Με ευκαιρία όσα γράφονται και ακούγονται τελευταία θέλουμε να τοποθετηθούμε κι εμείς εκ μέρους του δικτύου μας και των μελών μας.
Αρχίζοντας θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε πολύ προσεκτικοί με μέλημά μας να κρατηθούμε ουδέτεροι, έξω από κομματικά παιχνίδια κι ότι ούτε ανήκουμε σε πολιτικό χώρο ούτε κόμμα, ούτε έχουμε φανατισμό για κάποιο από τα προγράμματα, ούτε πληρωνόμαστε από πουθενά.
Είμαστε εξυπηρετούμενοι διαφόρων φορέων τους οποίους γνωρίζουμε πολύ καλά, έχοντας αποκομίσει πικρές εμπειρίες από την εξάρτηση, τα προγράμματα, τις συνέπειες της καταστολής και της τιμωρητικής πολιτικής, τους θανάτους των φίλων και δικών μας ανθρώπων, δηλαδή είμαστε γνώστες των συνεπειών της ως τώρα πολιτικής για τα ναρκωτικά στον τόπο μας και αλλού.
Συγκλονισμένοι τις τελευταίες μέρες, είδαμε τη ντροπή την ενοχή για τον εθισμό τους που κάποια προγράμματα καλλιεργούν στους χρήστες σα να ξεχάστηκε όταν τους χρειάστηκαν για τα συμφέροντα τους.
Όσοι αυτές τις τελευταίες μέρες εκμεταλλεύονται τους χρήστες τους εκθέτοντας και περιφέροντάς τους για ίδιον όφελος και πολιτικά παιχνίδια, εκτός από κατάπτυστοι είναι και υπόλογοι ως ο κυρίως λόγος που βρισκόμαστε ως κοινότητα σε αυτά τα χάλια.
Βλέπουμε τους χρήστες στο δρόμο για πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα άλλων και λυπόμαστε πραγματικά γιατί εμείς περιμέναμε να έρθει η ημέρα που έτσι παθιασμένα θα έβγαιναν να φωνάξουν, μαζί μας ως ισότιμα μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας, για τους θανάτους των φίλων τους, τις μολυσματικές ασθένειες, τους εγκλεισμούς και τις σκληρές ποινές, την απομόνωση και το στίγμα, την έλλειψη ξενώνων και την αστεγία, την ‘διπλή διάγνωση’, τα δικαιώματά μας ως ασθενών, την καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων από ΜΜΕ και αστυνομικά τμήματα, την αποποινικοποίηση. Μέχρι να έρθει αυτή η ημέρα, διάφοροι ειδικοί, θα συνεχίζουν να διαβρώνουν τη συνείδηση κοινού και χρηστών με ύποπτες θεωρίες περί ‘καθαρών και βρώμικων’ ανθρώπων, που ενθαρρύνουν το στιγματισμό και τη διάκριση μεταξύ μας.
Στη χώρα μας, παρόλες τις θριαμβολογίες που ακούγονται κατά καιρούς, επικρατεί μια θολούρα, και η κατάσταση είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη παρότι η Ελλάδα χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. για να εκσυγχρονίσει την πολιτική της για τα ναρκωτικά πολύ περισσότερα χρόνια από άλλα κράτη.
Για όσους ενδιαφέρονται να έχουν γνώμη για το θέμα σημαντικό είναι να πληροφορηθούν ότι υπάρχει σωρεία σχεδίων δράσης, οδηγών, συμφωνιών, και διακηρύξεων που υπογράφουμε αλλά συστηματικά δεν τηρούμε όπως πρέπει Κι αυτό όχι λόγω έλλειψης χρημάτων αλλά λόγω διάφορων συμφερόντων και αγκυλώσεων και οπισθοδρομικών αντιλήψεων.
Προτρέπουμε και προκαλούμε όσους πιστεύουν το αντίθετο, να διαβάσουν τις δεσμεύσεις που η χώρα μας έχει υπογράψει στο Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στα Ηνωμένα Έθνη και στο Γραφείο για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα, στους οδηγούς και τις συστάσεις του ευρωπαϊκού Κέντρου Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για τα Ναρκωτικά κτλ.
Όλα αυτά τα κείμενα ούτε που τα μεταφράζουμε στη χώρα μας με συνέπεια να μην τα εφαρμόζουμε και να τα συμβουλευόμαστε μόνο εν μέρει και σπάνια.
Η πολιτική μας εξαντλείται σε θεωρίες για καθαρότητα και βρωμιά (των μυαλών τους περισσότερο) κλείνοντας την πόρτα σε όσους από εμάς δεν θέλουμε να πάμε στα συγκεκριμένα προγράμματα, σε όσους περάσαμε και μας έδιωξαν, σε όσους δεν τα καταφέραμε ή δε θέλουμε να απεξαρτηθούμε για διάφορους λόγους (π.χ. ένας άστεγος πολύ δύσκολα θα πάει σε ‘στεγνό πρόγραμμα’ αφού οι προτεραιότητες του είναι διαφορετικές).
Αν λοιπόν βλέπετε όλο και περισσότερους στους δρόμους να κάνουν δημόσια χρήση βλέπετε αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους που δε χωρούν στο κρεβάτι του Προκρούστη του κατεστημένου. Αν και παρά το σταρότοπο ο κυρίως πληθυσμός των χρηστών δεν είναι στους δρόμους, άστεγοι είναι λιγότεροι του 20%.
Το ζητούμενο είναι να αποκτήσει η χώρα μας μια πολιτική που να μην εξαιρεί κανέναν μα να είναι βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα στις αρχές του πραγματισμού. Να βοηθήσουμε τους ανθρώπους όπου και να βρίσκονται σαν συμπολίτες μας που θέλουν βοήθεια, αντιμετωπίζοντας τους με σεβασμό δίχως οι θεραπευτές να τους κρίνουν και να τους αποθαρρύνουν. Η καταστολή δεν είναι επαρκές μέτρο Θέλει εκσυγχρονισμό όλη μας η απαρχαιωμένη πολιτική για τα ναρκωτικά.
Τελειώνοντας θέλουμε να σα υπενθυμίσουμε ότι τα προβλήματα αυτά δεν είναι καινούργια. Υπάρχουν παραδείγματα επιτυχίας που αν θέλουμε λύση μπορούμε να α τα ακολουθήσουμε. Όσες χώρες έθεσαν πυλώνα πολιτικής τους τη Μείωση Της Βλάβης, φέρθηκαν με σεβασμό και περιέθαλψαν τους προβληματικούς ανθρώπους με εξαρτήσεις, μείωσαν θεαματικά τις επιμολύνσεις, την παραβατικότητα, τη δημόσια όχληση.
Εμείς, ως Δίκτυο ανθρώπων με μακρά πείρα και γνώση στο θέμα, σας καλούμε όλους μαζί να αφήσουμε πίσω μας ιδεολογικές αγκυλώσεις και να προχωρήσουμε. Καιρός είναι!
Με εκτίμηση και την ελπίδα να ακουστούμε, και να ανοίξουν δρόμοι συνεργασίας για το καλό της κοινότητάς μας και της κοινωνίας.
Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών Ψυχοδ/κων Ουσιών
