γράφει το Ζαϊκλόνι*
Το χρώμα μιας τροφής ανήκει στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της. Εξελικτικά είναι αλληλένδετο με την τροφή, μιας που το χρώμα θα μπορούσε να σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις παρόμοιες τροφές μεταξύ τους, στάδια ωρίμανσης φρούτων ή τροφή που χάλασε. Δεν είναι τυχαίο πως οι χρωστικές χρησιμοποιούνται απο πολλές εταιρίες τροφίμων για να κάνουν το προιόν τους πιο “ελκυστικό” οπτικά – οι οποίες φυσικά σε μεγάλη κλίμακα παραγωγής έχουν κόστος στον παρασκευαστή.
Το χρώμα των τροφίμων όμως δεν είναι απλά θέμα “οπτικού κλικ”. Είναι αρκετά πιθανό να αλλάζει την ίδια την γεύση. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει πως ποτά με έντονο κόκκινο χρώμα τα αντιλαμβανόμαστε ως και 10% γλυκύτερα από ποτά με λιγότερο έντονο χρώμα. Επιπρόσθετα αν ένα φαγητό ή ποτό έχει “λάθος χρώμα” (πχ πράσινη πορτοκαλάδα) αυτό το κάνει δυσκολότερο για το άτομο να αντιληφθεί και να προσδιορίσει σωστά τη γεύση. Τα εν λόγω αποτελέσματα φαίνεται επίσης να τροποποιούνται ανάλογα με την ηλικία των εξεταζόμενων: άλλες φορές αυτά τα φαινόμενα φαίνεται να είναι απόντα σε μικρότερες ηλικίες και παρόντα σε γηραιότερες ενώ άλλες φορές το κόντρα αντίθετο – πράγμα που αφήνει υπόνοιες πως μια απο τις συνιστώσες είναι οι προηγούμενες εμπειρίες και οι συσχετίσεις που αυτές επιφέρουν.
————–
* Το Ζαϊκλόνι ασχολείται με θετικές επιστήμες, οι οποίες αποτελούν «επάγγελμα» και χόμπυ συνάμα. Τα κύρια ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν βιολογικές επιστήμες, φυτολογία / εθνοβοτανολογία, γενετική, νευροεπιστήμες και συσσώρευση μαγικών τίτλων με τρία γράμματα πριν απο το όνομά του, που -όπως χαρακτηριστικά λέει- κάνουν τους ασήμαντους να νιώθουν λίγο πιο σημαντικοί.
