γράφει το Ζαϊκλόνι.

Υπήρχε μια υπέροχη εποχή όπου οι επιστήμονες ήταν όντως τρελοί και δεν θύμιζαν το σημερινό αποστειρωμένο ακαδημαϊκό πρότυπο – ψέματα, “είναι στον άνθρωπο” απλά κάπως πρέπει να αρχίσει η σημερινή μας ιστορία! H “υπέροχη εποχή” που διαδραματίζεται είναι το μακρινό 1984 και η τρέλα έγκειται στο κλασικό “πιες το πείραμά σου να δεις τι θα σου συμβεί”. Ο επιστήμονας ήταν ο – πλέον νομπελίστας – Barry Marshall ο οποίος…δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη ενθάρρυνση όταν αποφάσισε να πιει την καλλιέργεια του μικροοργανισμού Helicobacter pylori που είχε στο εργαστήριό του. Γιατί να κάνει κάτι τέτοιο; Όχι, κανείς δεν του είπε πως έχει υπέροχη γεύση φράουλα – απλά υποπτευόταν πως είναι ο μικροοργανισμός που προκαλεί το έλκος στομάχου διότι τον απομόνωσε από έναν ασθενή του με χρόνια γαστρίτιδα και πεπτικά έλκη. Η επιστημονική κοινότητα φυσικά δεν ήταν ιδιαίτερα δεκτική στην ιδέα του, αρνούμενη να δεχθεί έτσι απλά πως βακτήρια όχι απλά ζουν αλλά ευδοκιμούν στο αρκετά όξινο και “αφιλόξενο” στομάχι μας.

Ο Barry, σαν ωραίος επιστήμονας που ήταν, δεν αρκέστηκε στην ευφράδεια των λόγων του. Προχώρησε σε πειράματα σε γουρουνάκια κι αφότου απέτυχε να τα μολύνει με το βακτήριο αυτό, αποφάσισε κατά την αγγλική παροιμία “να βάλει τα λεφτά του εκεί που είναι το στόμα του” και κατά το ελληνικό άσμα “την καλλιέργεια έκανε ωραία λεμονάδα, την σήκωνε, την έπινε με τόση νοστιμάδα!”. Το κόνσεπτ ήταν πως περίμενε κάποιες ενοχλήσεις και σε μερικά χρόνια να αναπτύξει έλκος. Τρεις μέρες αργότερα ανέπτυξε ναυτία και όπως παρατήρησε η… μητέρα του μόνο (δεν θέλω να ξέρω) χαλίτωση – ή στα κοινά ελληνικά “Μπάρυ Μάρσαλ, η ανάσα σου μυρίζει σαν να έγλυφες κώλο ρινόκερου”. Την 5η με 8η ημέρα ήρθε ο εμετός και με ενδοσκόπηση που του έκαναν ανίχνευσαν γαστρίτιδα (yay! bingo!) όπως επίσης και πως ο μικροοργανισμός είχε εγκατασταθεί στο πεπτικό του και δημιουργούσε όλο αυτό το χάος (τον πήραν από μέσα του και τον επανακαλλιέργησαν ταυτοποιώντας τον, κριτήρια του Κόχ και έτσι). 14η μέρα άρχισε τα αντιβιοτικά για να τον εκριζώσει από μέσα του και κάπως έτσι “θεραπεύτηκε”, δείχνοντας στην επιστημονική κοινότητα πως ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός συνδέεται με την γαστρίτιδα τουλάχιστον σε μια εποχή που για τούτο ενοχοποιούταν μόνο αλκοόλ, καυτερά φαγητά και λοιπά διατροφικά “ατοπήματα”.

Πλέον, γίνονται μελέτες και για εμπλοκή του H. pylori στον καρκίνο του στομάχου.
Στην υγειά σου Barry!

—–
* Το Ζαϊκλόνι ασχολείται με θετικές επιστήμες, οι οποίες αποτελούν «επάγγελμα» και χόμπυ συνάμα. Τα κύρια ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν βιολογικές επιστήμες, φυτολογία / εθνοβοτανολογία, γενετική, νευροεπιστήμες και συσσώρευση μαγικών τίτλων με τρία γράμματα πριν απο το όνομά του, που -όπως χαρακτηριστικά λέει- κάνουν τους ασήμαντους να νιώθουν λίγο πιο σημαντικοί.