Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι οι δραστηριότητες της δεν είναι ρυπογόνες και προστατεύουν το περιβάλλον και αξιώνει χρηματική ικανοποίηση ύψους 500.000 ευρώ και την προσωπική κράτηση του δημάρχου.
Γράφει η Μαρία Λούκα για το omniatv
Στριμωγμένη στην άκρη του Πειραιά, χτισμένη ασφυκτικά, φορτωμένη για έναν περίπου αιώνα τη βιομηχανική βοή της Αθήνας, η Δραπετσώνα διεκδικεί ακόμα το δικαίωμα της να ανασάνει.
Σίγουρα κανένας και καμία δε θα ένιωθε ασφάλεια αν ζούσε δίπλα σε μονάδες βαριάς βιομηχανίας. Στη Δραπετσώνα, ωστόσο, αυτή η εμπειρία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μνήμης των κατοίκων που για δεκαετίες έβλεπαν τα απλωμένα ρούχα να μαυρίζουν από τη σκόνη που σκόρπιζε ο αέρας – ως απόρροια των ρυπογόνων βιομηχανικών δραστηριοτήτων. Και μπορεί μέσα από αγώνες και ταλαντεύσεις ένα μεγάλο μέρος αυτών των δραστηριοτήτων να έπαυσε και ένα κομμάτι της έκτασης να εκχωρήθηκε στο δήμο αλλά έμεινε μια έντονη δυσωδία ως υπόμνηση ανοιχτών εκκρεμοτήτων.
Στην περιοχή λειτουργεί η μονάδα της Oil One, το τσιμεντάδικο της Lafarge και οι δεξαμενές πετρελαίου των ΕΛΠΕ λίγα μόλις μέτρα από σπίτια, σχολεία, χώρους μαζικής ψυχαγωγίας και αθλητισμού. Μπορεί να ακούς να συναυλία, να παρακολουθείς το παιδί σου να παίζει μπάλα, να βγαίνεις στο μπαλκόνι και μόλις φυσήξει να μυρίζει. Το πρόβλημα των οσμών είναι εντοπισμένο και έντονο στην περιοχή. Τρία ερευνητικά προγράμματα υλοποιούνται με αντικείμενο την ατμοσφαιρική ρύπανση, την ποιότητα των θαλάσσιων υδάτων και τις οσμές. Οι πρώτες μετρήσεις του «Δημόκριτου» προσδιόρισαν ως σημείο εκδήλωσης του φαινομένου των οσμών το παράκτιο μέτωπο και πηγή προέλευσης την καύση και επεξεργασία πετρελαιοειδών. Ο σταθμός μέτρησης στα Λιπάσματα που λειτουργεί σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, δίνοντας έμφαση στο βενζόλιο με ανακοίνωση του το καλοκαίρι επισήμανε ότι έχουν καταγραφεί περιστατικά εξάρσεων, καθώς τα επίπεδα βενζολίου εμφανίζονται αυξημένα υπό την επίδραση ασθενών ανέμων και ανέφερε ότι διερευνώνται τα αίτια.
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο δήμαρχος της Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος έχει θέσει το ερώτημα της απομάκρυνσης των βιομηχανικών μονάδων από τη γειτονιά, ώστε να ελαφρυνθεί η επιβάρυνση που έχει υποστεί και να εξασφαλιστεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων. Παράλληλα, έχουν πραγματοποιηθεί κινητοποιήσεις κατοίκων με το ίδιο αίτημα. Σ’ αυτή την εύλογη αγωνία η Oil One, συμφερόντων Μελισσανίδη, απαντά με μια αγωγή που μοιάζει με προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης του δημάρχου. Συγκεκριμένα, στο πολυσέλιδο κείμενο της αγωγής, η εταιρεία ισχυρίζεται ότι οι δραστηριότητες της δεν είναι ρυπογόνες και προστατεύουν το περιβάλλον, κάνει μια συρραφή των συνεντεύξεων που έχει δώσει ο δήμαρχος εκφράζοντας τη θέση και την επιθυμία του ως προς το ζήτημα και τον κατηγορεί για συκοφαντική δυσφήμιση που συνεπάγεται την πρόκληση ηθικής βλάβης. Ως εκ τούτου, αξιώνει από τον Χρήστο Βρεττάκο χρηματική ικανοποίηση ύψους 500.000 ευρώ και την προσωπική του κράτηση για διάστημα ενός έτους.
Μ’ αυτό τον τρόπο μια εταιρεία στρέφεται ενάντια σ’ έναν εκλεγμένο δήμαρχο επειδή δε συμφωνεί μαζί της, στέλνει ένα μήνυμα εκφοβισμού σε οποιαδήποτε κίνηση διεκδίκησης και εισάγει μια καθόλου εποικοδομητική μεθοδολογία παρέμβασης των εταιρειών στο δημόσιο διάλογο που αφορά σε ζητήματα δημόσιας υγείας και οικολογικής μέριμνας.
Κατά τα λοιπά μπορούν οι νεοφιλελεύθεροι αυτού του τόπου να συνεχίσουν αμέριμνοι να σχολιάζουν μνησίκακα το ύφος της Γκρέτας Τουνμπεργκ.
Το omniatv εξασφάλισε και παραθέτει παρακάτω ολόκληρο το κείμενο της αγωγής:
