Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη ειρήνης, διαλόγου, δικαιωμάτων, σεβασμού στον πλουραλισμό, ωστόσο αυτές τις μέρες έχουμε βιώσει στιγμές μεγάλης έντασης, από τις πιο σοβαρές των τελευταίων ετών, για αυτό το λόγο κάνω την ακόλουθη δήλωση:
Τις τελευταίες νύχτες η πόλη γνώρισε καταστάσεις μεγάλης έντασης και βίας και η Βαρκελώνη δεν τις αξίζει:
Έχουμε δει μεγάλες ειρηνικές διαδηλώσεις, που είναι πάντα ευπρόσδεκτες στην πόλη, αλλά ταυτόχρονα έχουμε δει φωτιές στους δρόμους μας και βίαιες συμπεριφορές που πρέπει να καταδικαστούν. Και με περηφάνια χθες είδαμε τόσους πολλούς ανθρώπους να φωνάζουν “είμαστε άνθρωποι της ειρήνης”, ηρεμώντας τα πνεύματα και αποφεύγοντας τη βία. Εκ μέρους της πόλης, θέλω να ευχαριστήσω αυτούς τους γενναίους ανθρώπους.
Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο αυτές τις μέρες είναι οι τραυματίες και, ιδιαίτερα, οι 7 άνθρωποι που βρίσκονται σε πολύ σοβαρή κατάσταση, εκ των οποίων ένας αστυνομικός σε πολύ σοβαρή κατάσταση και ένα κορίτσι σε κρίσιμη κατάσταση. Από εδώ θέλω να στείλω τη στήριξή μου στους συγγενείς τους και τους εύχομαι να ανακάμψουν πολύ σύντομα.
Γνωρίζουμε επίσης ότι μεταξύ των σοβαρά τραυματισμένων αρκετοί άνθρωποι έχασαν την όραση από το ένα τους μάτι, τραυματισμοί που πιθανότατα προκλήθηκαν από σφαίρες καουτσούκ, ένα υλικό που είχε σταματήσει να χρησιμοποιείται στην Καταλονία, ακριβώς για να αποφευχθούν αυτοί οι τύποι τραυματισμών. Ζητώ να αναθεωρηθούν τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρήση αυτού του υλικού και να γίνουν οι κατάλληλες έρευνες.
Έχουμε επίσης δει πώς επιτέθηκαν σε δημοσιογράφους που έκαναν τη δουλειά τους, και πώς κρατήθηκε ένας δημοσιογράφος που ήταν διαπιστευμένος, ένα πολύ σοβαρό γεγονός. Πρέπει να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην πληροφόρηση και η ελευθερία του Τύπου, παρέχοντας ασφάλεια στους επαγγελματίες της πληροφόρησης.
Χθες ακούσαμε ότι ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε ότι η αστυνομία έχει το μονοπώλιο στη χρήση βίας, ότι είχε ενεργήσει αναλογικά και ότι οι εικόνες και οι καταγγελίες που έγιναν σχετικά με περιπτώσεις κακής πρακτικής της αστυνομίας είναι όλες λανθασμένες. Είμαι η πρώτη που κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εβδομάδας αναγνώρισα τη δυσκολία που είχε η αστυνομική αποστολή και ότι δεν μπορούν να γίνουν γενικεύσεις. Αλλά ακριβώς επειδή ο υπουργός έχει δίκιο και σε ένα δημοκρατικό κράτος η αστυνομία έχει μονοπωλιακά τη δύναμη, πρέπει να είναι υπόδειγμα και να μην έχει κανένα φόβο να διερευνά πιθανές περιπτώσεις κακής πρακτικής.
Στις πιο δύσκολες στιγμές είναι που πρέπει να βγαίνει το καλύτερο του καθενός. Όλες και όλοι έχουμε πολλά να δώσουμε για να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. Πρώτον, οι πολιτικοί και θεσμικοί ηγέτες, μετά τα μέσα ενημέρωσης, οι θεσμοί και όλοι οι πολίτες.
Ως δήμαρχος ζητώ να φροντίσουμε τη Βαρκελώνη. Την ποικιλομορφία της. Την παράδοση δικαιοσύνης, την ιστορική υπεράσπιση των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και του διαλόγου.
Θα ήθελα να αναγνωρίσω ειδικά τις προσπάθειες που καταβάλλουν όλοι οι εργαζόμενοι του δήμου αυτές τις μέρες πολύ πέρα από αυτό που απαιτείται: αστική φρουρά, καθαρισμός, πυροσβέστες, κινητικότητα, υπηρεσίες φροντίδας ατόμων. Πρόκειται για επαγγελματίες που έχουν καταλάβει την ασυνήθιστη κατάσταση που ζούμε και που μέρα και νύχτα δουλεύουν για να φροντίσουν τους γείτονες και την πόλη μας και να την παραδίνουν ξανά λειτουργική, παρά τις πολύ δύσκολες στιγμές. Με όλη μου την καρδιά, τους ευχαριστώ πολύ.
Αυτές τις μέρες, πολλοί γείτονες, έμποροι και άτομα από κάθε κατηγορία έρχονται στο Δημοτικό Συμβούλιο ζητώντας τρόπους για να βοηθήσουν. Η Βαρκελώνη έχει στο “είναι” της αυτό το συλλογικό πνεύμα αλληλεγγύης και συνεργασίας που εμφανίζεται σε δύσκολες στιγμές. Είμαι υπερήφανη που είμαι δήμαρχος μιας πόλης που δεν εγκαταλείπει ποτέ αυτές τις αρχές και αυτόν τον τρόπο δράσης.
Επιτρέψτε μου επίσης να επισημάνω ότι πρέπει να ακούσουμε αυτό που λένε οι νέες και οι νέοι αυτές τις μέρες. Να μην ποινικοποιείτε. Μάθετε να διαχωρίζετε τις βίαιες συμπεριφορές από μια πολύ σοβαρή, βαθύτατα κακή κατάσταση, η οποία προέρχεται από την απογοήτευση μιας γενιάς που δεν αισθάνεται ότι εκπροσωπείται ή ότι ακούγεται και έχει πολλά να προσφέρει. Μια γενιά που είναι το μέλλον, αλλά και το παρόν μας και είναι σίγουρο ότι δεν της έχουμε δώσει την απαραίτητη προσοχή, πράγμα που δείχνει ότι οφείλουμε να βελτιώσουμε τη δημοκρατία μας.
Αλλά ας είμαστε σαφείς: μόνη της η πόλη δεν μπορεί να βρει τις λύσεις στη σύγκρουση σχετικά με τη σχέση Καταλονίας και Ισπανίας, και για την πολιτική διαχείριση που έχει γίνει. Είναι προφανές ότι χρειάζονται λύσεις που υπερβαίνουν αυτό που συμβαίνει στη Βαρκελώνη. Μπορούμε να συνεισφέρουμε πολύ, μπορούμε να συνεργαστούμε και θα το κάνουμε, αλλά η ευθύνη είναι πάνω απ ‘όλα σε αυτούς που ηγούνται, στα θεσμικά όργανα που πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στη διαπραγμάτευση και τη λύση.
Υπό αυτήν την έννοια, ζητώ, ως δήμαρχος, να έρθουν σε διάλογο ο Προέδρος του κράτους, Pedro Sánchez και ο Προέδρου της Generalitat της Καταλονίας, Quim Torra. Και να προσέλθουν σε διάλογο με υπευθυνότητα. Εάν η καταλανική και η ισπανική κυβέρνηση μπορούν να συντονίσουν τις αστυνομικές επιχειρήσεις, πώς γίνεται να μην μπορούν να μιλήσουν εις βάθος για το πολιτικό ζήτημα; Θεωρώ ότι πολύς κόσμος αναρωτιέται γι’ αυτό. Θα τους παρακαλούσα να μιλήσουν κατ’ ιδίαν και να μην αφήνουν αυτή την επικοινωνία σε μεσάζοντες ή να λαμβάνει χώρα στα κοινωνικά μέσα, καθώς έτσι γίνεται όλο και πιο δύσκολος ο διάλογος. Όλοι μας ξέρουμε ότι για να υπάρξει αληθινός διάλογος χρειάζεται άμεση και ειλικρινής προσέγγιση.
Η Βαρκελώνη έχει μια μεγάλη φεμινιστική παράδοση και κουλτούρα ειρήνης. Αυτές οι παραδόσεις μας έχουν μάθει ότι για να γίνει πραγματικός διάλογος χρειάζεται ενσυναίσθηση και διάθεση να ακούσουμε. Να κατανοήσουμε τους λόγους της άλλης πλευράς και να εγκαταλείψουμε τους μαξιμαλισμούς. Γι’ αυτό κάνω έκκληση για διάλογο, για τη δημιουργία συνθηκών που θα οδηγήσουν σε σοβαρό διάλογο, αποτελεσματικό, που θα οδηγήσει σε λύσεις. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ο κόσμος να κάνει το εξής: να εγκαταλείψει τις μαξιμαλιστικές θέσεις, τις κόκκινες γραμμές και τις ασκήσεις βέτο. Γνωρίζω πως κάτι τέτοιο σε εκλογικό πλαίσιο είναι δύσκολο, όπως και το να σκεφτεί κανείς έξω από τα βραχυπρόθεσμα οφέλη, να σηκώσει το βλέμμα και να κατανοήσει την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Διακυβεύονται πολλά περισσότερα πράγματα από τις εκλογές.
Μας λείπει ειλικρίνεια και συζήτηση επί της ουσίας, γιατί όλοι/ες γνωρίζουμε ότι η πολιτική λύση που έχει ανάγκη η Καταλονία για να αντιμετωπίσει εις βάθος το πρόβλημα που έχει ως προς τη σχέση της με το Κράτος δεν θα έρθει άμεσα. Ξέρουμε όμως ότι άμεσα χρειάζεται να δουλέψουμε προς την κατεύθυνση μιας λύσης που θα μας βοηθήσει να ξεμπλοκάρουμε την κατάσταση και να προχωρήσουμε.
Χρειάζεται άμεσα να κάνουμε μερικά βήματα για να δείξουμε επίσης ότι οι θεσμοί και τα πολιτικά κόμματα υπάρχουν για να προσφέρουν λύσεις και όχι για να γεννούν προβλήματα. Χρειάζεται να μιλήσουμε με γενναιότητα και νηφαλιότητα για το πώς μπορεί να λυθεί αυτή η κατάσταση που βρισκόμαστε να έχουμε δηλαδή κοινωνικούς και πολιτικούς ηγέτες στη φυλακή, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι χωρίς να αφεθούν ελεύθεροι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν λύσεις στη σύγκρουση που ζούμε. Σας ζητώ να μην το αρνούμαστε αυτό, ούτε να κάνουμε χρήση ακραίας ρητορικής ως προς το πώς θα πετύχουμε την ελευθερία τους.
Χρειάζεται να απομονώσουμε και να ελαχιστοποιήσουμε τις πολιτικές συζητήσεις που πυροδοτούν, που δεν ανταποκρίνονται στην πλειονότητα του πληθυσμού και που δημιουργούν επιπλέον εντάσεις. Χρειαζόμαστε ένα τραπέζι διαλόγου, τόσο σε επίπεδο κράτους όσο και επίπεδο καταλονικό, που να δημιουργήσει νέες συνθήκες, να φτιάξει γέφυρες που δεν υπάρχουν σήμερα και να ξεκινά από τη δέσμευση ότι θα είναι ένα τραπέζι διαλόγου διαρκείας που δεν θα χειραγωγηθεί και θα αναζητήσει λύσεις.
Ως Δήμαρχος μιας πόλης που έζησε με λύπη εξαιρετικά δύσκολες μέρες, αλλά και μιας πόλης που έχει ελπίδα γιατί σε καμία στιγμή δεν έχασε την περηφάνια της και τα αντανακλαστικά του διαλόγου, μιας πόλης ανοιχτής και ικανής να βρίσκει έξοδο στις πολύ δύσκολες στιγμές, θα εργαστώ με όλη μου τη δύναμη για να διευκολύνω το διάλογο με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Διάλογο που να περιλαμβάνει την ενσυναίσθηση, τη διάθεση να ακούσουμε, τη διάθεση να προστεθούμε μακριά από τις ακραίες θέσεις. Κάνω έκκληση λοιπόν για πολιτικό διάλογο αντί της λεκτικής, της φυσικής ή κάθε είδους βίας. Ως κοινωνία, πόλη, χώρα οφείλουμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση. Ας δουλέψουμε για να το πετύχουμε.
