Του Ray Acheson για το Reaching Critical Will.
Σήμερα ξεκινάμε διαπραγματεύσεις για μια συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων. Χρειάστηκε απίστευτο θάρρος, αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα για να φτάσουμε ως εδώ. Δόθηκαν ατέλειωτες μάχες με τα πυρηνικά εξοπλισμένα κράτη. Εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους. Υποσχέσεις δόθηκαν και αθετήθηκαν. Εκκλήσεις έγιναν από ανθρώπους που επέζησαν από χρήση και δοκιμή πυρηνικών όπλων. Πολλές, πολλές συζητήσεις σε διάφορα φόρουμ των Ηνωμένων Εθνών. Αμέτρητα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Πολλαπλές κοινές δηλώσεις. Και τέλος, η λήψη μιας ιστορικής απόφασης στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον περασμένο Οκτώβρη.
Ξέρουμε επίσης τη μεγάλη αντίσταση που έχουμε αντιμετωπίσει. Τα πυρηνικά εξοπλισμένα κράτη έριξαν βιτριόλι σε κυβερνήσεις και ΜΚΟ που υποστήριξαν αυτήν τη διαδικασία. Διέταξαν τους συμμάχους τους να μην παραστούν, κατηγόρησαν εμάς ότι υπονομεύουμε την υπάρχουσα διεθνή νομοθεσία και δημιουργούμε χάος στις διεθνείς σχέσεις, και μάλιστα υπονόησαν ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση πυρηνικών όπλων –ενδεχομένως από κακία.
Παρ’ όλ’ αυτά, επιμείναμε. Και σήμερα στα Ηνωμένα Έθνη, γράφουμε ιστορία. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, επειδή αυτές οι διαπραγματεύσεις συμβολίζουν μια εξαιρετικά σημαντική αλλαγή της δυναμικής που υπάρχει πίσω από τα πυρηνικά όπλα –την αμφισβήτηση ενός άδικου διεθνούς συστήματος. Αυτό από μόνο του είναι νίκη.
Ασφαλώς, έχουμε μπροστά μας πολλή και σκληρή δουλειά. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες και αποφάσεις. Έχουμε αναλάβει το καθήκον να φτιάξουμε μια ισχυρή συνθήκη που θα στιγματίζει και θα απαγορεύει κατηγορηματικά το πιο επικίνδυνο όπλο που δημιουργήθηκε ποτέ, έτσι ώστε να διευκολύνει μια πραγματική αλλαγή στις πολιτικές και τις πρακτικές των κρατών που ως τώρα διαιώνισαν την παγκόσμια αδικία και το φάντασμα του μαζικού αφανισμού υποστηρίζοντας τα πυρηνικά όπλα.
Μπορεί ν’ ακούγεται τρομακτικό, αλλά το να φέρουμε σε πέρας αυτήν την εργασία είναι πλήρως μέσα στα όρια των δυνατοτήτων μας. Θεωρητικά, είναι αυτονόητη η απαγόρευση ενός τόσο αποτροπιαστικού πράγματος. Έχουμε απαγορεύσει χημικά και βιολογικά όπλα, νάρκες ξηράς και πυρομαχικά διασποράς, και επίσης απαγορεύσαμε προληπτικά τα εκτυφλωτικά όπλα λέιζερ. Κι αυτό το κάναμε ακόμη και χωρίς την υποστήριξη των χρηστών και των παραγωγών κάποιων από αυτά τα όπλα. Κινητοποιούμαστε από τις καταστροφικές ανθρωπιστικές επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων, τον κίνδυνο της χρήσης τους, και την καταδικαστέα σπατάλη πόρων που σήμερα καταβροχθίζονται σ’ αυτήν τη συνεχή κούρσα εξοπλισμών. Κατανοούμε την παγκόσμια αδικία που αντιπροσωπεύουν αυτά τα όπλα, και είμαστε ηθικά, δεοντολογικά και νομικά υποχρεωμένοι να απαγορεύσουμε κατηγορηματικά αυτά τα όπλα μαζικής καταστροφής μια για πάντα.
Κράτη θα περάσουν αυτήν τη βδομάδα διατυπώνοντας τις απόψεις τους σχετικά με το τι πρέπει να περιέχει αυτή η συνθήκη. Ομάδες από την κοινωνία των πολιτών με τη Διεθνή Καμπάνια για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων (ICAN) – που είναι υπεύθυνη για την επίβλεψη αυτής της διαδικασίας παράλληλα με τις κυβερνήσεις- έχουν κάποιες ιδέες για το τι πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα κράτη. Η ICAN έχει καταθέσει τέσσερα ενημερωτικά έγγραφα για να εξετάσουν οι κυβερνήσεις πριν από τις διαπραγματεύσεις. Η Διεθνής Ένωση Γυναικών για την Ειρήνη και την Ελευθερία (WILPF), συνεργάτης της ICAN και μέλος της διευθύνουσας ομάδας της διεθνούς καμπάνιας, κατέθεσε ένα εκτενέστερο έγγραφο συζήτησης για τις αρχές και τα στοιχεία μιας συνθήκης απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων. Αφορά στο πώς αυτό το εργαλείο μπορεί να χτιστεί πάνω σε υπάρχοντες κανονισμούς και να ενισχύσει τις υπάρχουσες νομικές πράξεις αλλά και να ενδυναμώσει την απόρριψη και το στιγματισμό αυτών των όπλων. Η κοινωνία των πολιτών θα παρουσιάσει επίσης αυτήν την εβδομάδα τις απόψεις της σε έγγραφα εργασίας, παρεμβάσεις στη διάσκεψη και παράλληλες εκδηλώσεις.
Η συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων είναι αποτέλεσμα ανθρωπιστικών και περιβαλλοντικών ανησυχιών. Οι αρχές, οι στόχοι, οι απαγορεύσεις και οι θετικές της υποχρεώσεις θα πρέπει να αντανακλούν αυτές τις ανησυχίες. Αυτή είναι μια ευκαιρία για τις κυβερνήσεις που απορρίπτουν τα πυρηνικά όπλα, να αλλάξουν τον τρόπο που αυτά αντιμετωπίζονται από το νόμο, την πολιτική, την οικονομία και την κοινή γνώμη. Και έτσι, πάνω απ’ όλα, είναι επιτακτικό να καταστήσει αυτή η συνθήκη κατηγορηματικά παράνομη κάθε κατοχή, χρήση, απειλή χρήσης ή προετοιμασία για χρήση πυρηνικών όπλων, χωρίς καμία εξαίρεση, για να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε σε έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα.
Είναι μια μέρα γιορτής, και πρέπει να θέσουμε την αποφασιστικότητα και τη δημιουργικότητά μας στη θέσπιση μιας όσο το δυνατό ισχυρότερης συνθήκης απαγόρευσης. Είναι μια συναρπαστική στιγμή και ο κόσμος είναι έτοιμος. Πάμε να απαγορεύσουμε τη βόμβα!
