Του David Swanson

Το γέλιο είναι ένα θαυμάσιο πράγμα. Δύσκολο να το χορτάσεις. Αλλά μπορεί να υπάρχει κάτι ακόμα πιο πολύτιμο – κάτι που ίσως μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα από τους πρεσβυτέρους σας.

Όταν μπορείτε να δείτε μια αστοχία στους άλλους, πιθανά αυτό να είναι μια ευκαιρία για να εντοπίσετε κι άλλες παρόμοιες αστοχίες – ακόμα και αυτές στις οποίες μπορεί, κατά κάποιο τρόπο, να συμμετέχετε.

Γιατί αρνούνται οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής; Καθένας για άλλο λόγο, αλλά ένας σημαντικός παράγοντας για πολλούς από αυτούς φαίνεται να μην είναι η ανάλυση των αποδεικτικών στοιχείων αλλά η πίστη σε μια κοσμοθεωρία. Σύμφωνα μ’ αυτήν την κοσμοθεωρία, απλά δεν μπορεί να ισχύει το ότι οι άνθρωποι καταστρέφουν τη γη. Αυτό δεν είναι γραμμένο στα ιερά κείμενα. Δεν υπάρχει θέση γι’ αυτό στις σταδιοδρομίες ή τα στυλ ζωής που έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την (εξ)άντληση, την κατανάλωση, την καταστροφή και την “ανάπτυξη” του κόσμου. Η αποδοχή του προφανούς θα ήταν πιο δύσκολη από την άρνησή του. Και έτσι, απορρίπτεται ή -ακόμα καλύτερα- απλώς αγνοείται και αποφεύγεται.

Αλλά υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους ο κόσμος μπορεί να καταστραφεί για χάρη της ανθρώπινης ζωής, και εκατομμύρια ανθρώπων που νοιάζονται να σταματήσουν την καταστροφή του κλίματος αγνοούν σταθερά και αποφεύγουν το άλλο πρόβλημα. Όσοι είναι καλύτερα ενημερωμένοι για την κλιματική αλλαγή έχουν τις πιο ζοφερές απόψεις. Λένε ότι προχωρά πολύ πιο γρήγορα από ό,τι οι περισσότεροι είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν. Όσοι είναι καλύτερα πληροφορημένοι για τον άλλο κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε λένε ότι βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του και αυξάνεται.

Ο άλλος κίνδυνος είναι αυτός του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Ο αριθμός των βομβών που απαιτούνται για να τερματιστεί όλη η ζωή στη γη μέσω της καταστροφής της ατμόσφαιρας και της μαζικής λιμοκτονίας, εξακολουθεί να συρρικνώνεται στις αναλύσεις των εμπειρογνωμόνων. Ο αριθμός των πυρηνικών όπλων που είναι έτοιμα να πυροδοτηθούν ανά πάσα στιγμή στις ΗΠΑ και τη Ρωσία παραμένει αρκετός για να καταστρέψει όχι έναν αλλά πολλούς πλανήτες. Οι Η.Π.Α. λένε ότι αναπτύσσουν πιο σύγχρονα, υψηλής τεχνολογίας και “πιο εύχρηστα” πυρηνικά. Άλλα έθνη λένε ότι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Ο αριθμός των χωρών με πυρηνικά όπλα και των χωρών με πυρηνική ενέργεια συνεχίζει να αυξάνεται. Σημαντική πίεση ασκείται στην πολιτική των ΗΠΑ από μερικούς από τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που ασχολούνται περισσότερο με την κλιματική αλλαγή για να δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερη εχθρότητα προς τη Ρωσία. Και ο πολλαπλασιασμός των πολέμων και των όπλων, με τη δυνατότητα πρόκλησης πυρηνικού πολέμου, έχει φθάσει σε νέα άκρα.

Γιατί αρνούνται οι αρνητές του πυρηνικού πολέμου; Καθένας για άλλο λόγο, αλλά ένας σημαντικός παράγοντας για πολλούς από αυτούς φαίνεται να μην είναι η ανάλυση των αποδεικτικών στοιχείων αλλά η πίστη σε μια κοσμοθεωρία. Σύμφωνα μ’ αυτήν την κοσμοθεωρία, απλά δεν μπορεί να ισχύει το ότι ο πόλεμος καταστρέφει τη γη. Αυτό δεν είναι γραμμένο στα ιερά κείμενα. Δεν υπάρχει θέση γι’ αυτό στις σταδιοδρομίες ή τα στυλ ζωής που έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα το μιλιταρισμό, την επιθετικότητα, την ξενοφοβία και την πίστη στην τεχνολογία. Η αποδοχή του προφανούς θα ήταν πιο δύσκολη από την άρνησή του. Και έτσι, απορρίπτεται ή -ακόμα καλύτερα- απλώς αγνοείται και αποφεύγεται.

Αλλά αποφεύγοντας την αναγνώριση τού ενός από τους δύο κινδύνους βρίσκουμε σοβαρά εμπόδια ακόμη και στις προσπάθειες μας να αντιμετωπίσουμε εκείνον τον ένα κίνδυνο που αναγνωρίζουμε. Ο μιλιταρισμός είναι ο πρώτος και μεγαλύτερος συντελεστής της αλλαγής του κλίματος και άλλων περιβαλλοντικών καταστροφών, ωστόσο ο μιλιταρισμός προελαύνει χωρίς να βρίσκει καμία απολύτως αντίσταση από μεγάλους και σημαντικούς οργανισμούς υπεράσπισης του περιβάλλοντος. Η υποστήριξη του προφανούς θα ήταν πιο ενοχλητική από την άρνησή του. Και έτσι αποφεύγεται.

Άραγε αυτή η κατάσταση των πραγμάτων κάνει τους φιλελεύθερους περιβαλλοντολόγους, που υποστηρίζουν τα στρατεύματα, χαιρετίζουν τη σημαία, πιστεύουν ψευδώς ότι οι στρατιωτικές δαπάνες είναι οικονομικά ευεργετικές και δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι η τρομοκρατία μπορεί να τερματιστεί με τους βομβαρδισμούς, να φαίνονται κάπως γελοίοι; Δεν το νομίζω. Νομίζω ότι τους κάνει να μοιάζουν τραγικοί. Και νομίζω ότι θα πρέπει να δούμε με τον ίδιο τρόπο και τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής.

 

Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο εδώ