Ξεκίνησαν τη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη οι διαπραγματεύσεις για μια συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων. Η συνθήκη είναι υπό διαπραγμάτευση βάσει της αναγνώρισης ότι ο ανθρωπιστικός αντίκτυπος της χρήσης των πυρηνικών όπλων είναι ηθικά απαράδεκτος και ότι τα ίδια τα όπλα αντιπροσωπεύουν έναν σημαντικό κίνδυνο για την ανθρώπινη ασφάλεια.
Στο άνοιγμα της διάσκεψης, η Εκτελεστική Διευθύντρια της ICAN Beatrice Fihn είπε, «Η συνθήκη θα απαγορεύσει, τελικά, όπλα που έχουν σχεδιαστεί για να σκοτώνουν αδιάκριτα πολίτες, ολοκληρώνοντας έτσι την απαγόρευση των όπλων μαζικής καταστροφής».
Με την υποστήριξη περισσότερων από 120 χωρών, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε τον Οκτώβριο του 2016 τη διαπραγμάτευση μιας συνθήκης απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων. Η δράση αυτή των ΗΕ ήταν το επακόλουθο μιας σειράς διασκέψεων αναζήτησης και εύρεσης στοιχείων σχετικά με το απαράδεκτο ανθρωπιστικό κόστος οποιασδήποτε χρήσης πυρηνικών όπλων και του ρόλου που θα παίξει μια απαγόρευση των πυρηνικών όπλων στην ενίσχυση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Το συμπέρασμα της Γενικής Συνέλευσης ήταν ότι κάθε κράτος έχει συμφέροντα ασφαλείας σχετικά με την αποτροπή χρήσης των πυρηνικών όπλων.
Αναμένεται ότι η συνθήκη θα δεσμεύσει νομικά τα μέρη όσον αφορά στη χρήση, κατοχή και ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, και θα υποστηρίξει και τρίτους σε αυτές τις δραστηριότητες. Αναμένεται, επίσης, να λειτουργήσει σε συντονισμό με το υπάρχον καθεστώς των συμφωνιών μη διάδοσης και αφοπλισμού, ενισχύοντας τον κανόνα ενάντια στα αδιάκριτα όπλα και παρέχοντας στις χώρες μια μέθοδο για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις τους για αφοπλισμό.
«Η συνθήκη θα έχει αντίκτυπο ακόμη και σε χώρες που δε συμμετέχουν, θέτοντας διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς και αφαιρώντας το πολιτικό γόητρο που σχετίζεται με τα πυρηνικά όπλα», πρόσθεσε η Fihn.
Με τον κίνδυνο πυροδότησης πυρηνικών να είναι υψηλότερος από κάθε άλλη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αυτή η συνθήκη είναι μια επείγουσα προτεραιότητα για όλες τις χώρες που πιστεύουν σε ένα μέλλον χωρίς πυρηνικά όπλα. Προηγούμενες προσπάθειες αφοπλισμού δείχνουν ότι το πιο αποτελεσματικό βήμα προς την εξάλειψη μιας κατηγορίας όπλων είναι η απαγόρευσή τους από το διεθνές δίκαιο. Η πλήρης εξάλειψη των πυρηνικών όπλων από τα κράτη που τα διαθέτουν δε θα συμβεί άμεσα, αλλά το όλο και πιο πολύπλοκο διεθνές περιβάλλον ασφαλείας και η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής υπογραμμίζουν την ανάγκη να μπει ένα τέλος στην πυρηνική εποχή.
