Από το ierissiotes.blogspot.com

Αυτή η “επένδυση” είναι η ταφόπλακα του τόπου μας, της ελευθερίας, της επιλογής και στην πραγματικότητα και αυτής της ίδιας της ανάπτυξης που τόσο αρέσκονται να τονίζουν καθημερινώς. Καθώς ανάπτυξη δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ η ερημοποίηση τόπων.

Με 11 εκ. ευρώ η EL DORADO GOLD, μέσω της θυγατρικής της Ελληνικός (καναδικός) Χρυσός Α.Ε. ,αγόρασε τα δικαιώματα εξόρυξης σε μια έκταση 317.000 στρεμμάτων δημόσιας γης στην ΒΑ Χαλκιδική.

Συνοπτικά οι φάσεις των έργων :
Αποψίλωση δασικής βλάστησης έκτασης μεγαλύτερης των 2.500 στρεμμάτων.
Κρατήρας επιφανειακής εξόρυξης (open pit),με αρχικά εκτιμώμενη διάμετρο 705 m και βάθος 220m.

Φράγματα, κτιριακές και βοηθητικές εγκαταστάσεις.

Όρυξη εννέα γεωτρήσεων αποστράγγισης του βουνού περιμετρικά του κρατήρα στις Σκουριές σε βάθος μέχρι και 750 m (140 m κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας).
Επιφανειακή εξόρυξη μεταλλεύματος 24.000 τόνων ημερησίως, με εκσκαφή και ανατίναξη (ημερησία χρήση 6 τόνων εκρηκτικών).

Τη μεταφορά α) του τελικού προϊόντος, που αποτελεί μόλις το 1,97 % του μεταλλεύματος, στο εργοστάσιο μεταλλουργίας και β) των αποβλήτων εμπλουτισμού, που αποτελούν το 98,03% του μεταλλεύματος, στα φράγματα /τέλματα.

Η μέθοδος ακαριαίας τήξης (flash smelting) που προτείνεται α) δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά στον κόσμο σε βιομηχανική κλίμακα για παραγωγή καθαρού χρυσού και β) δε δίνει καθαρό χρυσό αλλά μίγματα με χαλκό, μόλυβδο και σίδηρο για τα οποία δεν αναφέρεται μέθοδος διαχωρισμού , όπου πιθανότατα θα εφαρμοστεί τελικά η μέθοδος της κυάνωσης.

Σύμφωνα με τον Ελληνικό Μεταλλευτικό Κώδικα που συντάχθηκε επί Δικτατορίας, δεν προβλέπονται κανενός είδους μεταλλευτικά δικαιώματα για το Ελληνικό Δημόσιο επί των κερδών, της παραγωγής ή της πώλησης μεταλλευμάτων

Η Χαλκιδική παρουσιάζει σημαντική δραστηριότητα στον αγροτικό τομέα:

Υπάρχουν 108.900 στρέμματα καλλιεργούμενων εκτάσεων και 276.000 στρέμματα βοσκότοποι, 814 μελισσοκόμοι και 152.385 κυψέλες (9,7% του συνόλου της χώρας), βιοκαλλιέργειες, αλιευτική δραστηριότητα και υδατοκαλλιέργειες.

Σημαντικά συνεισφέρουν στην οικονομία της περιοχής και η υλοτομία ξύλων, οι δασικοί καρποί, τα θηράματα και τα αρωματικά φυτά και βότανα . Όλες αυτές οι δραστηριότητες κινδυνεύουν από την αποψίλωση του δάσους του Κακκάβου, την αποξήρανση του υδροφορέα, τη σκόνη η οποία παρεμποδίζει τις ζωτικές λειτουργίες των φυτών, τις όξινες απορροές, συσσώρευση βαρέων μετάλλων στην τροφική αλυσίδα.

Το όρος Κάκκαβος (Σκουριές) υδροδοτεί ολόκληρη την προ του Άθω περιοχή (Στρατώνι,Ιερισσό,Ν.Ρόδα,Αμουλιανή, Ουρανούπολη), και η σχεδιαζόμενη μεταλλευτική δραστηριότητα θα πλήξει άμεσα και ανεπανόρθωτα τους υδατικούς πόρους της περιοχής.

Η άντληση νερού θα φτάσει στην Ολυμπιάδα μέχρι τη στάθμη -663 m, γεγονός που θα προκαλέσει φαινόμενα υφαλμύρισης του παράκτιου υδροφορέα. Στις Σκουριές στο όρος Κάκαβος, όπου σχεδιάζεται το open pit, η στάθμη των υπογείων νερών αναμένεται να πέσει από τα +640 m στα -140 m κάτω απ΄το επίπεδο της θάλασσας!

Μόνο στις Σκουριές υπολογίζεται εκπομπή αιωρουμένων σωματιδίων που ανέρχεται στους 430 t/y PM10, με υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, ιδιαίτερα αρσενικού  ενώ η παραγωγή σκόνης μεταλλεύματος ανέρχεται συνολικά σε 4.324 t/h με μεγάλες συγκεντρώσεις θειούχων ενώσεων βαρέων μετάλλων όπως αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, καδμίου, χρωμίου, χαλκού, σιδήρου, μαγγανίου, νικελίου, μολύβδου, υδραργύρου, ψευδαργύρου, κ.ά

Η περιοχή επέμβασης καλύπτει 264.000 στρέμματα με 90% δασοκάλυψη. Μεγάλο μέρος της ανήκει στο δίκτυο NATURA 2000 και άλλες προστατευόμενες περιοχές, με αρχέγονα δάση και πλούσια χλωρίδα και πανίδα με σπάνια, κινδυνεύοντα και αυστηρά προστατευόμενα από διεθνείς συμβάσεις είδη.

Η συσσώρευση βαρέων μετάλλων σε διάφορα επίπεδα της τροφικής αλυσίδας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, τα παραγόμενα αγροτο-κτηνοτροφικά προϊόντα και τελικά για την ανθρώπινη υγεία.

Η μεταλλευτική δραστηριότητα θα επιφέρει ξήρανση του επιφανειακού εδάφους σε ακτίνα χιλιομέτρων από το επιφανειακό όρυγμα και έντονες εδαφικές διαβρώσεις με επακόλουθο την επιδείνωση πλημμυρικών επεισοδίων.

Η ποινικοποίηση του αγώνα μας

Όσον αφορά το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης περισσότερο πρόκειται όχι για ποινικές διώξεις αλλά για μια ταπεινή εκδούλευση της δικαστικής εξουσίας,της αστυνομίας και πολιτικών στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός.

Στις Σκουριές κυνήγησαν άνθρωπο για DNA σε κινητό αντικείμενο (!), το οποίο παρέδωσαν στην αστυνομία οι σεκιουρητάδες της Eldorado!

Έριξαν χημικά στο σχολείο του χωριού, έκαναν επίθεση στο χωριό επειδή δεν μπόρεσαν να πιάσουν κανέναν σε μια από τις πορείες στο βουνό.

Χτύπησαν τους γονείς και τους παππούδες μας και εξαφάνισαν συγχωριανούς μας για μέρες στα υπόγεια της ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Δεν μπορεί όμως κανείς να κατανοήσει το εύρος της ποινικοποίησης αυτού του αγώνα αν δεν λάβει υπόψη του το γεγονός ότι 450 περίπου άνθρωποι έχουν μπει στο στόχαστρο της <<δικαιοσύνης>>, αντιμετωπίζοντας μικρές ή μεγαλύτερες κατηγορίες.

Αυτοί οι άνθρωποι, μέλη του κινήματος κατά της εξόρυξης (και χιλιάδες άλλοι που δεν κατηγορούνται, αλλά παλεύουν) έκαναν κάτι πραγματικά πολύ επικίνδυνο για τις εταιρείες: αρνήθηκαν να υποταχθούν και να δεχθούν να παραδώσουν τον τόπο τους στο έλεος των πολυεθνικών. Αρνήθηκαν να δεχτούν ότι δεν θα παλέψουν για να νικήσουν μια εταιρεία που στόχο έχει το κέρδος και μέσο για την επίτευξή του τη λεηλασία.

Όταν αναφερόμαστε λοιπόν σε βιομηχανία διώξεων αυτό που εννοούμε δεν είναι παρά το γεγονός ότι υλοποιήθηκε ένα σχέδιο ποινικοποίησης κάθε αντίδρασης, δημιουργίας κατηγορουμένων και ενόχων. Με πυρήνα όχι την προστασία του συνόλου από τυχόν παραβατικές συμπεριφορές, αλλά των εταιριών από κατοίκους που παλεύουν για τον τόπο τους και εξαιτίας αυτού θα βρεθούν στη θέση του κατηγορουμένου. Ένα σχέδιο που θα λειτουργούσε και ως παράδειγμα σε όποιον άλλον ήθελε να αντιδράσει.