Γράφει ο ακτιβιστής και δημοσιογράφος Peter Sarosi.
Η χθεσινή ήττα του Ορμπάν στις δημοτικές εκλογές, κατά τις οποίες το κυβερνών κόμμα έχασε πολλές μεγάλες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της Βουδαπέστης, αποτελεί μια ευκαιρία για κάποιες σκέψεις.
Η νίκη της αντιπολίτευσης στις δημοτικές εκλογές είναι σημαντική και καταδεικνύει ότι η Ουγγαρία δεν είναι (ακόμα) Ρωσία. Παρά τα δισεκατομμύρια που έχουν επενδυθεί σε μια καλά οργανωμένη προπαγανδιστική μηχανή με συνθήματα κατά του Σόρος, των μεταναστών και των ξένων, η δύναμη του Ορμπάν δεν είναι ανίκητη. Η δύναμη του Ορμπάν στηρίζεται στην τακτική του διαίρει και βασίλευε, όπως και στην άσκηση του πλήρη ελέγχου στη ροή των πληροφοριών. Αυτή τη φορά όμως οι τακτικές αυτές δεν απέδωσαν και η αντιπολίτευση ενωμένη, στηρίζοντας έναν υποψήφιο μπορεί να ανατρέψει τη δύναμη του. Θα συνεχίσει να περιστέλλει ακόμα περισσότερο τα πολιτικά δικαιώματα, αν αισθανθεί ότι χάνει μέρος της δύναμής του; Ποιος ξέρει…
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για τη χθεσινή ήττα, αλλά το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές έμειναν άφωνοι μπροστά στο αποτέλεσμα. Μια από τις πιθανές εξηγήσεις είναι το πρόσφατο σκάνδαλο με τη διαρροή ενός βίντεο στο οποίο ο δήμαρχος, ο κατά τα άλλα κήρυκας της Χριστιανικής ηθικής και των παραδοσιακών αξιών που απειλούνται από τους μετανάστες και τον Σόρος, ξόδευε εκατομμύρια σε όργια με κοκαΐνη σε πολυτελή γιοτ.
Παρόλο που αυτή είναι η πρώτη ήττα του Ορμπάν από το 2006, αυτό δεν σημαίνει ότι έχασε την εξουσία. Με τις πολιτικές αλλαγές του συγκέντρωσε κεντρικά όλη την εξουσία, ενώ αποδυνάμωσε την τοπική αυτοδιοίκηση. Εξακολουθεί να ελέγχει την κυβέρνηση, το κοινοβούλιο, τον Γενικό Εισαγγελέα, τον ανώτατο δικαστή, το Συνταγματικό Δικαστήριο, την αστυνομία και τα περισσότερα τοπικά και εθνικά μέσα ενημέρωσης. Θα κάνει τα πάντα για να αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο τον δήμαρχο της Βουδαπέστης για να αποδείξει ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη. Η αντιπολίτευση πρέπει να αναδιοργανωθεί. Αυτό δεν είναι εύκολο να συμβεί, γιατί δεν είναι σε καλή κατάσταση και είναι γεμάτη από διεφθαρμένους πολιτικούς πολλοί από τους οποίους ήταν υπεύθυνοι για την ήττα, πριν 9 χρόνια. Αλλά υπάρχουν και κάποια νέα πολιτικά πρόσωπα, όπως και κόμματα, που γεμίζουν τον κόσμο με ελπίδα.
Η αποδυνάμωση του Ορμπάν είναι καλό νέο για την Ευρώπη. Μόλις πριν από λίγες μέρες, η Ουγγαρία άσκησε βέτο για την έκδοση κοινού ευρωπαϊκού ψηφίσματος καταδίκης της Τουρκικής εισβολής στους Κούρδους της βόρειας Συρίας. Οι σχέσεις του Ορμπάν με τους απολυταρχικούς ηγέτες Ερντογάν και Πούτιν, που αποσταθεροποιούν την περιοχή είναι απειλή για την Ευρώπη. Η εξωτερική του πολιτική στηρίζεται στην αποδυναμωμένη, διαιρεμένη, γεμάτη φρούρια και ελεγχόμενη από εθνικιστές ηγέτες Ευρώπη. Η ήττα του Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές της Ιστανμπούλ και η χτεσινή ήττα του Ορμπάν δείχνουν μια τάση αποδυνάμωσης της απολυταρχικής εξουσίας τους. Μπορεί να είναι αυτή η αρχή του τέλους για την εθνικιστική-λαϊκίστικη εποχή; Είναι νωρίς να το πούμε με σιγουριά. Αλλά η Ευρώπη πρέπει να παίζει τον ρόλο της και να υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα από όλες τις ενδεχόμενες απειλές.
