Χιλιάδες άνθρωποι βάδισαν προχτές στο Λονδίνο σε πορεία ενάντια στα μέτρα λιτότητας, που εξαναγκάζουν σε βαθύτατη κρίση τις υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, τις υπηρεσίες πυρασφάλειας, τις προνοιακές παροχές και τη στέγαση. Μιλώντας στο διαμαρτυρόμενο πλήθος ο Jeremy Corbyn είπε: «Το είπα σε κάθε δημόσιο υπάλληλο στη βόρεια Ιρλανδία αλλά το δηλώνω παντού ότι δεν πρέπει να έχετε καμία αμφιβολία πως αυτοί οι άνθρωποι, όταν άρχισαν τα προγράμματα λιτότητας, τα εννοούσαν και θα τα συνεχίσουν. Αυτό θα δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό μεταξύ πλούσιων και φτωχών στην κοινωνία μας, θα φτωχοποιήσει ακόμα περισσότερο όσους ήδη βρίσκονται στον πάτο, η πολιτική αυτή θα οδηγήσει σε υποχρηματοδότηση την υγεία, την εκπαίδευση και μερικές άλλες πτυχές που είναι αναγκαίες αν θέλουμε να μιλάμε για μια πολιτισμένη κοινωνία. Η υποκρισία τους είναι απίστευτη».
Η σκιώδης Γραμματέας εσωτερικών, Diane Abbott, είπε ότι ο Corbyn θα γίνει πρωθυπουργός μέσα στο επόμενο έτος. «Είμαστε εδώ για τους πολλούς και όχι τους λίγους, ενδιαφερόμαστε για την κοινότητα του Βόρειου Κένσιγκτον που έχει δει τον τρόμο στο Grenfell, στους οποίους λέμε ότι ο ηγέτης και το αναπληρωματικό ηγετικό στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης παραιτήθηκαν. Έπρεπε δε να είχαν παραιτηθεί αμέσως. Δεν θα υπάρχει ησυχία αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη στους ανθρώπους του Grenfell. Δεν θα ανεχθούμε τη δαιμονοποίηση των εργατικών συνδικάτων, των μεταναστών και όσων ανθρώπων μένουν σε εστίες κοινωνικής κατοικίας.»
Η σκανδαλώδης £1δις διμερής συμφωνία της κυβέρνησης με το Ιρλανδέζικο Δημοκρατικό Κόμμα Ενότητας από τη μία πλευρά αλλά και η άρνηση της πρότασης των Εργατικών να δοθεί το 1% για τους δημόσιους υπαλλήλους (νοσηλευτές, γιατρούς, δάσκαλου, κλπ.), είναι ένα χτύπημα στην αξιοπιστία των μέτρων λιτότητας. Μετά την προχτεσινή πολυσυμμετοχική πορεία, υπάρχουν μερικά δείγματα ότι μέλη του κυβερνώντος κόμματος αμφισβητούν την δρακόντεια στρατηγική της κυβέρνησης. Άρχισαν όμως ήδη να μιλάνε για αύξηση της φορολογίας και με τέτοιο ιδεολογικό φόντο είναι πολύ πιθανό κάθε λίρα που τυχόν θα πάει υπέρ του δημοσίου τομέα για την τόνωσή του, να προέλθει από μέτρα φορολογίας που θα αναγκαστούν να πληρώσουν πάλι οι φτωχοί ή η μεσαία τάξη, αντί θα υιοθετήσουν την πρόταση των Εργατικών να φορολογηθούν με 5% οι επιχειρήσεις και τα κερδοσκοπικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Δυστυχώς μέσα στην περίοδο της λιτότητας είναι ήδη καλά αποδεδειγμένη η αύξηση της συσσώρευσης του πλούτου σε λίγους εις βάρος του πληθυσμού και των υπηρεσιών που του παρέχονταν.
