Ο Γιάννης και ο Χρήστος έδωσαν πρόσωπο στην αόρατη ομάδα που ονομάζαμε μέχρι σήμερα χρήστες ναρκωτικών ή ψυχοδραστικών ουσιών, όπως είναι και ο τίτλος του υπό δημιουργία σωματείου τους. Έδωσαν την πρώτη τους συνέντευξη τύπου, σήμερα, ένα εικοσιτετράωρο μετά την παγκόσμια ημέρα για τα ναρκωτικά, καθώς τη χτεσινή μέρα διάλεξε η Εθνική Συντονίστρια για τα ναρκωτικά, κα Παπουτσοπούλου, να κάνει τη δική της εκδήλωση, χωρίς να τους καλέσει όμως να μιλήσουν, παρόλο που γνωρίζει την ύπαρξή τους. Στη δική της εκδήλωση παρέλασε η πολιτική ηγεσία, με την υψηλότερη εκπροσώπηση, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και οι Διευθυντές των Προγραμμάτων υποκατάστασης και απεξάρτησης. Αυτό είναι το μισό του ρόλου της και μπράβο που το έκανε. Στο άλλο μισό όμως, που αφορά την επαφή με τους ενδιαφερομένους, τους ίδιους τους ανθρώπους που κάνουν χρήση, το έχασε. Ελπίζουμε και εκείνη, όπως πρόσφατα και ο Δήμος Αθηναίων, να το αμέλησαν για τελευταία φορά και στη συνέχεια να τους συμπεριλαμβάνουν, όχι μόνο στις εκδηλώσεις, αλλά κυρίως στους σχεδιασμούς των προγραμμάτων και των πολιτικών για τα ναρκωτικά.
«Θέλουμε όλους τους χρήστες μαζί, πρώην, νυν, σε στεγνά, σε υποκατάσταση. Φτάνει πια αυτή η διαίρεση που μας επιβάλλουν και δεν μας αφήνουν να ενωθούμε και να έχουμε φωνή», είπε ο Χρήστος. «Στο streetwork στην PRAKSIS που συμμετέχω, εξηγούμε στους χρήστες όλες τις επιλογές που έχουν, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει μια θεραπευτική αγωγή για όλους και όλες αλλά ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ανάγκες και τις δικές του συνήθειες», τόνισε ο Γιάννης.
Και οι δυο, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι που είναι μέλη του Δικτύου Ομοτίμων Ψυχοδραστικών Ουσιών, έχουν οικογένεια και παιδιά. Βρίσκονται σε πρόγραμμα υποκατάστασης και υποστηρίζονται με αυτόν τον τρόπο για να συνεχίσουν να είναι λειτουργικοί στη ζωή τους. Να εργάζονται, να ασχολούνται με την οικογένεια, τους φίλους και κυρίως με αυτό που τους καίει: τις διεκδικήσεις της κοινότητάς τους. Σε καμία περίπτωση δεν είναι στόχος ο μηδενισμός, είναι το ευκταίο αλλά όχι μια επιβαλλόμενη κατεύθυνση που καταλήγει να δυναστεύει τη ζωή τους αντί να είναι πορεία προς μια απελευθερωμένη συνείδηση.
Ζήτησαν από τα ΜΜΕ να τους σέβονται, να προσέχουν τις κατασκευασμένες ειδήσεις που διαδίδουν, με τους παχιούς τίτλους και την διαρκή ανατροφοδότηση του στίγματος. Ζήτησαν να εφαρμοστούν οι πολιτικές της μείωσης βλάβης, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα ένας χρήστης να αποφασίσε τον τρόπο της θεραπείας του, να είναι ακόμα ζωνταντός και σε σχετικά καλή κατάσταση για να ανταποκριθεί. Ζήτησαν να γίνει επιτέλους το κέντρο φιλοξενίας αστέγων χρηστών και να τους αναγνωρίσει η πολιτεία ως ευάλωτη ομάδα, ώστε να μην αποκλείονται -όπως συμβαίνει σήμερα δυστυχώς- από όλες μα όλες τις δομές φιλοξενίας που υπάρχουν. Ζήτησαν ναλοξόνη, αποποινικοποίηση της χρήσης, εργασία για την αλλαγή συμπεριφοράς των αστυνομικών και των δικαστών, πρόσβαση στα νέα φάρμακα για την ηπατίτιδα C και αλλαγή συμπεριφοράς από τους επαγγελματίες υγείας. Ζήτησαν – και τους οφείλουμε – αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.
Το Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών Ψυχοδραστικών Ουσιών έχει σαν στόχο σε ένα χρόνο από τώρα, να γίνει βασικός συνομιλητής με την Πολιτεία για τη χάραξη πολιτικής για τα ναρκωτικά. Υιοθετεί το ευρέως πλέον γνωστό σλόγκαν «Τίποτα για εμάς χωρίς εμάς» και το διεκδικεί. Και θα το κατακτήσει.
