“Τα φάρμακα είναι κοινωνικό αγαθό και οι κυβερνητικές ενδείξεις δεν τα κάνουν φτηνότερα”.
Γράφει ο Andrés Figueroa Cornejo.
Η Ένωση Επαγγελματιών του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας, που στον πυρήνα της προωθεί και προστατεύει την υγεία του πληθυσμού σε εθνικό επίπεδο, επικρίνει έντονα τις διατάξεις του λεγόμενου Νόμου για τα φάρμακα ΙΙ της προηγούμενης κυβέρνησης, τον οποίο επιθυμεί να εφαρμόσει η σημερινή κυβέρνηση.
Επί του παρόντος, η εκτελεστική εξουσία επεξεργάζεται μια σειρά τροποποιήσεων του Κώδικα Υγείας, γνωστότερα ως Νόμος περί φαρμάκων ΙΙ. Αναφορικά με τις ενδείξεις, η Alejandra Arenas, Πρόεδρος του Συνδέσμου Επαγγελματιών του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας (APRUS), που είναι υπεύθυνο για την ενίσχυση του υγειονομικού ελέγχου μέσω της επιτήρησης, της αδειοδότησης, της εποπτείας, της έρευνας και της μεταφοράς τεχνολογίας για ολόκληρη την κοινωνία της Χιλής, δήλωσε ότι “σε κανένα από τα άρθρα του δεν εγγυάται μείωση των τιμών των φαρμάκων προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού. Και αυτό είναι πολύ σοβαρό, διότι τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να κάνουν την κοινή γνώμη να πιστεύει ότι οι προτεινόμενες διατάξεις έχουν ως κύριο σκοπό τη μείωση της τιμής των φαρμακευτικών προϊόντων.»
Η διοικήτρια αναφέρει επίσης ότι “η εκτελεστική εξουσία θεωρεί τα φάρμακα και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα ως απαραίτητα αγαθά, αλλά όχι ως κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Σύμφωνα με το σχέδιο, αρκεί η πρόβλεψη για την αγορά των φαρμακευτικών προϊόντων ώστε να ικανοποιηθεί το γενικό συμφέρον του κράτους και της δημόσιας υγείας. Όμως, το να γεμίζεις τα φαρμακεία με όλα τα είδη φαρμάκων, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι μπορούν να αποκτηθούν από όλους όσοι τα χρειάζονται, και πρόσθεσε ότι «Η πρόθεση επέκτασης της εμπορίας φαρμάκων σε άλλα σημεία επιπλέον των φαρμακείων, γίνεται με την υπόσχεση βελτίωσης της πρόσβασης αλλά ταυτόχρονα αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του πληθυσμού, καθώς καταργεί ουσιαστικά τη γνώση του φαρμακοποιού και τη συμβολή του στην εγγύηση της ακεραιότητας του προϊόντος που προέρχεται από τη συμμόρφωση με τους κανονισμούς αποθήκευσης, διανομής και διάθεσης“.
Ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Επαγγελματιών του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας δήλωσε επίσης: «Ένα συγκεκριμένο αίτημά μας για το νέο νομοσχέδιο είναι να συμπεριληφθούν οι ενδείξεις για τα φάρμακα και τα ψυχοφάρμακα, λόγω των ανησυχητικών επιπέδων των ψυχικών παθήσεων, που έχουν καταστήσει τη χιλιανή κοινωνία έναν από τους κύριους καταναλωτές αυτού του τύπου φαρμάκων παγκοσμίως. Αυτό που λέμε αποτελεί μια φουτουριστική προβολή της κατάστασης που συμβαίνει σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.”
Από την άλλη πλευρά, η Alejandra Arenas επισήμανε ότι «οι προτάσεις μας είναι το αποτέλεσμα της εμπειρίας, όπως αυτή προέκυψε κατά την εφαρμογή του Νόμου για τα φάρμακα Ι. Σήμερα επείγουν η αύξηση των υπαλλήλων και η διάθεση των πόρων για υπηρεσίες πληροφορικής με χαρακτηριστικά του 21ου αιώνα, προκειμένου να βελτιωθεί η παροχή κοινωνικών υπηρεσειών. Ο Νόμος για τα Φάρμακα II δεν εγγυάται καθόλου τη χρηματοδότηση αυτής της νέας πρόκλησης. Σα να μην μάθαμε τίποτα από τις δυσκολίες εφαρμογής του Νόμου για τα φάρμακα Ι.”
Η Alejandra Arenas κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “η κοινότητα, με όλη την εμπειρία που έχει προηγηθεί, μπορεί να αποφανθεί δημοκρατικά και συμμετοχικά εάν συμμερίζεται τα τεχνικά, επαγγελματικά και βαθιά ανθρωπιστικά κριτήριά μας σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα όπως η δημόσια υγεία, τα φάρμακα και οι ιατρικές συσκευές.”
