Ο Esha Roy γράφοντας στο Imphal ενημέρωσε τους αναγνώστες ότι στις 10 Αυγούστου και δεκαέξι χρόνια μετά την έναρξη της απεργίας πείνας της για την κατάργηση της Πράξης των Ενόπλων Δυνάμεων (AFSPA) από το κράτος, η Irom Sharmila Chanu, γνωστή ως Σιδηρά Κυρία της Μανιπούρ, εμφανίστηκε πίσω από τα κάγκελα. Αλλά η ημέρα έκλεισε με μια πικρή νότα, με τους κατοίκους της αποικίας όπου είχε πάει για να μείνει να της γυρνούν την πλάτη ενώ ένας ναός φέρεται να αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτήν.
Σε συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια της ημέρας, η Sharmila είπε, «Η ερωτική μου ζωή είναι η προσωπική μου ζωή. Αυτό είναι δικαίωμα και επιλογή μου. Είναι φυσικό. Σήμερα έληξα την απεργία πείνας γιατί θέλω δύναμη, θέλω να είμαι σε θέση να έχω την δύναμη για την κατάργηση της AFSPA στο Μανιπούρ. Θέλω να γίνω η Πρωθυπουργός του Μανιπούρ για να μπορώ να το καταφέρω».
Ναι, είναι μια μεγάλη δήλωση, αλλά γεννημένη μετά από τόσα χρόνια στοχασμού.
Τη στιγμή που έσπασε την απεργία πείνας της μπροστά σε εθνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, δόθηκε στην Sharmila ένα μπουκάλι 100 ml μέλι Dabur από τον θεράποντα ιατρό της. Τοποθέτησαν το μέλι στο δεξί της χέρι, το οποίο είχε αρχίσει να τρέμει. Το κοίταξε επίμονα για κάποιο χρονικό διάστημα, πριν καταρρεύσει. Κλαίγοντας απαρηγόρητα, η Sharmila έσκυψε το κεφάλι της δύο φορές για να δοκιμάσει το μέλι, αλλά δεν ήταν σε θέση να το κάνει. Με το δείκτη του αριστερού χεριού της, πήρε λιγάκι και το δοκίμασε. Στη συνέχεια ζάρωσε και είπε «Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη γεύση».
Όλα αυτά τα χρόνια η Sharmila τρεφόταν παρά τη θέλησή της μέσω ενός σωλήνα Ryles ο οποίος έχει γίνει σύμβολο της αντίστασης του Μανιπούρ κατά της AFSPA και της στρατιωτικοποίησης του κράτους.
«Στο Μανιπούρ, δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία. Η πολιτική είναι βρώμικη εδώ και όλοι το ξέρουν. Η κοινωνία επίσης συμμετέχει σε αυτή την βρομιά, αλλά κανείς δεν το δέχεται. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν περιορίζομαι σε αυτό το κράτος ή σε αυτό το έθνος. Είμαι η ενσάρκωση της επανάστασης. Θέλω να γίνω η Πρωθυπουργός ώστε να αλλάξω την κοινωνία», φέρεται να είπε η Sharmila στο συγκεντρωμένο πλήθος και στα ΜΜΕ.
Νωρίτερα στο δικαστήριο, η Sharmila είχε πει ότι ήθελε να αγωνιστεί στις επερχόμενες εκλογές εναντίον του κατεστημένου Πρωθυπουργού του Μανιπούρ Okram Ibobi Singh. «Θα τον ανταγωνιστώ ως ανεξάρτητη υποψήφια. Αν τα κόμματα θέλουν να με πλησιάσουν, θα τα αφήσω. Εν τω μεταξύ, καλώ τουλάχιστον 20 άλλους ανεξάρτητους υποψήφιους στον αγώνα των εκλογών μαζί με μένα, έτσι ώστε μαζί μπορούμε να νικήσουμε τον Ibobi Singh και να απομακρύνουμε την σημερινή κυβέρνηση», πρόσθεσε. “Δεν ξέρω τίποτα για την πολιτική και ήμουν πάντα ακαδημαϊκά αδύναμη. Αλλά εγώ θα μοιραστώ την εξουσία».
Η Ινδική διοίκηση του Κασμίρ έχει επίσης εμπλακεί σε παρόμοιες συγκρούσεις και έχει καλυφθεί πολύ περισσότερο από τα ΜΜΕ, αλλά πολύ πιο μακριά, στα βόρειο-ανατολικά της χώρας, ανάμεσα στους λόφους, το μικρό κράτος της Μανιπούρ αντιμετωπίζει βίαιες αναταραχές καθημερινά.
Από τότε που έγινε μέρος της Ινδίας, το Μανιπούρ, μία από τις «επτά αδελφές» πολιτείες στα βόρειο-ανατολικά, έχει πληγεί από παρατεταμένες συγκρούσεις για την εθνική και πολιτιστική κυριαρχία. Σήμερα υπάρχουν μέχρι και 34 ενεργοί ένοπλοι και άοπλοι μη κρατικοί παράγοντες που λειτουργούν εντός του Μανιπούρ και κατά μήκος των ανατολικών συνόρων με τη Μιανμάρ, ο καθένας από τους οποίους επιδιώκει μεμονωμένους αλλά παρόμοιους σκοπούς.
Σε μια προσπάθεια να καταστείλει την αναταραχή, η Ινδία εφάρμοσε το 1958 την Πράξη των Ενόπλων Δυνάμεων (Special Powers) Act στις βορειοανατολικές πολιτείες. Σύμφωνα με αυτή, οι Ινδικές δυνάμεις ασφαλείας απέκτησαν σαρωτικές εξουσίες. Αυτό έχει οδηγήσει σε πλήθος κατά τόπους αδιέξοδα ενώ οι κεντρικές αρχές δεν έχουν κάνει τίποτα για να αλλάξει ριζικά την κατάσταση, είναι τόσο μακριά από τις κύριες πολιτικές υποθέσεις της κεντρικής κυβέρνησης.
