Η Κική Σταματόγιαννη είναι μέλος της κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό” Θεσσαλονίκης από το 2014. Στη φετινή, 12η Αντιρατσιστική Γιορτή στην Αθήνα, συντονίζει το θεµατικό εργαστήρι αυτή την Κυριακή, 23 Σεπτέμβρη, με θέμα: “Αυτοδιάθεση του γυναικείου σώµατος (εργασία και εγκυµοσύνη, εκτρώσεις, ενδο-οικογενειακή βία)”. Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της για την 12η Αντιρατσιστική Γιορτή αλλά και γενικότερα για ζητήματα που αφορούν τα κινήματα και τις διεκδικήσεις.
Τι έχει συμβεί και γίνεται μετεγκατάσταση του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών;
Το κτίριο, στην Άργους 145 στον Κολωνό, που για 14 χρόνια στέγαζε το Σχολείο, φιλοξενώντας τα μαθήματα, αλλά και πλήθος αντιρατσιστικών εκδηλώσεων, συνελεύσεων και ανοιχτών συζητήσεων, μας είχε παραχωρηθεί (χωρίς να χρειάζεται να καταβάλλουμε μίσθωμα) από έναν αλληλέγγυο σύντροφο, άνθρωπο του κινήματος. Προέκυψε ωστόσο ανάγκη πώλησης του ακινήτου από τον ιδιοκτήτη του και έτσι από τον Σεπτέμβριο βρισκόμαστε στην οδό Γιατράκου 22, στο Μεταξουργείο. Ακόμα κι αν έχει ολοκληρωθεί πλέον η μετεγκατάσταση, οι ανάγκες παραμένουν ιδιαίτερα αυξημένες, μισθώματα, έξοδα διαμόρφωσης του χώρου, πάγια έξοδα συντήρησης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο απευθυνθήκαμε – και συνεχίζουμε να το κάνουμε – στους ανθρώπους του κινήματος, ώστε να είναι σε θέση το Σχολείο να συνεχίζει τις δράσεις του, προσφέροντας, με τον τρόπο που έχει επιλέξει να το κάνει εδώ και 14 χρόνια, στο αντιρατσιστικό κίνημα. Ένα αλληλέγγυο εγχείρημα ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών, που συζητούν, μαθαίνουν, διασκεδάζουν, διεκδικούν και αγωνίζονται μαζί.
Κάνε μας ένα σχόλιο για τις φετινές εξελίξεις στο χώρο του προσφυγικού ζητήματος, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην ευρωπαϊκή συνάντηση των ηγετών των χωρών μελών της ΕΕ τον Ιούνιο που μας πέρασε;
Αυτό που επιβεβαιώθηκε μέσα και από την ευρωπαϊκή συνάντηση του Ιούνη είναι η ακόμα πιο αντιδραστική μετατόπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι έχει να κάνει με τους/τις πρόσφυγες. Προβλέψεις για ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των συνόρων, συμφωνίες με τρίτα κράτη για δημιουργία στο έδαφός τους “κέντρων διαλογής” με σκοπό την “αναχαίτιση των προσφυγικών ροών”, κλειστά κέντρα κράτησης για εκείνους τους πρόσφυγες που θα καταφέρουν τελικά να περάσουν στο ευρωπαϊκό έδαφος, επιστροφή τους στη χώρα πρώτης υποδοχής, κάτι που αποδέχτηκε και η ελληνική κυβέρνηση. Όλα αυτά κάτω από την πίεση ακροδεξιών κυβερνήσεων όπως στην Ιταλία με τη ρητορική Σαλβίνι προκειμένου “να μοιραστεί το κόστος ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες” ή στην Ουγγαρία του δεξιού λαϊκιστή Όρμπαν, που έχει κάνει σημαία του το αντιμεταναστευτικό και αντιπροσφυγικό παραλήρημα. Σαν έτοιμη από καιρό ασφαλώς η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δίστασε στιγμή να πάρει όλα αυτά τα απεχθή μέτρα, που οι εξειδικεύσεις τους σε ό,τι αφορά άμεσα τις ζωές χιλιάδων προσφύγων τα κάνει ακόμη αποκρουστικότερα.
Ποια θα είναι τα φετινά κεντρικά θέματα με τα οποία θα απασχοληθεί η αντιρατσιστική γιορτή;
Ο πόλεμος, η πυριτιδαποθήκη της Μεσογείου, η κλιμάκωση των ανταγωνισμών και τα αδιανόητα εξοπλιστικά προγράμματα. Η έξαρση του εθνικισμού στα Βαλκάνια, τα συλλαλητήρια. Η επανεμφάνιση των φασιστών στους δρόμους – ακόμα και σε κατεξοχήν κινηματικές συναντήσεις και πορείες της Αριστεράς, όπως είδαμε φέτος στις εργατικές κινητοποιήσεις ενόψει της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Και την ίδια στιγμή οι φράχτες που έχουν υψώσει μια σειρά από ευρωπαϊκά κράτη, η ανησυχητική άνοδος της ακροδεξιάς ακόμα και σε υπουργικούς θώκους, η διάχυση του ρατσιστικού μίσους, η αθλιότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης για άντρες και γυναίκες πρόσφυγες. Δίπλα σε αυτές τις δύο κεντρικές εκδηλώσεις, θα υπάρξουν και θεματικά εργαστήρια, επιμέρους πτυχές μιας ήδη ζοφερής εικόνας, όπως αυτή που περιγράφεται. Το δικαίωμα των γυναικών να ασκούν οι ίδιες έλεγχο στο σώμα τους και όχι το κράτος ή η εκκλησία. Μια αθέατη πτυχή του δράματος των προσφύγων: η ψυχική υγεία όλων αυτών που βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στους δρόμους της προσφυγιάς κλεισμένοι/ες σε στρατόπεδα με τις συνθήκες που όλες και όλοι γνωρίζουμε. Και ακόμα, τη στιγμή που το ρολόι στον πλανήτη αρχίζει να μετράει ανάποδα, υπάρχει το θεματικό εργαστήρι με θέμα την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και τις προσπάθειες συλλογικής αντίστασης στην επαπειλούμενη οικολογική καταστροφή. Ποιες είναι, λοιπόν, οι εστίες και οι δυνάμεις συσπείρωσης των κινηματικών δυνάμεων και αντίστασης; Αυτά θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε.
Ποια η διαφορά της σε σχέση με τις άλλες χρονιές;
Κάθε χρόνο θέλουμε και προσπαθούμε να κάνουμε την Αντιρατσιστική Γιορτή ένα σημαντικό γεγονός στον χώρο του αντιρατσισμού. Ένα διήμερο συνύπαρξης, συντροφικότητας και αλληλεπίδρασης ντόπιων και μεταναστριών, συζήτησης και ζύμωσης ιδεών και διασκέδασης με διαφορετικούς ήχους και μουσικές. Ο πήχυς από τη μια χρονιά στην άλλη ανεβαίνει. Φέτος όμως ειδικά είναι πολύ κρίσιμο ο απολογισμός την επόμενη μέρα να είναι θετικός. Η ανάγκη μετά την ήττα του 2015 να υπάρξουν πόλοι συσπείρωσης και αντιστάσεων του κινήματος. Η ανάγκη μέσα σε ένα τοπίο ρητορικής και πρακτικών ρατσιστικού μίσους να ενισχυθεί το παράδειγμα για το πώς είναι να “Ζούμε μαζί και να παλεύουμε μαζί”. Και φυσικά, η ανάγκη να καλυφθούν τα έξοδα μετεγκατάστασης και τα έξοδα που θα προκύψουν από εδώ και στο εξής, η ανάγκη να συνεχίζει το Σχολείο και η ΚΑΡ την πολύπλευρη δράση τους στο κίνημα.
Υπάρχει είσοδος; Πώς χρηματοδοτούνται τα φεστιβάλ κάθε χρόνο;
Θα υπάρχει είσοδος 5 ευρώ για κάθε ημέρα και μειωμένη είσοδος (8 ευρώ) για το διήμερο. Ασφαλώς, οι άνεργοι/ες θα μπορούν να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις της Γιορτής, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν εισιτήριο. Τόσο η φετινή Γιορτή καθώς και όλες οι προηγούμενες στηρίζονται αποκλειστικά στα έσοδα από το διήμερο, καθώς και στα ημερολόγια ενίσχυσης που τυπώνουμε κάθε χρόνο. Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” στέκονταν πάντα ξεκάθαρα απέναντι στη λογική της κρατικής ή ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, γι’ αυτό και ποτέ δεν ζητήσαμε ούτε λάβαμε έστω ένα ευρώ από τέτοιες πηγές. Στηριζόμαστε αποκλειστικά στη δύναμη της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας. Στην πίστη των ανθρώπων ότι τα πράγματα αλλάζουν από εμάς τους ίδιους, από τα κάτω, όταν παίρνουμε την ευθύνη για να αλλάξουμε τις ζωές μας.
Δείτε το πρόγραμμα της 12ης Αντιρατσιστικής Γιορτής εδώ.
