γράφει ο Στέλιος Κραουνάκης, πρώτη δημοσίευση στην aplotaria.gr
Μέχρι τώρα υπήρχε μία περηφάνια σ’ αυτό τον τόπο. Παρότι τόσες χιλιάδες πρόσφυγες πέρασαν τα τελευταία χρόνια από το νησί, τα επεισόδια που συνέβησαν, ρατσιστικά-ποινικά-λοιπά παραβατικά, υπήρξαν σχετικά λίγα σε σχέση με το πλήθος των εισερχομένων προσφύγων και σε κάθε περίπτωση διαχειρίσιμα. Ακόμα και το καλοκαίρι του 2015, όταν είχαν κατασκηνώσει στο λιμάνι της Μυτιλήνης χιλιάδες πρόσφυγες, με σκηνές διαφόρων χρωμάτων και είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της προκυμαίας, πάρκα, λιμάνι και λοιπούς διαθέσιμους χώρους μπορούσε να πει κανείς ότι οι κάτοικοι της Λέσβου, στην πλειοψηφία τους, έδειχναν κατανόηση και ανοχή. Μετά τη χθεσινή νύχτα αυτό δεν ισχύει πλέον.
Στις 22 Απρίλη του 2018 επώνυμοι πολίτες της Μυτιλήνης, μαγαζάτορες, άνθρωποι που κυκλοφορούν καθημερινά στην αγορά, χωρίς να δείχνουν οποιαδήποτε ντροπή, με την βοήθεια οργανωμένων ακροδεξιών οργανώσεων, οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων, κόσμου που ειδοποιήθηκε και έφτασε στην πόλη από κοντινά και μακρινά χωριά, ξεπέρασαν την πράξη της διαμαρτυρίας και εφάρμοσαν οργανωμένο εγκληματικό σχέδιο αυτοδικώντας πάνω στους πρόσφυγες, πετώντας τους σπασμένα ποτήρια, πέτρες, πλακάκια, φωτοβολίδες με άμεσο στόχο τον τραυματισμό τους και με αυξημένη την πιθανότητα να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Απέναντι τους ήταν 120 πρόσφυγες με πολλές γυναίκες και παιδιά και μία χούφτα αλληλέγγυοι. Οι άντρες είχαν κάνει διπλά ασπίδα προστασίας για τις γυναίκες και τα παιδιά τους, κάνοντας αλυσίδα με τα κορμιά τους και δεχόμενοι τα πυρά των “ακραίων;”, “φασιστικών;”, “αγανακτισμένων;”, όπως και να το κάνεις όμως εγκληματικών στοιχείων που λυμαίνονταν χθες την πλατεία Σαπφούς, από την υποστολή της σημαίας μέχρι τις πέντε τα ξημερώματα.
Τι σημαίνει όμως εγκληματικά στοιχεία; Σημαίνει ότι αυτός που παίρνει ένα ποτήρι, το σπάει και το πετάει προς τη μεριά ανθρώπων, θέλει κάποιον να τραυματίσει, ενώ την ίδια στιγμή αδιαφορεί αν επιφέρει ακόμα και θάνατο. Αυτός που πετάει ένα κομμάτι μάρμαρο επάνω σε πλήθος ανθρώπων αδιαφορεί για αυτόν-ή που θα το δεχτεί στο κεφάλι. Στο νοσοκομείο Μυτιλήνης φρόντισαν μωρό μηνών που δέχτηκε πέτρα στο χέρι, ενώ ήταν στην αγκαλιά της μητέρας του. Μία κοπέλα δέχτηκε πέτρα στο κεφάλι που άνοιξε το ποδηλατικό κράνος που φορούσε στα δύο. Αν δεν ήταν το κράνος θα είχε ανοίξει το κεφάλι της. Αλληλέγγυος σώθηκε από θαύμα από μαζική επίθεση αφιονισμένων ακροδεξιών. Οι εγκληματικά κινούμενοι “πατριώτες” χθες εμπόδιζαν και τα ασθενοφόρα να περάσουν και να φροντίσουν τους χτυπημένους, αναγκάζοντας τα να γυρίσουν πίσω.
Μία διαμαρτυρία που εξελίσσεται σε αυτοδικία με τα αίματα να ανάβουν και το μυαλό να θολώνει συνήθως κρατάει κάποια ώρα, ξεσπάει και αποφορτίζεται. Η διάρκεια των συνεχόμενων χθεσινών εγκληματικών επιθέσεων από φασίστες, ακραίους και υπερδεξιούς κατοίκους της Λέσβου απέναντι σε λίγους πρόσφυγες κράτησε πάνω από πέντε ώρες, δείχνοντας ότι υπήρξε σαφής σχεδιασμός και προσυνεννόηση με συγκεκριμένους στόχους και στρατηγική. Έριξαν φωτοβολίδες ναυτικές σε γυναίκες και παιδιά, φώναζαν “κάψτε τους”, είχαν μαζευτεί στα γύρω στενά από την πλατεία σε ενέδρες και χτυπούσαν περαστικούς, οργάνωναν εφόδους από διαφορετικές μεριές της πλατείας, έβαζαν φωτιές σε κάδους και τους πετούσαν στα ματ και στους πρόσφυγες, απειλούσαν αλληλέγγυους και δημοσιογράφους που έπαιρναν φωτογραφίες, κινούνταν σε απόλυτο καθεστώς ανομίας και ατιμωρησίας.
Τι είδε σε όλα αυτά ο εισαγγελέας που ήταν παρών στα επεισόδια; Παράνομη κατάληψη της πλατείας από τους πρόσφυγες και από δύο αλληλέγγυους και αντίσταση κατά της αρχής. Η αστυνομία προσπάθησε να προστατέψει τους πρόσφυγες σχηματίζοντας μία ζώνη ανάμεσα στους πρόσφυγες και στους ακροδεξιούς αλλά δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει όσους εγκληματούσαν μπροστά στα μάτια τους, πετώντας σπασμένα γυαλιά, πλακάκια, εξαπολύοντας καιγόμενους κάδους και προτρέποντας ο ένας τον άλλο για έγκλημα, “κάψτε τους”, “σκοτώστε τους”, χωρίς να προσάγει με κατηγορίες κάποιον από αυτούς, ούτε ένα. Ατιμωρησία και εγκληματική παραβατικότητα, αυτό συνέβη χθες στην κεντρική πλατεία της Μυτιλήνης.
Όταν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο για αυτοδικίες, τραυματισμούς και πράξεις που μπορούν να επιφέρουν ακόμα και θάνατο, ο δήμαρχος κάνει τις εξής δηλώσεις. “Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε μορφή βίας από όπου κι αν προέρχεται, όμως μην κάνετε το τραγικό λάθος να θεωρείτε ότι το αίτημα της αποσυμφόρησης του νησιού και της απελευθέρωσης της πλατείας Σαπφούς προέρχεται από ακραία στοιχεία. Είναι ένα πάνδημο αίτημα όλων των πολιτών της Λέσβου, οι οποίοι νιώθουν απροστάτευτοι μπροστά στην κατάληψη δημόσιων χώρων, τις καθημερινές κλοπές και τις συχνές συγκρούσεις στις περιοχές γύρω από το Κ.Υ.Τ Μόριας αλλά και στη πόλη της Μυτιλήνης”.
Αποτελεί πάνδημο αίτημα του λαού της Μυτιλήνης να πετάει πέτρες και μάρμαρα σε γυναίκες και παιδιά και να εγκληματεί σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας, αυτό εννοεί ο δήμαρχος; Γιατί αυτό έγινε χθες στην πλατεία Σαπφούς, κάποιοι προσπάθησαν να τραυματίσουν και να σκοτώσουν πρόσφυγες και αλληλέγγυους, δεν ακούστηκε κανένα επιχείρημα, ούτε μπήκε κανείς στον κόπο να συζητήσει κάτι με οποιονδήποτε. Ο ίδιος ο δήμαρχος που ήταν όταν μαίνονταν οι συγκρούσεις μέχρι τις πέντε η ώρα το πρωί στην πόλη του; Γιατί δεν φρόντισε να παρέμβει; Η στάση του τι δείχνει ότι υποστηρίζει και προς τα που γέρνει άραγε;
Ένας φασιστικός εγκληματικός πυρήνας υπήρχε ανέκαθεν στη Λέσβο, το ζήτημα ήταν πότε θα εκδηλώνονταν. Το χτύπημα τους ήταν πολύ δυνατό, πολύ οργανωμένο και αρκετοί από αυτούς έδειξαν ότι δεν ντρέπονται να εγκληματούν στο φως της μέρας. Όσοι ανησυχούν για την εξάπλωση της εγκληματικότητας φασιστικού -ξενοφοβικού τύπου, θα πρέπει να βρουν τους τρόπους να εναντιωθούν στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της αυτοδικίας, της βίας, της ατιμωρησίας, του φασισμού που σηκώνει κεφάλι δηλαδή.
