Ισραήλ και Παλαιστίνη, δυο περιοχές που πολεμούν επί δεκαετίες, διαιρεμένες από τη μνησικακία, την πικρία και το μίσος, αλλά και τα ΜΜΕ που θέλουν να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει λύση σ’ αυτή τη σύγκρουση. Όμως όχι, μια άλλη πραγματικότητα είναι δυνατή.
Ο Κύκλος των Συγγενών (Parent Circle) γεννήθηκε από μια κοινή ιδέα των συγγενών των θυμάτων της παλαιστινο-ισραηλινής σύγκρουσης, που χάρη στην εσωτερική τους αναζήτηση και την άρνηση του άχρηστου μηνύματος του θανάτου και της εκδίκησης που μεταδίδεται αυτά τα χρόνια, στοχεύουν στη ζωή.
Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, παίρνει ζωή μια πραγματική κοινωνική σύμπραξη στην οποία συμμετέχουν παλιαστίνιοι άντρες και γυναίκες, δημιουργώντας συγκεκριμένα πρότζεκτ επικοινωνίας με τη συνεργασία ανθρώπων και από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές. Πρότζεκτ που βασίζονται στην τέχνη, τη χειροτεχνία, εργαστήρια αφιερωμένα στην εκπαίδευση και στην ευαισθητοποίηση υπέρ της ειρήνης, κατά τους μίσους, σεμινάρια που σήμερα πραγματοποιούνται σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Κάποια παραδείγματα: η ένωση γυναικών που συμμετέχει στον Κύκλο των Συγγενών κατάφερε τους τελευταίους μήνες να δώσει ζωή στο πρότζεκτ «Κάνοντας βήματα», ερμηνεύοντας την κοινή πρόθεση της πορείας προς την ειρήνη. Χέρια ντελικάτα και προσεκτικά, που με βελόνα και κλωστή έφτιαξαν το λογότυπο «το πουλί της ειρήνης» και τον ράβουν πάνω σε αθλητικά παπούτσια σε στυλ νεανικό και μοντέρνο.
Γυναίκες στην Παγκόσμια Σύνοδο 2015, Lincoln Center, Νέα Υόρκη 04/22/2015
Το πρότζεκτ αναδείχθηκε άμεσα τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, προσελκύοντας διασημότητες όπως η Helen Mirren, η Meryl Streep, η Barbra Streisand και η Cate Blanchett, που ήρθαν να αγοράσουν κάποια μοντέλα, διαφημίζοντας έτσι το ποιητικό νόημα και τραβώντας ξανά την προσοχή στο αίσθημα της συμφιλίωσης ως αυθεντικού τρόπου για ένα εφικτό μέλλον. Ανάμεσα στους υποστηρικτές αυτής της εξαιρετικής πρωτοβουλίας βρίσκεται η Robi Damelin, μια εβραιο-ισραηλίτισσα γυναίκα, που έχασε το γιο της από τα χέρια ενός παλαιστίνιου αγοριού το 2002.
Οι συγγενείς ξεκίνησαν αυτό το ταξίδι πριν από 11 χρόνια, γιορτάζοντας στις 10 Μαΐου κάθε χρόνου τη Memorial Day, κατά τη διάρκεια της οποίας προσπαθούν να μεταδώσουν τη σημασία του μηνύματος του πολέμου όχι ως σύμπτωσης, αλλά ως μιας ανθρώπινης και συνειδητής πράξης.
Στο Τελ Αβίβ, στις 10 μαϊου της φετινής χρονιάς, δόθηκε μια παράσταση στο όνομα της Ειρήνης με συμμετοχή 30.000 ανθρώπων, με την παρουσία κάποιων προσωπικοτήτων της Knesset ως σιωπηλών παρατηρητών της εξαιρετικής σκηνογραφίας που δημιούργησαν άντρες και γυναίκες των δύο λαών για τους οποίους περισσότερο μιλά όλος ο κόσμος. Σημαντικά τα λόγια του Arab Aramin, αδερφού του Abir Aramin, που πέθανε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης:
«Κίνητρό μας δε θα είναι ποτέ η εκδίκηση. Παλεύουμε για τη ζωή, όχι για το θάνατο».
