Η ακτιβίστρια Βαντάνα Σίβα μετέφερε ένα ισχυρό και ελπιδοφόρο μήνυμα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου «Poison at the Doors (Δηλητήριο στις Πόρτες)» στη Ρώμη στις 10 Ιουλίου. Σύμφωνα με την Ινδή επιστήμονα, το 70% των τροφίμων που καταναλώνονται παγκοσμίως εξακολουθεί να καλλιεργείται από μικρούς και μεσαίους αγρότες. Ωστόσο, λέει ότι οι πολυεθνικές βιομηχανίες που πωλούν προϊόντα χαμηλής ποιότητας, που συχνά είναι μολυσμένα με φυτοφάρμακα, προσπαθούν να τους κάνουν να χάσουν τη δουλειά τους.
Οι πολυεθνικές εταιρείες και τα δηλητηριώδη καρτέλ τους χειραγωγούν το σύστημα όπως τις μαριονέτες, ενώ πιέζουν για εμπορικές συμφωνίες όπως η CETA. Χάρη στην υποστήριξη των ισχυρών τάξεων και των πολιτικών, κινδυνεύουμε να εξαντλήσουμε τους περιορισμένους πόρους του πλανήτη, προκαλώντας επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον, μειώνοντας έντονα την απασχόληση και προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για την υγεία.
Για χρόνια, η ίδια η Βαντάνα Σίβα καταγγέλλει ενεργά το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που δημιούργησε το σημερινό χάσμα μεταξύ του 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που κατέχει και ελέγχει το ήμισυ του πλούτου του υπόλοιπου 99%.
Η Ινδή ακτιβίστρια προτείνει μια «πράσινη επανάσταση» ως λύση. Αυτό θα οδηγούσε σε αύξηση της υγιούς και βιώσιμης γεωργίας. Αυτός είναι ο μόνος τύπος γεωργίας που μπορεί να προστατεύσει και να σεβαστεί τους πόρους του πλανήτη, ενώ παράλληλα εγγυάται την επιβίωση των αγροτών.
Ωστόσο, το 99% πρέπει να ξυπνήσει και να ευαισθητοποιηθεί για να γίνει κάτι τέτοιο.
Όπως μας είπε πριν από λίγες ημέρες σε αυτό το βίντεο: «Υπάρχει μόνο μία ανθρωπότητα και ένας πλανήτης».
Παρακολουθήστε αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη της ακτιβίστριας Βαντάνα Σίβα εδώ στα αγγλικά:
Η παγκοσμιοποίηση που προκαλείται από τις εταιρείες είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για τη φτώχεια. Η φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη χρημάτων, είναι η αρπαγή της γης. Η μεγαλύτερη αρπαγή γης της εποχής μας έχει συμβεί στα 20 χρόνια της παγκοσμιοποίησης. Αυτή είναι η φτώχεια: Είναι η φτώχεια στο νερό, η φτώχεια στα τρόφιμα, η φτώχεια στον βιοπορισμό. Η παγκοσμιοποίηση έχει σχεδιαστεί για αυτό και οι υπεύθυνοι της παγκοσμιοποίησης μιλούν αυτή τη γλώσσα. Είναι εντάξει οι αγρότες να εξαφανιστούν, επειδή πρέπει, επειδή θέλουν την αγορά για τους γιγάντιους μηχανισμούς τους. Θέλουν μια γεωργία που είναι πόλεμος, που προέρχεται από τον πόλεμο, που θα μοιάζει με πόλεμο.
Αν δεν σταματήσουμε το 1% που έχει γίνει 1% στα 20 χρόνια απορρυθμίσεων, στα 20 χρόνια οικονομικοποίησης. Πήραν τα πάντα και τα μετέτρεψαν σε κερδοσκοπική οικονομία, όπου οι εταιρείες και τα επενδυτικά ταμεία ήταν 50 δισεκατομμύρια και τώρα αξίζουν τρισεκατομμύρια και τους ανήκουν όλες οι εταιρείες. Οι εταιρείες ανήκουν στους δισεκατομμυριούχους. Υπάρχουν 8 δισεκατομμυριούχοι που ελέγχουν το ήμισυ του πλούτου της εργασίας. Δεν τους ενδιαφέρει. Και επειδή είναι ηλίθιοι και πιστεύουν ότι θα φύγουν στον Άρη όταν αυτός ο πλανήτης πεθάνει και επειδή εργάζονται πάνω στην ιδέα της διαθεσιμότητας του 99%.
Συνεπώς, εάν συνεχίσουν, δεν υπάρχει μέλλον της ανθρωπότητας στη γη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 99% πρέπει να ξεσηκωθεί, να ξυπνήσει, να αποκτήσει συνείδηση και να συνειδητοποιήσει ότι αυτός ο πόλεμος εναντίον του πλανήτη πρέπει να τελειώσει, ότι ο πόλεμος εναντίον του πλανήτη είναι αυστηρά πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων. Άλλωστε η προσφυγική κρίση είναι αποτέλεσμα της ερημοποίησης της γης, της εξαφάνισης του νερού στη Συρία, γύρω από τη λίμνη Τσαντ στη Νιγηρία. Και καθώς αυτή η ερημοποίηση εξαπλώνεται, ερημοποιείται η οικονομία.
Και πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε μία ανθρωπότητα σε έναν πλανήτη. Εκεί θα βρούμε τις κοινές λύσεις. Ο λόγος για τον οποίο πρέπει να σταματήσουμε συμφωνίες όπως η CETA είναι επειδή έχουμε δει τι έχουν κάνει στον πλανήτη και τι έχουν κάνει στους ανθρώπους 20 χρόνια με τους κανόνες της παγκοσμιοποίησης που έχουν γράψει οι εταιρίες. Η Ινδία έχει χάσει 300.000 αγρότες από αυτοκτονία, επειδή αυτές οι εταιρείες νόμιζαν ότι ήταν δικαίωμά τους να πωλούν σπόρους σε οποιαδήποτε τιμή. Θα καταστραφεί η δημοκρατία σε κάθε χώρα, διότι βασικά αφαιρεί το δικαίωμα απόφασης από τα συντάγματα και από τους ανθρώπους και το τοποθετεί στα χέρια αυτών των ανώνυμων υπαλλήλων του εμπορίου που εκπροσωπούν τις εταιρείες.
Νομίζω ότι το όλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι λόγω της βίας στο μυαλό. Η όλη ιδέα να κοιτάς τον κόσμο με έναν στρατιωτικό τρόπο, να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τη φύση, να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τα φυτά και επομένως να χρειάζονται ζιζανιοκτόνα όπως το glyphosate (γλυφοσάτη), να βρίσκεσαι σε πόλεμο με όλους τους πολιτισμούς. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε διαφορετικοί και ότι η σχέση στην διαφορετικότητα είναι η μη βία. Πρέπει να ασκούμε τη γεωργία χωρίς χημικό πόλεμο. Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε μη βίαιη γεωργία. Η μη βία είναι κατά τη γνώμη μου ισχυρότερη από τη βία. Είναι ισχυρότερη επειδή φτιάχνει την δύναμη του πνεύματος και καμία εξουσία στη γη, καμία δύναμη στη γη δεν μπορεί να συντρίψει το πνεύμα.
