γράφει το Ζαϊκλόνι.
Τι ποσοστό του πληθυσμού παρουσιάζει κάποια ψυχική νόσο στη διάρκεια της ζωής του;
Λίγοι, δεδομένου το πόσο “κατακριτέο” συνεχίζει να είναι να έχεις “πάθει κάτι τέτοιο”, πόσο “πίσω απο κλειστές πόρτες μοναχά” μιλιέται και το πόσο “παράξενη” φαίνεται μια τέτοια εκμυστήρευση από δικό μας άτομο. Άρα πόσοι; Γύρω στο 80% από ότι δείχνουν επιδημιολογικά δεδομένα ( Enduring mental health: Prevalence and prediction του Schaefer). Τα άτομα που δεν θα εκδηλώσουν τίποτε ποτέ θεωρούνται λοιπόν κάπως σπάνια. Ή αν προτιμάς τα δικά τους λογάκια:
“We found that if you follow people over time, and screen them regularly using simple, evidence-based tools, the percentage of people who develop a diagnosable mental illness at any point in their lives jumps to well over 80 percent. In our cohort only 17 percent of study members did not develop a disorder, at least briefly, by middle age. Because we can’t be certain these individuals remained disorder-free in the years between assessments, the true proportion that never experienced a mental illness may be even smaller.
Put another way, our study shows that you are more likely to experience a bout of mental illness than you are to develop diabetes, heart disease or any kind of cancer whatsoever—combined. These findings have been corroborated by data from other similar cohorts in New Zealand, Switzerland and the U.S.”
Και πώς δεν το πρόσεξες αστέρι μου; Εδώ είναι δύο οι χρήσιμες υποσημειώσεις. Πρώτον, πιθανόν οι ψυχικές παθήσεις πολλές φορές δεν είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενες να είναι όσον αφορά τα στερεότυπα και πως φαίνονται σε κάποιον τρίτο. Δεύτερο, αυτά τα επεισόδια τείνουν να είναι παροδικά, κατά συνέπεια “παίρνεις πρέφα” μόνο τις χρόνιες περιπτώσεις και συνήθως αυτές που η όποια πάθηση αγγίζει επίπεδο που μαρκελεύει χοντρά την ζωή τους.
———-
* Το Ζαϊκλόνι ασχολείται με θετικές επιστήμες, οι οποίες αποτελούν «επάγγελμα» και χόμπυ συνάμα. Τα κύρια ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν βιολογικές επιστήμες, φυτολογία / εθνοβοτανολογία, γενετική, νευροεπιστήμες και συσσώρευση μαγικών τίτλων με τρία γράμματα πριν απο το όνομά του, που -όπως χαρακτηριστικά λέει- κάνουν τους ασήμαντους να νιώθουν λίγο πιο σημαντικοί.
