Δελτίο Τύπου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Το δικαίωμα των ανθρώπων που ανήκουν στη μειονότητα της Θράκης να υπάγονται στα κοινά δικαστήρια και τον Αστικό Κώδικα επιβεβαίωσε με πανηγυρικό τρόπο, και κυρίως ομόφωνα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπουστην υπόθεση Molla Sali κατά Ελλάδας, καταδικάζοντας την Ελλάδα για παραβίαση της αρχής της μη διάκρισης καθώς και προσβολή του δικαιώματος στην ιδιοκτησία [*]. Το συνταγματικό δικαίωμα της πρόσβασης σε έννομη προστασία από το φυσικό δικαστή και όχι από τον ιεροδίκη για τους συμπολίτες μας που ανήκουν στη μειονότητα δεν ήταν καθόλου αυτονόητο για τις ελληνικές κυβερνήσεις επί δεκαετίες. Αλλά και οι δικαστές, μάλιστα του Αρείου Πάγου, ακολουθούσαν μια πατερναλιστική λογική: Προέκριναν δυστυχώς συστηματικά την επιβολή της Σαρία, την εφαρμογή δηλαδή του θρησκευτικού δικαίου, «για το καλό» των μελών της μειονότητας, ακόμα και ενάντια στη θέλησή τους. Το ερώτημα είναι γιατί τέτοια εμμονή;
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στη δίκη ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου άσκησε παρέμβαση υποστηρίζοντας ότι η θρησκευτική ελευθερία της μειονότητας δεν συνεπάγεται επ’ ουδενί την υποχρέωση υπαγωγής των μελών της στο μουσουλμανικό δίκαιο παρά τη θέλησή τους, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην επιτυχή έκβαση της υπόθεσης. Ο νόμος για τις αρμοδιότητες του Μουφτή τροποποιήθηκε μόλις πρόσφατα ξεκαθαρίζοντας πολλά ζητήματα. Υπάρχει όμως ακόμα μια ιδιαίτερα σημαντική εκκρεμότητα, η οποία είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει ξανά: η συμβατότητα του ίδιου του ιερού μουσουλμανικού δικαίου όπως τον εφαρμόζει ο δικαστής-Μουφτής με την αρχή της ισότητας, ιδιαίτερα της ισότητας των φύλων και με το συμφέρον του παιδιού.