“Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη μου σε κάθε διοργανωτή, κάθε δωρητή μικρού δολαρίου, κάθε εργαζόμενο γονέα και ονειροπόλο που βοήθησε να γίνει αυτό το κίνημα”, δήλωσε η Alexandria Ocasio-Cortez στο εκστασιακό πλήθος που συνέθεσε το πάρτι της εκλογικής βραδιάς. “Αυτό ακριβώς δεν είναι μια εκστρατεία ή μια Ημέρα Εκλογών, αλλά ένα κίνημα, ένα μεγαλύτερο κίνημα για την κοινωνική, οικονομική και φυλετική δικαιοσύνη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.”
Η Alexandria Ocasio-Cortez ή η “AOC” , είναι η νεώτερη γυναίκα που εκλέγεται ποτέ στο Κογκρέσο. Αυτή η 29χρονη Πορτορικανής καταγωγής, που γεννήθηκε στο Bronx, είναι υπερήφανο μέλος των Δημοκρατικών Σοσιαλιστών της Αμερικής. Σηματοδοτεί ένα κρίσιμο σημείο καμπής στην αμερικανική εκλογική πολιτική. Στο πλαίσιο της λευκής εθνικιστικής βίας που συνδέεται με την προεδρία του Donald Trump, οι ενδιάμεσες εκλογές του 2018 εγκαινιάζουν μια συλλογή εκλεγμένων αξιωματούχων που εκπροσωπούν την ποικιλομορφία της χώρας περισσότερο από ποτέ.
Ενώ οι Ρεπουμπλικανοί αύξησαν την πλειοψηφία τους στη Γερουσία των ΗΠΑ, οι Δημοκρατικοί ανέλαβαν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Πολλοί αγώνες έγιναν σώμα με σώμα, συμπεριλαμβανομένης της έντονης πάλης που αφορούσε τη διοίκηση της Georgia, μεταξύ Stacey Abrams, η οποία θα γίνει η πρώτη Αφρο-Αμερικανίδα γυναίκα κυβερνήτης στη χώρα και του Brian Kemp, ο οποίος παραιτήθηκε από Γραμματέας της Πολιτείας της Georgia. Ο Kemp, ο οποίος κατηγορείται για ρατσιστική εκστρατεία καταστολής των ψηφοφόρων, είναι ελαφρώς μπροστά στην ψηφοφορία, αλλά χιλιάδες ψηφοδελτίων δεν έχουν ακόμη υπολογιστεί.
Αυτή ήταν μια εκλογική αναμέτρηση με πρωτιές. Σε εθνικό επίπεδο, ένας ιστορικός αριθμός γυναικών έβαλε υποψηφιότητα για το αξίωμα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που περισσότερες από 100 γυναίκες θα υπηρετήσουν στο Κογκρέσο. Η καθηγήτρια του Connecticut, Jahana Hayes, και η Δημοτική Σύμβουλος της Βοστόνης, Ayanna Pressley, έγιναν οι πρώτες αφροαμερικανικές γυναίκες που εκπροσωπούν τα κράτη τους στο Κογκρέσο. Η Sylvia Garcia και η Veronica Escobar έγιναν οι δύο πρώτες Λατινογενείς εκλεγμένες στο Κογκρέσο από το Τέξας. Στις αρχές της εκλογικής ημέρας στην περιοχή του Escobar, στο Ελ Πάσο, η αμερικανική συνοριακή περιπολία ξεκίνησε μια μη προειδοποιητική άσκηση “ελέγχου του πλήθους”, για να την ακυρώσει μετά από δημόσια κατακραυγή για την προφανή απόπειρα εκφοβισμού των Λατινικών ψηφοφόρων.
Η Deb Haaland από το Νέο Μεξικό και η Sharice Davids από το Κάνσας έγιναν οι πρώτες αμερικανικές γυναίκες που εκλέχθηκαν στο Κογκρέσο. Η Davids είναι επίσης λεσβία, καθώς και πρώην επαγγελματίας kickboxer.
Η Rashida Tlaib και η Ilhan Omar είναι οι δύο πρώτες μουσουλμανικές γυναίκες που εκλέχθηκαν ποτέ στο Κογκρέσο. Η Tlaib, ακτιβίστρια του Ντιτρόιτ, θα είναι η πρώτη παλαιστίνιο-αμερικανίδα ηγέτης. Είπε στους οπαδούς της: “Θα σας ανυψώσω με πολλούς τρόπους, όχι μόνο με την υπηρεσία, αλλά με την αντιμετώπιση κάθε καταπιεστικής, ρατσιστικής δομής που πρέπει να καταργηθεί, επειδή αξίζετε καλύτερα”.
Η νομοθέτης της Μινεσότα, Ilhan Omar, είναι η πρώτη Σομαλοαμερικανίδα που εξελέγη ποτέ στο Κογκρέσο. Στην επινίκεια ομιλία της είπε: “Στέκομαι εδώ μπροστά σας απόψε, όπως εκλεγμένη γυναίκα στο Κονγκρέσο, με πολλούς πρωτιές πίσω από το όνομά μου: η πρώτη μαύρη γυναίκα που εκπροσωπεί το κράτος μας στο Κογκρέσο. Η πρώτη γυναίκα που φορά hijab … [και] η πρώτη πρόσφυγας που εξελέγη ποτέ στο Κογκρέσο.”
Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τα πρόσωπα της αλλαγής που κέρδισαν τη νίκη στα μέσα του 2018. Πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν προοδευτικές πολιτικές όπως το “Medicare-for-all”, ένα ομοσπονδιακό ελάχιστο μισθό 15 δολ., το κολέγιο χωρίς χρέη και μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση της μετανάστευσης, ενώ ανησυχούν βαθιά για την κλιματική αλλαγή.
Ναι, ο πυθμένας κούνησε την κορυφή, αλλά αν η επικίνδυνη μετατόπιση της χώρας μας προς τον αυταρχισμό έχει κλονίσει το κατεστημένο της, αυτό μένει να φανεί. Ο Πρόεδρος Donald Trump αντιπροσωπεύει έναν τοίχο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι ενδιάμεσες εκλογές του 2018 ανοίγουν στον τοίχο μια πόρτα. Το αν η πόρτα ανοίγει κλωτσηδόν ή παραμένει ερμητικά κλειστή δεν εξαρτάται μόνο από τους εκλεγμένους αξιωματούχους, αλλά από τους ανθρώπους που τους τοποθετούν εκεί. Αυτές οι εκλογές δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Καιροί όπως αυτοί, ανήκουν στα κοινωνικά κινήματα.
Περισσότεροι από 110 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν, πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες μέσες εκλογές. Ωστόσο, ακόμη οι μισοί από τους επιλέξιμους ψηφοφόρους παρέμειναν στην πατρίδα τους ή αποκλείστηκαν από τις όλο και πιο διαδεδομένες τακτικές ελέγχου και καταστολής των ψηφοφόρων, που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Τα κινήματα πίσω από αυτό το ιστορικό εκλογικό αποτέλεσμα για τις γυναίκες και για την ποικιλομορφία πρέπει επίσης να εργαστούν για να αυξήσουν την εμπλοκή, τη διασυνοριακή συμμετοχή και την εκλογική συμμετοχή. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες αυτής της εβδομάδας ήταν το πέρασμα της τροπολογίας 4 της Φλώριδας, αποκαθιστώντας το δικαίωμα ψήφου σε 1.4 εκατομμύρια ψηφοφόρους της Πολιτείας με προηγούμενες καταδίκες για κακουργήματα. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες πράξεις του διεθνούς δικαιώματος ψήφου, δεδομένου ότι οι γυναίκες πήραν το δικαίωμα ψήφου το 1920. Θα πρέπει να αναπαράγονται σε ολόκληρη τη χώρα.
Τώρα, καθώς αυτές οι νεοεκλεγείσες και οι νεοεκλεγέντες αξιωματούχοι αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους μετά από σκληρές αγωνιστικές εκστρατείες, αρχίζει η πραγματική δουλειά.
