Ο γραμματέας δημόσιων σχέσεων του Προέδρου των ΗΠΑ επιβεβαίωσε στις 11 Απριλίου αυτό που πολλοί παρατηρητές είκαζαν εδώ και πολλές βδομάδες. Ο Μπαράκ Ομπάμα θα είναι ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που θα επισκεφτεί το σημείο που άφησε στην ανθρώπινη συνείδηση ένα από τα χειρότερα σημάδια: Τη Χιροσίμα, την πρώτη πόλη που βίωσε τη δύναμη μιας πυρηνικής βόμβας.
Η κίνηση είναι συνέχεια της επίσκεψης του Υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι, τον Απρίλιο κατά τη διάρκεια της συνόδου των Υπουργών Εξωτερικών των G7.
Δυστυχώς για τους επιζώντες και όλους εκείνους που είναι υπέρ μιας παγκόσμιας ειρήνης και συμφιλίωσης δεν θα υπάρξει συγνώμη για την καταστροφή που προκάλεσε 140.000 θανάτους: ένας αριθμός που συνεχίζει να αυξάνεται καθώς οι επιζώντες και οι απόγονοί τους υποφέρουν από ασθένειες που έχουν προκληθεί από τη ραδιενέργεια.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει ότι η ρίψη της πυρηνικής βόμβας στη Χιροσίμα ήταν ουσιαστική για το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό το επιχείρημα αμφισβητείται από πολλούς ιστορικούς και εύγλωττα στο βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα Ward Wilson, “The Five Myths of Nuclear Weapons” («Οι Πέντε Μύθοι για τα Πυρηνικά Όπλα»), στο οποίο εξηγείται πώς η είσοδος της ΕΣΣΔ στον πόλεμο είναι μια πιο προφανής και καθοριστική εξήγηση για την παράδοση της Ιαπωνίας.
Ο εκπρόσωπος του Ομπάμα έγραψε στο twitter, ότι ο πρόεδρος στην κοινή του επίσκεψη με τον Ιάπωνα Πρωθυπουργό Shinzo Abe «δεν θα επανεξετάσει την απόφαση για τη χρήση της ατομικής βόμβας… Αντ’ αυτού θα δώσει ένα προοδευτικό όραμα επικεντρωμένο στο κοινό μας μέλλον».
Θα πρέπει να περιμένουμε για να μάθουμε τι σημαίνει αυτό ακριβώς.
Η άρνηση να μάθουμε από την ιστορία και να παραδεχτούμε την ανθρωπιστική φρίκη των πυρηνικών όπλων και να αναγνωρίσουμε την ματαιότητά τους στα δόγματα για την παγκόσμια ασφάλεια, δεν γίνεται ευπρόσδεκτη από τους υποστηρικτές του πυρηνικού αφοπλισμού.
Η καμπάνια «Peace and Planet» η οποία έχει συγκεντρώσει δεκάδες ομάδες, που είναι κατά των πυρηνικών και υπέρ του περιβάλλοντος απ’ όλο τον κόσμο, κάλεσε τον πρόεδρο να συναντηθεί με τους επιζώντες και να ακούσει τις εμπειρίες τους από τους ίδιους. Τον κάλεσαν επίσης να μην πάει με άδεια χέρια αλλά με σοβαρές προτάσεις για την προώθηση του πυρηνικού αφοπλισμού.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο γίνεται εμφανής η υποκρισία των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι ενώ γινόταν αυτή η ανακοίνωση για την επίσκεψη, δεκάδες κράτη συνεδρίαζαν στην Γενεύη για να βρούνε τα νομικά μέτρα που μπορούν να παρθούν για να προωθεί ο πυρηνικός αφοπλισμός. Αυτή η συνάντηση, κατά οδηγία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ πέρυσι, αντιμετώπισε σθεναρή αντίσταση από τις ΗΠΑ και άλλα κράτη με πυρηνικά σε κάθε της βήμα.
Η βασική πρόταση που προκύπτει από αυτές τις συναντήσεις, που ολοκληρώνονται τον Αύγουστο, είναι μία συνθήκη για την απαγόρευση της χρήσης, κατοχής, μεταφοράς, χρηματοδότησης κλπ. των πυρηνικών όπλων. Παρόλο που δεν έχει καμία υποστήριξη από τα κράτη με πυρηνικά όπλα και των συμμάχων τους με τους οποίους έχουν συμφωνίες «ανταλλαγής πυρηνικών», όπως οι χώρες του ΝΑΤΟ, μια τέτοια κίνηση μοιάζει να έχει κινήσει τη φαντασία των κρατών που δεν κατέχουν πυρηνικά όπλα και όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι είναι αποφασισμένα να προχωρήσουν σε μια τέτοια συνθήκη.
Η μία χώρα μετά την άλλη σε αυτές τις συνομιλίες για τα πυρηνικά λέει ότι 70 χρόνια είναι πολύς καιρός για να περιμένει κανείς να ποινικοποιήσει αυτά τα όπλα και ότι το ισχύον διεθνές νομικό πλαίσιο δεν είναι αρκετά ισχυρό ώστε να επιφέρει τον αφοπλισμό. 127 χώρες έχουν στηρίξει μία αυστριακή δήλωση, γνωστή ως «Humanitarian Pledge» (Ανθρωπιστική Δέσμευση) που καλεί τις χώρες να καλύψουν το νομικό κενό και να διαπραγματευτούν μία συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων.
Οκτώ χρόνια πριν ο Ομπάμα έφερε ελπίδα στον κόσμο. Η στάση του «ναι μπορούμε» ενέπνευσε εκατομμύρια και ο λόγος που έδωσε στην Πράγα αναζητώντας ένα τέλος στα πυρηνικά όπλα θεωρήθηκε μια αλλαγή στη σελίδα της ιστορίας. Τον οδήγησε ακόμη και στο Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Όμως από τότε είδαμε τα ωραία λόγια του Ομπάμα να μετατρέπονται σε: αυξανόμενη ένταση με τη Ρωσία, καθώς το ΝΑΤΟ επεκτείνεται και στρατιωτικοποιεί τα ανατολικά ευρωπαϊκά του σύνορα, ένα πρόγραμμα εκμοντερνισμού του πυρηνικού οπλοστασίου που σχεδιάζεται να κοστίσει 1 τρις δολάρια για τα επόμενα 30 χρόνια, μία άρνηση για συμμετοχή σε συνομιλίες με τη Ρωσία και την Κίνα για μία συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων στο διάστημα, μία επιθετική στάση στη Μέση Ανατολή με χωρίς διακρίσεις δολοφονίες χιλιάδων πολιτών μέσω της χρήσης μη επανδρωμένων drones, μία εξωτερική πολιτική προς τη Σαουδική Αραβία που οδήγησε στη δημιουργία του Ισλαμικού κράτους, στον πόλεμο στη Συρία και μια προσφυγική κρίση στην Ευρώπη που δεν έχει ξαναδεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όσο και να θαυμάζουμε τα λόγια του Ομπάμα πάνω στα φυλετικά θέματα από την ηθική του θέση ως ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος, όσο και να εκτιμούμε τις προσπάθειές του να παρέχει οικουμενική υγειονομική περίθαλψη στις ΗΠΑ και όσο και αν εκτιμούμε τις κινήσεις του για ομαλοποίηση των σχέσεων με την Κούβα, η Ιστορία δεν θα δει με καλό μάτι αυτόν τον πρόεδρο.
Καθώς είχε πει στην Πράγα πως, «ως η μόνη πυρηνική δύναμη που έχει χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, οι ΗΠΑ έχουν ηθική υποχρέωση να δράσουν», η έλλειψη δράσης τα τελευταία οκτώ χρόνια για την προώθηση οποιοδήποτε σημαντικού μέτρου για τον παγκόσμιο πυρηνικό αφοπλισμό αφήνει τον Ομπάμα να φαίνεται αναμφισβήτητα ανήθικος.
