Γράφει ο Bradley Secker για το Politico.
Άνοιξε όποιο application γνωριμιών θέλεις στην Ιστανμπούλ και θα δεις μια άλλη πτυχή της προσφυγικής κρίσης στην οθόνη σου. Για πολλούς ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες που ξέφυγαν από τον πόλεμο και την καταδίωξη – που εξασκούσαν διάφορα επαγγέλματα στο παρελθόν από μηχανικούς μέχρι καθαρίστριες – ο αγώνας επιβίωσης τους οδηγεί στην προσφορά σεξουαλικών υπηρεσιών στο διαδίκτυο.
Για τους γκέι άντρες και τις τρανς γυναίκες που φωτογραφήθηκαν για το Politico “η εργασία στο σεξ είναι συχνά η μόνη ελπίδα για μόνιμο εισόδημα. Πολλοί και πολλές ελπίζουν να μπορέσουν να ζήσουν μια «πιο νορμάλ εργασιακή ζωή» όμως, μην μπορώντας να βρουν πιο «παραδοσιακούς» τρόπους εργασίας, η εργασία στο σεξ μπορεί να οδηγήσει στην επιβίωση σε ένα σπίτι αντί του δρόμου.”
Μια 12ωρη εργασία σε εργοστάσιο υφασμάτων – μια από τις ελάχιστες επιλογές που έχουν – τους αποφέρει 40-70 τουρκικές λίρες, δηλαδή 9 – 16 ευρώ τη μέρα. Η εργασία στο σεξ μπορεί να αποφέρει πολύ περισσότερα σε λιγότερες ώρες. Στην Ιστανμπούλ, οι πρόσφυγες εργαζόμενοι και εργαζόμενες στο σεξ βρίσκουν πελάτες μεταξύ των πολλών τουριστών που έχει η πρωτεύουσα, ειδικά επισκέπτες από τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες του Κόλπου, ζήτηση υπάρχει όμως και από τους ίδιους τους Τούρκους αλλά και περιστασιακά από άλλους Δυτικούς.
Διαβάστε τις προσωπικές τους ιστορίες που συνοδεύουν τις φωτογραφίες που οι ίδιοι και οι ίδιες έφτιαξαν, εδώ.
