Αυτές τις στιγμές της χαράς και της γιορτής στη Λατινική Αμερική για το θρίαμβο της Alianza País, είναι σκόπιμο να θυμόμαστε ότι όλα στη σύγχρονη ιστορία ξεκίνησαν με την ελπίδα του Μικρού Arañero(1), που πουλούσε γλυκά από παπάγια στους δρόμους της γενέτειράς του Βενεζουέλας. Ανατρέχω στην καταγωγή του επειδή είμαστε φτιαγμένοι από Ιστορική Μνήμη και ταυτότητα. Παιδιά σαν τον Τσάβες γεννιούνται ένα κάθε πεντακόσια χρόνια και περνούν από τη γη για να σημαδέψουν την ιστορία των λαών.
Στο όνειρό του προσχώρησαν ο Νέστορ (2) και ο Λούλα (3), άλλοι δυό τρελοί που στοιχημάτισαν στο όνειρο τού Μπολιβάρ (4), της Μπαρτολίνα Σίσα (5) και της Χουάνα Αζουρντούι (6) και των χιλιάδων αγνοούμενων των στρατιωτικών δικτατοριών που καταπάτησαν με τη βία τη Λατινική Αμερική και, βέβαια, τους Ιθαγενείς Λαούς που είναι η αρχή και το τέλος και εκείνοι που βίωσαν το χειρότερο κομμάτι της καταπίεσης. Στη συνέχεια προστέθηκαν και άλλοι: ο Έβο, ο Λούγο, η Κριστίνα, η Ντίλμα και ο Κορρέα. Καθένας στη χώρα του οικοδόμησε την Τσαβική Επανάσταση, με τα χαρακτηριστικά της Μπολιβαριανής Επανάστασης που ονομάστηκε Λατινοαμερικάνικος Προοδευτισμός. Οι περίφημοι «λαϊκιστές» για όλους εκείνους που έχουν την πατρίδα για πούλημα.
Στον Ισημερινό ονομάζεται Αστική Επανάσταση το κίνημα που δημιούργησε ο Κορρέα, προοδευτικός πρόεδρος που ξανάδωσε στη χώρα την αξιοπρέπειά της, την Ιστορική Μνήμη και το όνειρο. Δεν υπάρχουν πολλά να αναλύσουμε στα αποτελέσματα αυτών των εκλογών, ο λαός αποφάσισε να συνεχίσει στο δρόμο της αξιοπρέπειας. Δεν εξαπατήθηκε ούτε εκφοβίστηκε από την πίεση της εθνικής και διεθνούς δεξιάς που ναρκοθέτησε τη χώρα έτσι ώστε οποιοδήποτε παραπάτημα των αντιπάλων της να της έφερνε ψήφους.
Αυτό που έκανε ο Ισημερινός σ’ αυτές τις εκλογές είναι υποδειγματικό, υπερασπίστηκε τους λατινομερικάνικους λαούς, αντιστάθηκε στη νεοφιλελεύθερη επίθεση και στήριξε τη συνέχιση του πολιτικού συστήματος που έχει θέσει σε κίνηση ο Κορρέα. Ξέρετε γιατί; Επειδή είναι ευγνώμονες και ξέρουν πως οι αλλαγές δε γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη, ότι θέλουν σκληρή δουλειά και ότι παίρνουν χρόνο και ότι γίνονται συλλογικά. Ότι η οπισθοδρόμηση είναι καταπίεση και λεηλασία. Η ψήφος στο Λένιν έχει πολλές σημασίες: θέλουν τον ΟΑΚ έξω από τη Λατινική Αμερική, στηρίζουν την UNASUR (Ένωση Νοτιοαμερικανικών Εθνών), τη CELAC και την ALBA (Μπολιβαριανή Συμμαχία για τους λαούς της Αμερικής μας) . Όπως θα έπρεπε να στηρίζουμε αυτούς τους μηχανισμούς όλες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Δεν είναι εύκολο το έργο που περιμένει τον Λένιν. Ο Ισημερινός με την Αστική Επανάσταση έβγαλε από το σύστημα τους ολιγάρχες ληστές, αλλά πάντα θα υπάρχουν δεξιές επιθέσεις, θα έρθουν και οι απόπειρες πραξικοπήματος, όπως αυτές που έζησε ο Κορρέα, όπως τις ζει η Βενεζουέλα, θα προσπαθήσουν χωρίς ανάπαυλα να μας νικήσουν για να δουν τον Ισημερινό στην ίδια κατάσταση φτώχιας στην οποία βρίσκονται οι 12 χώρες που προσπαθούν να οργανώσουν το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα. Αυτές τις στιγμές πολλοί Λατινοαμερικάνοι νιώθουμε μια βαθιά περηφάνια για τον Ισημερινό, για τον τρόπο που ψήφισε, που υπερασπίστηκε όσα κερδήθηκαν με την Αστική Επανάσταση.
Μακάρι ο Λένιν Μορένο που είναι κομμάτι των μειονοτήτων και που ξέρει από αποκλεισμό, να καταφέρει να νομοθετήσει το Δικαίωμα στην Άμβλωση και το γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων, μας το χρωστάνε, η κοινότητα LGBTI τον στηρίζει, είναι ώρα να αποκατασταθούν τα δικαιώματά τους. Οι προοδευτικές γυναίκες τον στηρίζουν, είναι ώρα να νομοθετήσει το Δικαίωμα στην Άμβλωση, να υπερισχύσει η ανθρωπιά του και η ακεραιότητά του στο πατριαρχικό σύστημα που κυβερνά τη Λατινική Αμερική. Μακάρι να μη μας απογοητεύσει και να είναι εκείνος που θα βγάλει από τη σκιά χιλιάδες αόρατους λόγω της ομοφοβίας, του σωβινισμού και της πατριαρχίας. Να είναι αυτός που θα σταματήσει τους θανάτους των γυναικών από τις παράνομες αμβλώσεις.
Μακάρι οι νεοφιλελεύθερες κοινωνίες και κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής να μάθουμε και να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ισημερινού.
(1) Αναφέρεται στον Ούγκο Τσάβες που μικρός πουλούσε στο δρόμο γλυκά παπάγιας που ετοίμαζε η γιαγιά του και που τα λέγανε «αράχνες» (arañas) λόγω του σχήματός τους.
(2) Νέστορ Κίτχνερ: Περονιστής, πρόεδρος της Αργεντινής από το 2003 ως το 2007.
(3) Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα: πρόεδρος της Βραζιλίας από το 2003 ως το 2011.
(4) Σιμόν Χοσέ Αντόνιο δε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Μπολίβαρ ι Παλάσιος: (1783-1830) ηγέτης διάφορων κινημάτων ανεξαρτησίας στη Νότια Αμερική.
(5) Μπαρτολίνα Σίσα (πέθανε το 1782) Ηρωίδα των Ινδιάνων της Λατ. Αμερικής.
(6) Juana Azurduy Llanos (1780 – 1862) ηγέτης των ανταρτών στη Νότια Αμερική.
