθετο. Ή όπως η υπογραφή της Συνθήκης για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων που βρίσκει σθεναρή αντίσταση (όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο) από τις χώρες που έχουν πυρηνικά όπλα και τις συμμαχικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Και πάλι οι Δήμοι Βαρκελώνης, Παρισίου, Λα Κορούνια (η λίστα είναι ατελείωτη αλλά η Ελλάδα ακόμα απούσα) αναλαμβάνουν δράση. Αντίστοιχα και σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον ακροδεξιό ναζιστικό λόγο, θέμα στο οποίο αρκετοί Δήμοι της χώρας μας έδειξαν το ανάστημά τους με διάφορους τρόπους, όπως την μη οπισθοχώρηση σε ζητήματα δικαιωμάτων ή μέσω της μη παραχώρησης προεκλογικά δημοσίων χώρων σε δημοτικές παρατάξεις, των οποίων ο καταστατικός χάρτης είναι αντίθετος με το Σύνταγμα της χώρας.
Άποψή μου είναι ότι περισσότερο από ποτέ οι Δήμοι πρέπει να παίξουν ενεργό ρόλο προς την υλοποίηση των 17 στόχων μεταφράζοντάς τους σε γενναίες πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο και σε σύνδεση με τα παγκόσμια ζητήματα. Το περίφημο δηλαδή “σκέφτομαι παγκόσμια – δρω τοπικά”. Ο στόχος 14, για παράδειγμα, αναφέρεται στους ωκεανούς μας ως ώθηση στα παγκόσμια οικοσυστήματα για να είναι η γη κατοικήσιμη για την ανθρωπότητα. Η δήλωση του Ιάπωνα Υπουργού Περιβάλλοντος μόλις τον περασμένο μήνα, άφησε άφωνη την ανθρωπότητα: “δεν θα υπάρξει άλλη επιλογή για το ιαπωνικό κράτος από το να παραδεχτεί ότι το μολυσμένο νερό από το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα θα ρίχνεται στη θάλασσα.” Στην πραγματικότητα, ο ιαπωνικός οργανισμός, που ρυθμίζει την πυρηνική ενέργεια, έχει δώσει το πράσινο φως προς αυτή την κατεύθυνση.
Όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε η μόλυνση με ραδιενεργά απόβλητα των ωκεανών δεν μπορεί να συγκρατηθεί σε κάποιο σημείο τους και έτσι αργά ή γρήγορα θα επηρεάσει μέχρι και τον τελευταίο ψαρά και το τελευταίο πιάτο στο τραπέζι. Η συζήτηση για την αύξηση καρκίνων από το Τσερνόμπιλ και μετά, και η μεταξύ τους σύνδεση έχει τεκμηριωθεί εδώ και καιρό επιστημονικά. Δεν έχει έρθει η ώρα να μπουν δυναμικά και τα ελληνικά δημοτικά συμβούλια στην παγκόσμια πρωτοβουλία να τεθεί σε εφαρμογή η Συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων; Και μαζί με αυτό να πάρουν θέση απέναντι σε όλες τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως ανθρωπότητα;
