Σύμφωνα με τον Guardian, “Οι κοινότες Yazidi που έχουν επιζήσει, έχουν υιοθετήσει μια απόφαση των πρεσβυτέρων τους να επιτρέψουν στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από βιασμούς γυναικών από τα μέλη του ισλαμικού κράτους, να επιστρέψουν με τις Yazidi μητέρες τους στις πατρίδες τους στο Ιράκ.
Η απόφαση ορόσημο του Ανώτατου Πνευματικού Συμβουλίου Yazidi έχει ανοίξει το δρόμο επιστροφής για εκατοντάδες γυναίκες να από τη Συρία ή την Ευρώπη με τα παιδιά που γεννήθηκαν ενώ ήταν αιχμάλωτες της τρομοκρατικής ομάδας.
Μέχρι την απόφαση που λήφθηκε αυτή την εβδομάδα, οι γυναίκες που είχαν αρνηθεί να αποχωρηστούν τα παιδιά τους είχαν εξοριστεί από τη δική τους κοινότητα, και πολλές αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε στρατόπεδα κράτησης στη βορειοανατολική Συρία. Μόνο όσες είχαν συμφωνήσει να παραδώσουν τα νεογέννητα ή τα βρέφη, είχαν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στις οικογένειές τους στο βόρειο Ιράκ.”
Αυτή η πράξη συμπόνιας από μια κοινότητα με πολύ ισχυρές παραδόσεις (τα παιδιά πρέπει να ακολουθήσουν τη θρησκεία του πατέρα τους, δηλαδή δεν θα είναι Yazidi αλλά μουσουλμάνοι) πρέπει να ληφθούν ως παράδειγμα από τον υπόλοιπο κόσμο που παλεύει με τις συνέπειες του αποτυχημένου χαλιφάτου.
Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες Yazidi υποδουλώθηκαν και έμειναν έγκυες ενάντια στη θέλησή τους, ενώ πολλές άλλες γυναίκες από άλλα μέρη του κόσμου ταξίδεψαν στη Συρία για να παντρευτούν τους αγωνιστές του Ισλαμικού Κράτους και η επιστροφή τους στις χώρες καταγωγής τους μπορεί να θεωρηθεί απειλή εάν εξακολουθούν να συμπορεύονται με την τρομοκρατική οργάνωση.
Όμως, το μήνυμα που εστάλη με την καταστροφική επίθεση της Sri Lanka στις εκκλησίες και τα ξενοδοχεία είναι ότι “δεν έχουμε ηττηθεί.”
Ωστόσο, το μήνυμα από την κοινότητα Yazidi είναι ότι “τα παιδιά είναι αθώα”. Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την σκληρότητα, ακόμη και η μικρότερη σταγόνα συμπόνιας ανοίγει τις καρδιές μας προς ένα πιο ανθρώπινο μέλλον.