Οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι «απλή σύμπτωση».
Πριν από λίγα χρόνια η Καταλίνα ήθελε να χωρίσει από τον Σπάρτακο, αλλά οι νόμοι δεν το επέτρεπαν. Ποιος ξέρει πότε άρχισαν όλα, καθώς οι οικογένειές τους είχαν ήδη ζήσει μαζί για γενιές. Το γεγονός είναι ότι ανάμεσα στην οικογένεια της Καταλίνα υπήρχαν πάντα κάποιοι που ήθελαν να χωρίσουν, αλλά ποτέ δεν συνέβη. Κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, προσπάθησαν με τη βία, αλλά απέτυχαν. Από τότε τα πράγματα παρέμειναν σχετικά ήρεμα, με κάποιες στιγμές μεγαλύτερης έντασης, όπως τα 40 χρόνια στα οποία ο επικεφαλής της οικογένειας ήταν ο Φρανθίσκο, ο πατέρας του Σπάρτακου. Έπειτα τα πράγματα ηρέμησαν και πάλι, μέχρι πριν από λίγο παραπάνω από μια δεκαετία που το αίσθημα της «ασφυξίας» άρχισε να αυξάνεται από την πλευρά της Καταλίνα και της οικογένειάς της.
Πριν επιχειρήσουν να χωρίσουν, ήθελαν να αλλάξουν τη σχέση μεταξύ των δύο, αφού η αλήθεια είναι ότι ο Σπάρτακος ασκούσε αρκετή εξουσία πάνω στην Καταλίνα και όλες οι βασικές αποφάσεις έπεφταν αποκλειστικά πάνω του. Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια να αλλάξει η σχέση, η οποία αρχικά φάνηκε να λειτουργεί, απέτυχε, και όχι μόνο αυτό, αλλά ο έλεγχος του Σπάρτακου αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου. Πριν από πέντε χρόνια, η Καταλίνα απείλησε να φύγει από το σπίτι της, αλλά ο Σπάρτακος δεν δίστασε, και μάλιστα λόγω του φόβου της αστυνομικής καταστολής, η Καταλίνα δεν είχε άλλη επιλογή παρά να επιστρέψει στην κοινή κατοικία, όπου υπέστη κάποια τιμωρία για την προσπάθειά της. Αλλά πριν από 2 χρόνια η Καταλίνα προσπάθησε ξανά και αυτή τη φορά ο Σπάρτακος έπρεπε να την ψάξει, με την υποστήριξη της αστυνομίας, βεβαίως, καθώς ο νόμος ήταν με το μέρος του. Η κατάσταση ήταν πολύ βίαιη και πολλοί από τους γείτονές τους έμαθαν για τα προβλήματα στη σχέση τους.
Οι συνέπειες αυτής της σοβαρής προσπάθειας συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Η Καταλίνα ζει μόνιμα απειλούμενη. Έχει χάσει μερικά από τα δικαιώματα που είχε, και αν εξεγερθεί ξανά θα υποστεί ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία.
Κάποιοι άνθρωποι, εκτός της οικογένειας, προτείνουν συνομιλίες και να βρεθεί μια συμφωνία, αλλά το περισσότερο που πετυχαίνουν είναι ο Σπάρτακος να λέει ένα συγκρατημένο ναι, διατηρώντας τη συνήθη συμπεριφορά του. Από την πλευρά της Καταλίνα, η στάση της έχει ριζοσπαστικοποιηθεί, αφού δεν βλέπει άλλο τρόπο από τον χωρισμό. Σίγουρα πριν από μερικά χρόνια, όταν η Καταλίνα πρότεινε αλλαγές στη σχέση, η κατάσταση θα μπορούσε να είχε αλλάξει κατεύθυνση, αλλά η αυξανόμενη πίεση στην κοπέλα έχει προκαλέσει τη μείωση των εναλλακτικών της επιλογών. Την ίδια στιγμή, ο Σπάρτακος είναι περήφανος για τον έλεγχο που ασκεί πάνω της και δεν σταματά να το καυχιέται μπροστά στους φίλους του.
Η Καταλίνα, μαζί με μια ομάδα από επίσης πληγείσες γυναίκες, πρότεινε να αλλάξει ο νόμος που τις εμποδίζει να αποφασίζουν ελεύθερα αν θέλουν να συνεχίσουν στα σημερινά τους σπίτια, αλλά ο Σπάρτακος και οι φίλοι του αντιτίθενται ακόμη και στο να εξετάσουν αυτή τη δυνατότητα, δεδομένου ότι έχουν τον έλεγχο της νομοθεσίας. Σχεδόν η μόνη ελπίδα που έχει μείνει στην Καταλίνα είναι ότι άλλοι άνθρωποι, εκτός του οικογενειακού κύκλου, την υποστηρίζουν, αλλά η αλήθεια είναι ότι καθένας από αυτούς φροντίζει για τα συμφέροντά του. Σε πολλές από τις άλλες οικογένειες υπάρχουν παρόμοιες καταστάσεις και κανείς δεν θέλει να διακινδυνεύσει την υπερβολική ελευθερία των γυναικών.
Τις τελευταίες ημέρες, ο Σπάρτακος αποφάσισε να εφαρμόσει νέες ποινές στην Καταλίνα. Αυτό έχει προκαλέσει πολύ αρνητικές αντιδράσεις, αλλά, δυστυχώς, αντί να προσπαθεί να επιλύσει ή τουλάχιστον να ηρεμήσει, ο Σπάρτακος προσκολλάται στα νόμιμα δικαιώματά του, ενώ προσπαθεί να επιδείξει σταθερότητα απέναντι στους φίλους του.
Πώς θα επιλυθεί η κατάσταση; Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα, αν και αν ακολουθήσουμε τις τρέχουσες τάσεις, η ελευθερία λήψεις αποφάσεων της Καταλίνα, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξει να θριαμβεύσει πάνω από τα «δικαιώματα ελέγχου» που ασκεί ο Σπάρτακος και άλλοι σαν αυτόν.
Μετάφραση: Pressenza Athens
