Αρχικά ας κοιτάξουμε το πέπλο των δακρύων που υπάρχει τώρα και έπειτα ας το ανασηκώσουμε αποκαλύπτοντας ένα πιθανώς καλύτερο μέλλον.
Η διατλαντική αμυντική συμμαχία επεκτείνεται και επιδεικνύει τη δύναμή της. Η Ρωσία και η Κίνα νιώθουν ότι απειλούνται και προσπαθούν να διασφαλίσουν την περιφερειακή τους επιρροή με κάθε κόστος. Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν να εκσυγχρονίζουν τα πυρηνικά τους όπλα, με εκτιμώμενο κόστος μέχρι και ένα τρις δολάρια. Από αυτόν τον εκσυγχρονισμό επηρεάζονται επίσης τα πυρηνικά όπλα που βρίσκονται στη Γερμανία. Ο Ψυχρός Πόλεμος είναι στα χείλη όλων και πάλι και ένα ταχύ «θερμαινόμενο κλίμα» φαίνεται να επέρχεται. Οι ΗΠΑ πιέζουν τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ τους. Παγκοσμίως οι εξοπλιστικές δαπάνες φτάνουν ήδη σήμερα τα 1,7 τρις δολάρια. «Ο Κόσμος είναι Υπερ-εξοπλισμένος και η Ειρήνη Υποχρηματοδοτείται» όπως είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν τόσο εύγλωττα.
Η ειρήνη δεν είναι εύκολο να έρθει
Και όχι μόνο. Η καταστροφή στη Μέση Ανατολή είναι μία τραγωδία χωρίς τέλος που έχει δημιουργήσει μεγάλες μετακινήσεις προσφύγων, ανθρώπων να πνίγονται στην Μεσόγειο θάλασσα, θρησκευτικό φανατισμό και πρόσφορο έδαφος αναπαραγωγής τρομοκρατικών ομάδων. Το μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία, λαμβάνει λευκή κάρτα, η μεγαλομανής κυβέρνηση του Ερντογάν μόλις ξεκινάει. Η υπερβολική βία κυριαρχεί στις καθημερινές ειδήσεις, είτε είναι μαζική δολοφονία, τρομοκρατική επίθεση από ένα δράστη ή από τρομοκρατικά δίκτυα όπως το ISIS, δεν είναι τόσο σημαντικό. Ίσως αυτό που μένει να ειπωθεί είναι ότι το ειρηνιστικό κίνημα εξασθενεί παγκοσμίως και μπορεί μόνο να ονειρεύεται διεθνείς κινητοποιήσεις όπως αυτές ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ το 2003.
Όπως και τόσα άλλα στο κόσμο, έτσι και η ειρήνη δεν είναι εύκολο να έρθει και η ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία στρατιωτικών συγκρούσεων. Η ειρήνη είναι να ξεπερνάς όλο και περισσότερο τη βία στις διάφορες μορφές έκφρασής της, είτε πρόκειται για φυσική βία, οικονομική βία, καταπίεση, διάκριση, φανατισμό κλπ.
Χωρίς συμφιλίωση δεν υπάρχει ειρήνη
Το σύνθημα «Για μια ειρηνική ατμόσφαιρα» δεν επιλέχθηκε παρά λίγο για το Παγκόσμιο Συνέδριο που οργανώνει το «International Peace Bureau» στο Βερολίνο από τις 30.09 – 02.10. Να αγωνιστούμε για την ειρήνη σημαίνει να αντιμετωπίσουμε τη μόλυνση της βίας στην κοινωνία και στο προσωπικό περιβάλλον, να αντιμετωπίσουμε και να δημιουργήσουμε μία ατμόσφαιρα ανοχής και μη βίας, να διαδώσουμε την ελπίδα, να βοηθάμε, να δρούμε με αλληλεγγύη και να στεκόμαστε μαζί, να στεκόμαστε ο ένας για τον άλλον, να προσεγγίζουμε ο ένας τον άλλον, να επικοινωνούμε ανοιχτά, να αντιμετωπίζουμε τις προκαταλήψεις και να επιλύουμε τις συγκρούσεις μη βίαια. Τότε μόνο θα έχει νόημα να κατεβούμε στους δρόμους για να σταματήσουμε τους πολιτικούς μας, που οδηγούνται από τα οικονομικά συμφέροντα του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, που συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στον φαύλο κύκλο της βίας οδηγώντας την ανθρωπότητα στην παγκόσμια καταστροφή.
Ας αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της ειρήνης. Το Βερολίνο φαίνεται να είναι το κατάλληλο μέρος και αυτό το συνέδριο ειρήνης φαίνεται να είναι η κατάλληλη ευκαιρία για ένα παγκόσμιο κάλεσμα για ένα ζωντανό σήμα ειρήνης, την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Μη Βίας (γενέθλια του Μαχάτμα Γκάντι) την 1η Οκτωβρίου. Θα είναι ένα ανθρώπινο σήμα για την Ειρήνη και τη Μη Βία, μία πράξη ατομικής συμφιλίωσης. Χωρίς συμφιλίωση δεν υπάρχει ειρήνη!
Η αναζήτηση της ειρήνης ξεκινάει στις δικές μας καρδιές και πρέπει να μεταφερθεί στον κόσμο και στους δρόμους. Και εκεί θα συναντηθούμε ελπίζω…
