Αυτές οι σημειώσεις είναι αποτέλεσμα μιας προσπάθειας να παραθέσουμε συνθετικά τα κοινά σημεία ανάμεσα στα νέα παγκόσμια κινήματα, εκείνα, δηλαδή, τα κινήματα που εμφανίστηκαν σε διάφορα μέρη της γης από το 2011 έως σήμερα.
Οι θέσεις αυτές διαμορφώθηκαν με τη βοήθεια μελών από τους: 15Μ, OWS, Occupy, Indignes και YoSoy 132.
Αποτελούν μια συνθετική παρουσίαση των κοινών ιδέων και αξιών που διαμορφώθηκαν ανεξάρτητα από τις διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες εμφανίστηκαν τα προαναφερόμενα κινήματα.
Αναγνωρίζουμε επομένως ότι μπορεί να είναι μια πρόταση ατελής, μερική και ίσως όχι τόσο αντιπροσωπευτική. Ευχόμαστε όμως να είναι χρήσιμη στο σύνολο και να γίνει αρχή μιας συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμού που θα περάσει γρήγορα τη θεωρία στη δράση.
Θέση 1. Η συνειδητοποίηση – «Κοιμόμασταν… αλλά ξυπνήσαμε….» Καταλάβαμε τη δυναμή μας. Aυτό δεν είναι όνειρο, είναι ακριβώς το αντίθετο. «Είναι η επανάσταση της συνείδησης» που ανακαλύπτει τον εαυτό της κι αποκαλύπτει καινούριες δυνατότητες.
Θέση 2. Η ελευθερία – Δεν διαλεξαμε εμείς τη χώρα, τον τόπο και τη στιγμή που εμφανιστήκαμε σαν άνθρωποι. Έτσι ξεκινήσαμε, ανελεύθεροι.
Θέση 2.1. Ο δρόμος προς την ελευθερία ονομάζεται απελευθέρωση. Σημαίνει να απελευθερώνεσαι βήμα βήμα, είναι κίνηση και είναι διαδικασία.
Θέση 2.2. «Δε φοβόμαστε». Η απελευθέρωση γίνεται πράξη όταν ξεπερνάμε το φόβο.
Θέση 2.3. Ξεκινήσαμε από την ανελευθερία για να φτάσουμε στην ελευθερία που τη μοιραζόμαστε μαζί με άλλους. Η πραγματική απελευθερώση γίνεται μαζί με τους άλλους και για τους άλλους.
Θέση 2.4. Η εξέλιξη του ανθρώπου είναι προς μια μεγαλύτερη κοινωνική ελευθερία και προς τη δική του προσωπική απελευθέρωση.
Θέση 3. Η ιστορικότητα – Συσσωρεύουμε ιστορία.
Χρησιμοποιούμε τη γνώση και την εμπειρία των αντρών και των γυναικών που άνοιξαν το δρόμο πριν απο μας. Μαθαίνουμε από τον κοινωνικό περίγυρο όπου ζούμε και εξελισσόμαστε.
Χρησιμοποιούμε ολα τα εργαλεία, αντικείμενα και κατασκευές που δημιουργήθηκαν και βελτιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Θέση 4. Η μάθηση
Θέση 4.1.– Μάθαμε ποιοι είναι οι παράγοντες που βοηθάνε την πρόοδο του ανθρώπου:
– Η αύξηση της συμμετοχής του πολίτη σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά πεδία.
– Η βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών
– Η βελτίωση της παιδείας, της υγείας, της στέγης και της τροφής.
– Η οικονομία να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κόσμου και όχι το αντίθετο, οι άνθρωποι, δηλαδή, να υπηρετούν την οικονομία.
– Μείωση των εξόδων για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
– Ενίσχυση του διαλόγου και ελαχιστοποίηση της θεσμικής βίας σε κάθε της μορφή.
– Διασφάλιση της κοινωνικής ένταξης και της συναινετικής επίλυσης των διαφορών ανάμεσα σε άτομα, ομάδες ή λαούς.
Θέση 4.2. Μάθαμε πώς σταματάει η ανθρώπινη πρόοδος:
– Μπλοκάροντας τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινωνικά δικαιώματα και τις ελευθερίες.
– Δίνοντας στην οικονομία μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αυτή της συγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια λίγων σε βάρος της πλειοψηφίας
– Επιβάλλοντας εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης στους πολίτες. Στην αρχή σκλάβοι, μετά προλετάριοι και σήμερα καταναλωτές.
– Βάζοντας το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο και δημιουργώντας αποκλεισμό, αρρώστια και θάνατο
– Φτάχνοντας στρατό με όλο και μεγαλύτερη δυνατότητα καταστροφής. Χρηματοδοτώντας την έρευνα και την παραγωγή μαζικών όπλων καταστροφής
– Υποστηρίζοντας πολιτικές μεθόδους χωρών που υποτάσσουν, εισβάλλουν ή παρεμβαίνουν σε άλλες (χώρες)
– Εφαρμόζοντας διάφορες μορφές βίας: φυσική, οικονομική, φυλετική, θρησκευτική, σεξουαλική, ηθική ή ψυχολογική
Θέση 5. Η ισότητα – Είμαστε όλοι ίσοι στα δικαιώματα, το νόμο, τις ευκαιρίες. Όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη
Θέση 6. Η οριζόντια οργάνωση – Οργανωνόμαστε οριζόντια. Εφαρμόζουμε, εξηγούμε και εξελίσσουμε την οριζόντια οργάνωση σε όλα τα πεδία
Θέση 6.1. Οριζόντια οργάνωση στις συναδελφικές σχέσεις, συνεργασία και καταμερισμος. Βαρεθήκαμε τους εκπροσώπους, τους αρχηγούς και τους ηγέτες. Κανένας δε διατάζει.
Θέση 6.2. Είμαστε υπέρ της ύπαρξης λειτουργιών για τα συλλογικά θέματα, και ανάλογα με τις ανάγκες. Λειτουργίες που εναλάσσονται και που είναι υπόλογες στο σύνολο.
Θέση 6.3. Είμαστε ενάντια στον ανταγωνισμό, τον ακραίο και εξοντωτικό ατομικισμό αυτού του συστήματος. Έτσι εκφράζουμε την ευαισθησία της μη πρωταγωνιστικότητας, της ανωνυμίας, του συνόλου
Θέση 7. Η διαφορετικότητα – Είμαστε όλοι διαφορετικοί με διαφορετικές ιδεολογίες, προσδοκίες και πιστεύω και έτσι καταθέτουμε στο σύνολο όλο αυτό τον πλούτο των διαφορετικών τοποθετήσεων
Θέση 7.1. Αυτή η διαφορετικότητα αυξάνεται επειδή γινόμαστε περισσότεροι, αλλάζουμε και εξελισσόμαστε σταθερά.
Θέση 8. Η προσέγγιση- Δε μας αρκεί η ανεκτικότητα προς ό,τι είναι διαφορετικό. Προχωράμε παραπέρα περιλαμβάνοντας, προσεγγίζοντας και δημιουργώντας δεσμούς.
Θέση 8.1. «Ακούμε πραγματικά» για να καταλάβουμε αυτόν που είναι διαφορετικός και ν’ ανοίξουμε νέους δρόμους στην κατανόηση και την επικοινωνία.
Θέση 8.2. Θέλουμε να προσεγγίσουμε και όποιον είναι βίαιος, επειδή πιστεύουμε ότι θα σταματήσει να είναι βίαιος όταν καταλάβει το λάθος στην πρακτική και τη συμπεριφορά του.
Θέση 9. Η κοινωνικότητα- «Μαζί μπορούμε» να λύσουμε τις συγκρούσεις. Αν και μας τις παρουσιάζουν σαν εξατομικευμένες, είναι κοινωνικές συγκρούσεις. Κάνοντας ορατή και συνδέοντας τη σύγκρουση με όλη την κοινωνία δημιουργούμε συνθήκες για να λύσουμε προβλήματα που, μεμονωμένα, δε θα μπορούσαμε ποτέ να λύσουμε.
Θέση 10. Η Συλλογική Νοημοσύνη- Σκεφτόμαστε δικτυωμένα. Το αποτέλεσμα του να δουλεύεις σε σχέση και δικτυωμένος με άλλους επιδιώκοντας τη συλλογική νοημοσύνη δεν είναι ίδιο με το άθροισμα των ατομικών ιδέων. Έτσι πολλαπλασιάζουμε τις απαντήσεις και βρίσκουμε καλύτερες λύσεις. Η συλλογική νοημοσύνη ανεβάζει το επίπεδο της κοινής μας δράσης.
Θέση 11. Για την Ειρήνη- Ο άνθρωπος προχωρά γρηγορότερα όταν δε χάνει χρόνο και ενέργεια σε βίαιες αντιπαραθέσεις. Δημιουργούμε σχέσεις συνεργασίας που προάγουν την κοινωνική πρόοδο.
Θέση 12. Για τη Μη Βία -«Δε χρειαζόμαστε τη βία, έχουμε δίκιο».
Θέση 12.1. Υποστηρίζουμε τη μη βία ως την κατεξοχήν γενναία θέση.
Θεση 12.2. Συνυπάρχουμε με τη βία σε καθημερινή βάση και δουλειά μας είναι να την εξουδετερώσουμε.
Θέση 13. Η εθελοντική δράση – Οι δράσεις μας είναι χωρίς οικονομικές απολαβές. Δουλεύουμε με και για το σύνολο. «Βάζουμε κι εμείς κάποιες σταγόνες νερού στο μεγάλο ποτάμι του ανθρώπινου είδους».
Θέση 14. Η συνοχή- Η δράση μας βασίζεται στις αρχές μας. Προσπαθούμε η σκέψη, το συναίσθημα και η πράξη μας να συμπίπτουν. «Όταν λέμε κάτι δεσμευόμαστε και το κάνουμε».
Θέση 15. Το σύνολο – Ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από εμάς.
Θέση 15.1. Ξεκινώντας από το σύνολο μπορούμε να επιδιώξουμε την προσωπική μας απελευθέρωση.
Θέση 15.2. Το καλύτερο κομμάτι του καθενός μας εκφράζεται μέσα στο σύνολο.
Θέση 15.3. Μέσα στο σύνολο ανακαλύπτουμε το ανθρώπινο μέσα μας και το ανθρώπινο στους άλλους.
Θέση 16. Ο σεβασμός – Θέλουμε καθένας μας να εκφράζεται ελεύθερα και χωρίς να νιώθει ότι τον κρίνουν. Μόνη προϋπόθεση κανείς να μην προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους.
Θέση 16.1. Σεβόμαστε τους άλλους και τον εαυτό μας. Έτσι μεγαλώνει η αξιοπρέπειά μας.
Θέση 16.2. Σεβόμαστε τον άλλο ακόμη κι αν έχει μια ιδεολογία, πιστεύω ή συμπεριφορά διαφορετική από τη δική μας.
Θέση 16.3. Σεβόμαστε τον εαυτό μας όταν έχουμε συνοχή στη ζωή μας.
Θέση 17. Η πνευματικότητα.
Θέση 17.1. Γινόμαστε μάρτυρες στη γέννηση μιας άθεης θρησκευτικότητας.
Θέση 17.2. Υπάρχει μια αναζήτηση της πνευματικότητας χωρίς θεούς και ναούς.
Θέση 17.3. Δεν είμαστε ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι επειδή είμαστε άθεοι ή πιστοί.
Θέση 17.4. Οι θρησκείες έχουν παίξει έναν διφορούμενο ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπου: άλλοτε βοηθώντας τη, άλλοτε φρενάροντάς τη και άλλοτε προκαλώντας τεράστια δεινά.
Θέση 18. Η έμπνευση- Έχουμε βιώσει «τη σύνδεση» μεταξύ μας, το να βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, το να μοιραζόμαστε τα ίδια πράγματα. Μπορέσαμε να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα που γέμισε τους δρόμους με ελευθερία, δυνατότητες, συμπόρευση μεταξύ ανθρώπων σ’ ένα κοινό αγώνα.
Όταν συμβαίνει αυτό όλα φαίνονται δυνατά, δεν υπάρχουν όρια. Αυτή η ενέργεια είναι μέρος της έμπνευσής μας…
Θέση 19. Για την παγκοσμιότητα- Ξέρουμε τη σημασία της τοπικής δράσης, αλλά ξέρουμε επίσης ότι μόνο αυτή δε λύνει τα παγκόσμια προβλήματα. Ο κόσμος είναι σε διαδικασία παγκοσμιοποίησης και σήμερα κάποιες λύσεις πρέπει να δοθούν σ’ αυτή την κλίμακα. Για παράδειγμα:
Θέση 19.1. Προτεραιότητα είναι να λυθεί το πρόβλημα της πείνας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θέση 19.2. Να κατευθύνουμε τα ποσά που δαπανώνται για στρατούς και εξοπλισμούς σε κοινωνικές ανάγκες έτσι που να μη μπλοκάρουν πια την ανθρώπινη πρόοδο.
Θέση 19.3. Να βαθύνουμε τη δημοκρατία κάνοντάς τη περισσότερο συμμετοχική και να προχωρήσουμε παραπέρα στα θέματα της δικαιοσύνης, της διαφάνειας, της ισότητας χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Θέση 19.4. Να θέσουμε ως προτεραιότητα την υγεία, την παιδεία και τη στέγη για όλες και όλους.
Θέση 19.5. Αυτές οι προτάσεις δεν είναι ουτοπικές και ανεφάρμοστες, αλλά ρεαλιστικές και πραγματοποιήσιμες επιδιώξεις. Υπάρχουν οι τεχνολογικές συνθήκες και οι πόροι για να γίνουν πραγματικότητα. Το 99% του πληθυσμού της γης μοιραζόμαστε αυτές τις επιθυμίες. Υπάρχει ήδη ένα κοινό αίσθημα ανάμεσα στους λαούς της γης που θα επιτρέψει σ’ όλ’ αυτά να γίνουν πράξη. Τα νέα κινήματα είναι ένα σύμπτωμα. Στόχος μας είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο. … «Τα όνειρα μας δε χωράνε στις κάλπες σας».
Θέση 20. Η εξέλιξη/ Η επανάσταση – Στον 21ο αιώνα μπορούμε και πρέπει να ξαναορίσουμε την κοινωνική δράση και το είδος κοινωνίας που θέλουμε.
Θέση 20.1. Αυτή η εξέλιξη/ επανάσταση είναι μη βίαιη. Και είναι για μας η επόμενη στάση.
Θέση 20.2. Οι μορφές του κοινωνικού αγώνα που βασίζονται στη βία δυναμώνουν το παλιό βίαιο και πατριαρχικό σύστημα.
Θέση 20.3. Μια μορφή αγώνα είναι η μη συνεργασια με παράνομους νόμους, η πολιτική ανυπακοή.
Θέση 20.4. Η καλύτερη μορφή αγώνα είναι να δώσουμε εναλλακτικές λύσεις για ό,τι δε λειτουργεί. Φαινόμενα επίδειξης του καινούριου που θέλουμε.
Θέση 21. Το ξύπνημα μιας πλανητικής γενιάς.
Θέση 21.1. Είμαστε μπροστά στη γέννηση μιας παγκόσμιας γενιάς, που εκφράζεται στα νέα κοινωνικά κινήματα.
Θέση 21.2. Μιας γενιάς που ζητά στήριγμα και ενθάρρυνση από τις προηγούμενες χωρίς να συγκρούεται μαζί τους.
Θέση 21.3. Η μαζική χρήση των τεχνολογιών άμεσης επικοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργεί τις συνθήκες για μια πιο δικτυωμένη εργασία και κατά συνέπεια για μια νέα φάση στην ανθρώπινη εξέλιξη.
Θέση 22. Το καινούριο παράδειγμα – Οι θέσεις αυτές είναι ένα καινούριο παράδειγμα πολιτισμού που μπορεί να παράξει βαθιές αλλαγές σε κοινωνικό, πολιτισμικό και υπαρξιακό επίπεδο.
Θέση 23. Το καινούριο παράδειγμα υπάρχει ήδη. Όπως αναφέρουμε στη Θέση 2, Η ελευθερία, αυτές οι θέσεις μπορούν ελεύθερα να συζητηθούν, να απορριφθούν, να αμφισβητηθούν, να εφαρμοστούν, να αγνοηθούν, να αποτελέσουν μέρος της ζωής μας ή όχι. Ανάλογα με την επιλογή το μέλλον θα κλείσει ή θ’ ανοίξει. Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να γίνει είναι να σβηστούν, να ξεχαστούν ή να εμποδιστούν στην εξέλιξή τους επειδή υπάρχουν ήδη στο μυαλό πολλών ανθρώπων, και στο δικό σου. Είναι εδώ για να μείνουν. «Έχουμε μπει ήδη στη συνείδησή σας. Αν δε μας αφήνουν να ονειρευόμαστε, δε θα τους αφήνουμε να κοιμηθούν».
Θέση 24. Το καινούριο παράδειγμα πολλαπλασιάζεται. Σε ολόκληρη την κοινωνία παρατηρούνται πολλές εκδηλώσεις της αλλαγής.
Θέση 24.1. Στόχος μας είναι να βρούμε ό,τι είναι πραγματικά χρήσιμο για να το βελτιώσουμε και κυρίως να φτιάξουμε το καινούριο. Δε χρειάζεται να πολεμήσουμε το παλιό γιατί καταρρέει από μόνο του.
Θέση 24.2. Σε κάποια στιγμή που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε, αυτό το καινούριο παράδειγμα θα μπει σε μια φάση γεωμετρικής αναπαραγωγής.
Είσαι έτοιμη; είσαι έτοιμος;
Πάμε αργά, γιατί πάμε μακριά!
————
Πηγή: Κόσμος χωρίς πολέμους και βία
