Θεωρούμε τον Ντόναλντ Τραμπ και τους υπόλοιπους εκπροσώπους των καταστροφικών τάσεων της λαϊκιστικής δεξιάς σε ολόκληρο τον κόσμο ως το πρόβλημα αλλά, όπως συμβαίνει με πολλές ασθένειες, έχουμε την τάση να καταπολεμάμε τα συμπτώματα και όχι τις αιτίες.
Μια από τις αρχές της Έγκυρης Δράσης (1) λέει: «Θα εξαφανίσεις τις συγκρούσεις σου όταν τις κατανοήσεις στην πιο βαθιά τους ρίζα, όχι όταν θελήσεις να τις επιλύσεις». Ό,τι ισχύει για τα άτομα, ισχύει και για τις κοινωνίες.
Τα κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στην αύξηση της σκληρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται η μετανάστευση, ενάντια στη διάβρωση της υγειονομικής περίθαλψης για όλους, ενάντια στην ανάπτυξη μιας φιλοπολεμικής νοοτροπίας και ενάντια στις αυξήσεις των στρατιωτικών δαπανών και την ανανέωση των πυρηνικών όπλων είναι αξιοθαύμαστα. Τίποτα καλύτερο από την απογυμνωμένη παράνοια στην εξουσία για να αφυπνιστεί η κοινή λογική. Αλλά αυτή η τρελή εποχή επωάζεται εδώ και πολλά χρόνια/ αιώνες και είναι απλά το σύμπτωμα. Οι βαθιές της ρίζες δε βρίσκονται στα άτομα αλλά στο σύστημα και την εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων που γαλουχήθηκαν μέσα σ’ αυτό.
Ένα σύστημα που, προάγοντας τον ανταγωνισμό αντί για τη συνεργασία, την εκδίκηση αντί για τη συμφιλίωση, τον ατομικισμό αντί για την αλληλεγγύη, τα υλικά αγαθά αντί για την αναζήτηση του νοήματος της ζωής και έναν πολιτισμό διασημοτήτων αντί για το σεβασμό καθενός και όλων των ανθρώπινων όντων, έχει δημιουργήσει τα τέρατα που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία. Επειδή υπάρχει μια κραυγαλέα αντίφαση ανάμεσα στα πιο βαθιά ανθρώπινα ιδανικά και την παρωδία που ενορχηστρώνεται από τα μέσα ενημέρωσης και τις δυνάμεις που αυτά εκπροσωπούν, και την οποία αποκαλούν «πραγματικότητα».
Και ακριβώς αυτά τα πιο βαθιά ιδανικά αφυπνίζονται μπροστά στον τρόμο, αλλά το σύστημα έχει τον τρόπο του να διαστρέφει τα πράγματα. Όπως με τη μουσική της δεκαετίας του 60 που εμπορευματικοποιήθηκε και την πνευματική αναζήτηση που τη συνόδευσε και που έγινε ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν.
Με τόσο μεγάλη εμπειρία από τις αποτυχίες του παρελθόντος, η επανάσταση που γεννιέται στο μυαλό και την καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων δεν πρέπει ν’ ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Τα εργαλεία της ενεργής μηβίας είναι σήμερα περισσότερο υπαρκτά και άμεσα διαθέσιμα από ποτέ άλλοτε: εργαλεία για την αλλαγή του ανθρώπου, την ανύψωση του επιπέδου της συνείδησής του και την επιδίωξη της εσωτερικής ενότητας μέσω της σύμπτωσης της σκέψης, του συναισθήματος και της δράσης καθώς και με το να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται.
Δεν πρέπει να μας παραπλανήσει η φαινομενική τους απλότητα καθώς είναι πραγματικά επαναστατικά στην εφαρμογή τους επειδή αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες αιτίες της σημερινής κατάρρευσης. Μπορεί να εμπνεόμαστε από κάποιους ηγέτες που απευθύνονται στα υψηλότερα ιδανικά μας αλλά δεν μπορεί να υπάρξει μια βαθιά αλλαγή στο σύστημα παρά μόνο αν εμείς, οι απλοί άνθρωποι, δεσμευτούμε εσωτερικά για την ίδια βαθιά αλλαγή.
Καθώς εκείνοι που προάγουν μεγαλύτερη ανισότητα και βία γίνονται πιο τολμηροί και τους ενδιαφέρει όλο και λιγότερο να δίνουν την εικόνα των ευγενικών ή ακόμη και των λογικών (κάτι που οι πολιτικοί προσπαθούσαν σκληρά να πετύχουν στο παρελθόν), όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα συμμετέχουν στα κινήματα διαμαρτυρίας αλλά, χωρίς αυτά τα εργαλεία της δημιουργίας μιας εσωτερικής αναφοράς, η απελπισία μπορεί να οδηγήσει στη βία και τότε η δυνατότητα αλλαγής του συστήματος θα έχει χαθεί. Αυτή είναι η κατάληλη στιγμή να μιλήσουμε για, να μοιραστούμε, να προάγουμε και να εφαρμόσουμε την ενεργή μηβία σε όλες τις πλευρές της ζωής μας έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα ασυγκράτητο ρεύμα προς όφελος όλων των ανθρώπινων όντων.
(1) Οι Αρχές της Έγκυρης Δράσης, το Μήνυμα του Σίλο, Κεφάλαιο XIII, http://silo.net/en/message/index
