Δημοσιεύουμε εδώ την ομιλία του Antonio Carvallo (που στη συνέχεια μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Tony Robinson) κατά τη διάρκεια του εορτασμού της πεντηκοστής επετείου του Σιλοϊσμού στη σημαντικότερη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Πάρκο Μελέτης και Περισυλλογής στο Πούντα ντε Βάκας, που βρίσκεται κοντά στο όρος Ακονκάγουα, στα βουνά των Άνδεων. Αυτά τα λόγια, καθώς και οι τελετές που τα ακολούθησαν, μεταδόθηκαν ζωντανά σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες στις πέντε ηπείρους.
«Αγαπητοί φίλοι, Σιλοϊστές, προσκυνητές, ταξιδιώτες και Δάσκαλοι, που βρίσκεστε σήμερα εδώ, και σε όλα τα άλλα πάρκα σε κάθε ήπειρο. Καλώς ήλθατε στον εορτασμό της 50ής επετείου μας!
Στην επέτειο της ομιλίας που έδωσε ο Σίλο στο ίδιο σημείο στις 4 Μαΐου 1969.
Αυτή είναι μια ημέρα εορτασμού, ευχαριστίας, προβληματισμού και αναθεώρησης. Και γιατί όχι; Επίσης, και ειδικά, μια μέρα για να αναλογιστούμε το μέλλον!
Ακούτε κάποιον που συμμετείχε σε αυτό το γεγονός, κάποιον που δεν κοίταξε ποτέ πίσω.
Η κοινή ιστορία μας είναι πλήρως καταγεγραμμένη και αυτός ο σύντομος χαιρετισμός δεν είναι η κατάλληλη ευκαιρία να εμβαθύνουμε σε αυτήν.
Απλώς θέλω να μοιραστώ κάποιες από τις αναμνήσεις και τις σκέψεις που με συνοδεύουν σε αυτή την περίοδο και σε αυτό το σημείο, το ιστορικό Πάρκο Πούντα ντε Βάκας, όπου τόσες κρίσιμες στιγμές της διαδικασίας μας έχουν λάβει χώρα.
Ο Σίλο επέστρεψε εδώ για να μιλήσει δημοσίως το 1999, το 2004 και το 2007.
Μια σύντομη αναφορά αυτών των πενήντα ετών
Άρχισα να συμμετέχω στο Σαντιάγκο το δεύτερο εξάμηνο του 1968. Ήμουν 22 ετών. Από την αρχή εντυπωσιάστηκα από τα υλικά που κυκλοφορούσαν σε δακτυλογραφημένα αντίγραφα: η μέθοδος, οι εργασίες προσοχής, η θεωρία της φυγής, ο ντετερμινισμός και η τύχη, το ατύχημα και το πεπρωμένο, η θεωρία της δράσης, υλικά ξεχωριστού βάθους για αυθόρμητες ομάδες ακτιβιστών. Λεγόταν ότι ήταν δυνατό να σπάσει ο ντετερμινισμός και να προχωρήσει κάποιος προς την ελευθερία. Οι άνθρωποι μιλούσαν για τον υπεράνθρωπο, για την αφύπνιση της συνείδησης, για την εμφάνιση της Σχολής. Υπήρχε έντονη δραστηριότητα στο Σαντιάγο, δραστηριότητες ανακοίνωναν τον ερχομό του Σίλο, πολλές συναντήσεις και ομάδες μελέτης και πρακτικής, πρόσκληση νέων μελών και προετοιμασία της κινητοποίησης στις 4 Μαΐου. Περισσότεροι από 70 από μας ταξίδεψαν από τη Χιλή.
Την ημέρα εκείνη, θυμάμαι ότι υπήρχε μεγάλη προσδοκία και αίσθηση αβεβαιότητας, σε αντίθεση με τη μεγαλοπρέπεια του τοπίου, στρατιώτες πάνω σε άλογα με πολυβόλα, περικύκλωναν την περιοχή. Ξέραμε ότι ο Σίλο ξεκινούσε τη δημόσια ζωή του και θα παρουσίαζε το μήνυμά του. Αλλά τίποτα περισσότερο. Ακόμη δεν τον γνωρίζαμε…
Το κλίμα ήταν ηλεκτρισμένο, θεαματικό, αδύνατο να μην αισθανθείς πολύ συγκινημένος που βρίσκεσαι εκεί. Ο Σίλο, προσεγγίζοντας τα μικρόφωνα με αργές και αρμονικές κινήσεις, πρόβαλλε μια έντονη, πολύ ιδιαίτερη δύναμη. Όταν στη μέσα στη σιωπής ξεκίνησε το μήνυμά του «Αν ήρθες να ακούσεις έναν άνθρωπο…» ήταν κάτι συναρπαστικό για μένα. Από εκείνη τη στιγμή η προσοχή μου είχε μόνο ένα σημείο εστίασης, όχι μόνο την παρουσία του Σίλο εκφράζοντας το μήνυμά του, αλλά και τη σαφήνεια αυτού που εξηγούσε, τη σειρά των ιδεών. Αυτό χαράχθηκε τόσο βαθιά στην καρδιά μου που είναι μια εμπειρία που πάντα παρέμεινε και καθόρισε την πορεία της ζωής μου.
Οι λέξεις με εντυπωσίασαν έντονα, λόγω της ποικιλίας των θεμάτων που άγγιζε και της βαθιάς σημασίας τους… αλλά ειλικρινά, μόνο με το πέρασμα των χρόνων και την εμπειρία πολλών σκαμπανεβασμάτων κατανόησα τις λέξεις ως ένα δοχείο σπόρων όλων των κωδικών αυτής της πηγής της πολλαπλής και ποικίλας γνώσης που είναι το δόγμα σήμερα.
Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε αυτά τα χρόνια.
Το βιβλίο «Το εσωτερικό κοίταγμα» ξεκίνησε εκεί στην κοιλάδα, στο πέτρινο ερημητήριο και ολοκληρώθηκε λίγους μήνες αργότερα, που έθεσε μόνιμα τα θεμέλια της διδασκαλίας του Σίλο, περιγράφοντας το μη νόημα, την αντίφαση, την άβυσσο και τον τρόπο να ξεπεραστεί. Την ενωτική δράση. Τη Δύναμη και τον έλεγχό της. Επιβεβαιώνοντας ως πηγή, την εμπειρία της εσωτερικής αποκάλυψης στην οποία φτάνει όποιος προσεκτικά διαλογίζεται με ταπεινή αναζήτηση.
Μετά τις 4 Μαΐου, οργανώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν οι ομάδες των υποστηρικτών της Χιλής και της Αργεντινής. Η κατάρτιση προχωρούσε και σχεδιάστηκαν οι πρώτες διασπορές γύρω στη Λατινική Αμερική και στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ασία.
Το 1972, ο Σίλο έδωσε τη Διάσκεψη για τον Υπερβατικό Διαλογισμό στο Σαντιάγο, η οποία διακόπηκε και αναστάλθηκε τη δεύτερη μέρα λόγω της παρέμβασης της αστυνομίας. Αυτή τη φορά ήταν το καθεστώς του Unidad Popular.
Κάτω από την πίεση και τις διώξεις των στρατιωτικών δικτατοριών και στις δύο χώρες, οι οποίες ώθησαν πολλούς υποστηρικτές στην εξορία, ενισχύθηκε η παρουσία των Σιλοϊστών σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Το 1974 εγκαθιδρύθηκε το Κέντρο Εργασίας στην Κόρδοβα της Αργεντινής, όπου συμμετείχαν ομάδες υποστηρικτών από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Αμερική στις πρώτες εργασίες για τις τέχνες και τις πειθαρχίες. Την επόμενη χρονιά άνοιξε ένα κέντρο μελετών στην Κέρκυρα, όπου αναπτύχθηκαν οι πρώτες μελέτες της ψυχολογίας μας, οι οποίες εμβαθύνθηκαν στις Καναρίους Νήσους το 1976 και το 1978 με τη συμμετοχή φίλων από όλο τον κόσμο.
Παραθέτοντας αυτό που είπε ο Σίλο εδώ στις 4 Μαΐου 1999 συνοψίζοντας τα 30 χρόνια ιστορίας:
«Τη δεκαετία του ’70 αρχίζει να διαρθρώνεται η οργάνωση της Κοινότητας για την Ανθρώπινη Εξέλιξη… πρόκειται για μια κοινωνική και πολιτιστική ομάδα που με το πέρασμα των χρόνων θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτή την περίοδο καθορίζονται ήδη πιο συγκεκριμένες παράμετροι της διδασκαλίας και θεμελιώνονται τα χαρακτηριστικά αυτού του νέου τύπου κινήματος που δεν μπορεί πλέον να συγχέεται με τον αυθορμητισμό άλλων ομάδων, που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν σε εμφανή παρακμή και αποσύνθεση. Με αφετηρία την Κοινότητα για την Ανθρώπινη Εξέλιξη (τον οργανισμό αυτόν που το λογότυπό του είναι ένα τρίγωνο εγγεγραμμένο μέσα σε ένα έναν κύκλο), αρχίζει να αναπτύσσεται ένα πολυάριθμο σύνολο πολιτιστικών συλλόγων, συνοικιακών κοινωνικών οργανώσεων και ομάδων βάσης. Έτσι, αργά αργά παίρνει μορφή αυτό το Ανθρωπιστικό Κίνημα που εξαπλώνεται μέσα από διαφορετικές εκφράσεις, από τις αποστολές αλφαβητισμού σε χώρες της Καραϊβικής και της Αφρικής μέχρι την εργασία για τη δημόσια υγεία στην οποία δραστηριοποιούνται γιατροί, παραϊατρικό προσωπικό και συνεργάτες, με πολλούς περιορισμούς αλλά με υψηλό πνεύμα, σε διάφορα σημεία του κόσμου. Από αυτό το Ανθρωπιστικό Κίνημα, τόσο διαφοροποιημένο στις κοινωνικές και πολιτιστικές του δραστηριότητες, προέρχονται επίσης πολιτικά κόμματα που αρχίζουν να διαμορφώνονται μόλις τη δεκαετία του ’80. Και ήδη τη δεκαετία του ’90 το κίνημα φτάνει πλέον στην πλήρη εννοιολογική του ωρίμανση, προσδιορίζεται ως Οικουμενικός Ανθρωπισμός ή Νέος Ανθρωπισμός και διαφοροποιείται σαφώς από τους παλιούς ανθρωπισμούς με τους οποίους δεν έχει καμία οργανική ούτε ιδεολογική σχέση. Σ’ αυτήν τη χρονιά που διανύουμε, πρόκειται να κάνουμε μια πλήρη εκτίμηση όλων των πεπραγμένων από τα πρώτα βήματα και σκοπεύουμε να σχεδιάσουμε τη στρατηγική μας για τον ερχόμενο αιώνα».
Τέλος, σε αυτόν τον αιώνα:
Το Μήνυμα που έδωσε ο Σίλο παρουσιάστηκε το 2002 με τα υλικά του, το Βιβλίο, την Εμπειρία και το Μονοπάτι. Όλα αυτά με τα αντίστοιχα μοντέλα λειτουργίας και ανάπτυξης και ελευθερία ερμηνείας. Έτσι επιτρέποντας έναν τρόπο εργασίας βασισμένο στην εμπειρία και ικανό να φτάσει σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση.
Η Σχολή επισημοποιήθηκε και το συστηματικό έργο των Πειθαρχείων τέθηκε σε κίνηση ως προϋπόθεση πρόσβασης. Τα πάρκα Μελέτης και Περισυλλογής ιδρύονται ως τόπος εγκατάστασής της. Γίνονται εργασίες levelling ανοιχτά σε όλους και πραγματοποιείται εργασία σε Πειθαρχίες με επιταχυνόμενη και ομαδική διαδικασία.
Ο Σίλο εξέτασε όλα τα επίσημα έργα του και δημιούργησε τη σελίδα Silo.net
Αυτή ήταν η εργασία της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, όταν ο Σίλο ήδη ανέμενε την αναχώρησή του και ευθυγράμμισε τα πάντα για αυτή τη νέα στιγμή. Είπε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, «Παιδιά, εγώ το έχω κάνει το κομμάτι μου, τώρα εξαρτάται από εσάς».
Στη δεύτερη δεκαετία σημειώνεται πρόοδος στην κατασκευή πάρκων που σήμερα αριθμούν πάνω από πενήντα σε όλο τον κόσμο, οι κοινότητες του Μήνυμα του Σίλο επεκτείνονται παντού. Όπου υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες, αναπτύσσονται οι επίσημοι οργανισμοί του Ανθρωπιστικού Κινήματος: η Κοινότητα για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, το Διεθνές Ανθρωπιστικό Κόμμα, η Σύγκλιση Πολιτισμών, ο Κόσμος χωρίς τους Πολέμους και Βία και το Παγκόσμιο Κέντρο Ανθρωπιστικών Μελετών. Το κίνημα βασίζεται επίσης και σε άλλες οργανώσεις, Φόρα, Πορείες και ένα πρακτορείο ειδήσεων που αναπτύσσεται σε πολλά μέρη.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα!
Ο Σίλο έζησε τη ζωή του μαζί μας, μοιράστηκε τα πάντα, το στυλ του, τη σοφία του, τη δουλειά του, τον χρόνο του, την πρόθεσή του και το έργο του.
Σε αυτή την περίπλοκη εποχή στην οποία ζούμε, στην πραγματικότητα, την πιο πολύπλοκη στην ανθρώπινη ιστορία μέχρι σήμερα, χωρίς προηγούμενο, δεν υπήρχε τίποτα να μιμηθεί. Πάντα σάρωνε το μέλλον, τη διαδικασία του κόσμου και τις τάσεις του, διαμόρφωσε νέα μονοπάτια, εκείνα με τη μεγαλύτερη πιθανότητα, πάντα με αυξανόμενη προσαρμογή προς το πεπρωμένο του κοινού έργου. Τουλάχιστον τριάντα χρόνια μπροστά από την ιστορική διαδικασία, είδε την καταστροφή και πτώση της αυτοκρατορίας και την έλευση του Παγκόσμιου Ανθρώπινου Έθνους.
Μας δίδαξε, μας ενέπνευσε και μας προσανατόλισε ακολουθώντας ένα σχέδιο κατασκευής με μαεστρία, σε ένα περιβάλλον με μεγάλη ελευθερία, πάντα προτείνοντας κάτι ενδιαφέρον, σχεδόν δυσανάλογο με την κανονικότητα της ζωής μας…
Οι απλοί άνθρωποι συνδέθηκαν, από το δρόμο, από το άμεσο περιβάλλον και τους ενέπνευσε με ανυποψίαστες διαστάσεις, μας οδήγησε να δούμε σε κάθε έναν από μας, εξαιρετικά όντα του μέλλοντος, διαχρονικά, αθάνατα όντα.
Εξαπλωθήκαμε σε όλο τον κόσμο με τη δύναμη αυτού του οράματος και του δόγματος που αναπτύχθηκε σε όλους τους τομείς σε μια συμφωνία ποικιλομορφίας αλλά στενά διασυνδεδεμένων εκδηλώσεων. Αυτή είναι η ανθρώπινη ζωή.
Η αίσθηση του χιούμορ του, η αναλλοίωτη ζωτικότητα, η συνεχής αλλαγή και ανανέωση, η ικανότητά του να συσχετίζει και να δομεί τα πράγματα έχτισε νέες πραγματικότητες, κοιτάγματα και τοπία. Οι διάλογοι, όπως γνωρίζουμε, θα μπορούσαν να διαρκέσουν αρκετές αδιάκοπες ώρες, εξετάζοντας και συνδέοντας διάφορα θέματα χωρισμένα σε χρόνο και χώρο, με ευστροφία και δεξιοτεχνία γύρω από τα κεντρικά μας ενδιαφέροντα. Με αυτόν τον τρόπο, τα θέματα της στιγμής αναπτύχθηκαν όλο και περισσότερο, και οι φίλοι που ήταν παρόντες έπαιρναν σημειώσεις, οι οποίες στη συνέχεια εξετάστηκαν και διανεμήθηκαν σε όλους.
Ήταν η ζωντανή εκδήλωση του δόγματος. Ήταν η Σχολή σε δράση.
Κινούταν συνεχώς σε όλα τα μέρη δραστηριότητας του Κινήματος. Εξαμηνιαίες συναντήσεις και στα δύο ημισφαίρια για τη διευκόλυνση της συμμετοχής. Μελετημένα σχέδια, συνεχείς στατιστικές για όλα όσα γίνονταν. Το Κίνημα μηχανογραφήθηκε μόλις κυκλοφόρησαν στην αγορά οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές. Ποτέ δεν άφησε μια επιστολή, μια κλήση ή ένα email χωρίς να απαντήσει γρήγορα. Συχνά δημιούργησε νέα κείμενα του δόγματος ή αναθεωρήσεις και προσθήκες σε υπάρχοντα. Συζητήσεις, αναλύσεις και προβολές σχετικά με την κοινωνική, πολιτική, ψυχολογική κατάσταση του κόσμου, λαμβάνοντας πάντοτε δείγματα.
Η συνεχής ανασύσταση θεμάτων, μεθόδων και εργασιακών περιβαλλόντων ήταν μια μόνιμη πηγή έμπνευσης. Σε κάποιες στιγμές λειτουργώντας στον κόσμο, σε άλλες στιγμές, με εκπαίδευση και μελέτη. Η επικοινωνία με τους άλλους και η διδασκαλία όσων είχαν μαθευτεί ήταν, ωστόσο, το κέντρο κάθε δράσης, κάθε πλάνου, κάθε σχεδίου εργασίας.
Διέσωσε και υπογράμμισε – πάντα σχετικά με το δόγμα – συγγένειες με ρεύματα σκέψης σε άλλες ιστορικές στιγμές, τη διαδικασία σκέψης, ξεκινώντας από τις μυθολογικές ρίζες της ανθρωπότητας.
Στη διδασκαλία του πάντα έβλεπα μια μεγάλη ταπεινότητα και πραγματική αναγνώριση των προσπαθειών και του ταλέντου των γενεών που έχουν προηγηθεί. Με τεράστια αίσθηση ολοκλήρωσης, δομής.
Ο Σιλό είναι το μοντέλο, ο οδηγός και ο φίλος. Είναι πάντα παρόν καθοδηγώντας και εμπνέοντας δράση.
Σήμερα αυτή η εμπειρία είναι ζωντανή, ανακατασκευάζεται, αναδιαρθρώνεται και μεταμορφώνεται. Με εμπνέει και με οδηγεί, είναι ο μύθος που ενεργεί στη συνείδησή μου. Όσο περισσότερο μεταμορφώνεται, τόσο μεγαλύτερη είναι η κατανόηση της διδασκαλίας του και, κατά συνέπεια, της πραγματικότητας.
Πόσο δυνατή είναι η ζωντανή και ενεργούσα εμπειρία που μεταφέρουμε μαζί μας!
Όντας μέρος και μάρτυρας της διαδικασίας της γέννησης και της ανάπτυξης του δόγματος με την πάροδο του χρόνου, και βλέποντας καθημερινά την επίδραση της εξαιρετικής αλήθειας του, του εύρους και του βάθους του, μπορώ να επιβεβαιώσω χωρίς αμφιβολία ότι είναι το πιο πλήρες, σοφό, βαθύ, σαφή και με καλοσύνη είδος δόγματος μετασχηματισμού, ικανό να συνδέει τα ανθρώπινα όντα με το ιερό στα βάθη της συνείδησής τους.
Αλλά αυτή η γιορτή δεν θα ήταν πλήρης χωρίς αμοιβαία αναγνώριση και ευχαριστία από το βάθος της καρδιάς μας για το μεγάλο έργο που έγινε δίπλα δίπλα σε αυτά τα χρόνια που έδωσε νόημα στη ζωή μας και επέτρεψε σε άλλους να ανακαλύψουν τη μεγαλύτερη διδασκαλία.
Ο κόσμος έχει αλλάξει. Μια νέα ευαισθησία είναι εν κινήσει. Σήμερα είναι τα παιδιά που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να αντιμετωπίσουν το σύστημα με μη βίαιο τρόπο αντιμετωπίζοντας τα σοβαρότερα προβλήματα που επηρεάζουν την ανθρωπότητα. Σήμερα είναι το περιβάλλον και η επιβίωση του πλανήτη. Πολύ σύντομα θα είναι το θέμα της βίας που, όπως γνωρίζουμε, βρίσκεται στη ρίζα όλων των καταστροφών και της ατομικής και κοινωνικής οδύνης.
Ένας παγκόσμιος πολιτισμός καλύπτει τον πλανήτη, η τεχνολογία τους συνδέει όλους σε πραγματικό χρόνο, όλα επιταχύνονται όλο και περισσότερο, τραντάζοντας τα θεμέλια του ανθρώπινου ψυχισμού. Ωστόσο, αυτή η ίδια τεχνολογία καθιστά δυνατή την προσέγγιση σε κάθε γωνιά της γης με το μήνυμά μας για την αλλαγή, την πίστη στον άνθρωπο, το ξεπέρασμα της οδύνης. Με χαρά, αγάπη για το σώμα, για τη φύση, για την ανθρωπότητα και για το πνεύμα.
Είμαστε προνομιούχοι να συμμετέχουμε στη γέννηση και την ανάπτυξη της μεγαλύτερης διδασκαλίας με τον Σίλο ως Δάσκαλο και Οδηγό. Τώρα εξαρτάται από εμάς να επικοινωνήσουμε αυτή την παγκόσμια διδασκαλία που πραγματικά έχει ανάγκη η ανθρωπότητα.
Ας υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον σε αυτό το σπουδαίο καθήκον με αλληλεγγύη και με ειλικρινή στοργή.
Ειρήνη, Δύναμη και Χαρά»
Μετάφραση: Pressenza Athens