Τις χρονολογίες που ο David Bowie μιλούσε για τον αστράνθρωπο που περιμένει στον ουρανό και εξέθετε τις μουσικές του ανησυχίες για το διάστημα και τον γαλάζιο μας πλανήτη, ερχόμουν σε αυτόν τον χρονοχώρο. Λίγο αργότερα όταν άρχισα να ακούω μουσική και ήταν η περίοδος που το «Let’s dance» έκανε πάταγο, οι γονείς της φίλης μου της Έφης της αγόρασαν ηχοσύστημα βινυλίου. Ήταν τέτοια η χαρά μας που αποφασίσαμε να μοιραζόμαστε οικονομικά την αγορά των δίσκων για να κάνουμε γρήγορα μια καλή και γεμάτη δισκοθήκη με την συμφωνία να παίρνουμε μαζί και κασέτα για να γράφω τους δίσκους και να μπορώ κι εγώ να τους ακούω. Έτσι για αρχή είχαμε αποφασίσει εναλλάξ, έναν Springsteen εκείνη, έναν Bowie εγώ. Όλα τα άλμπουμ του ήταν εξαιρετικά αλλά το «The rise and fall of Ziggy Stardust” κυριολεκτικά το λιώσαμε.
Η σχέση μου με τον Bowie ήταν πολυδιάστατη, όπως φαντάζομαι χιλιάδων ανθρώπων μαζί του. Αυτή η εναλλαγή των ρόλων και των προσωπικοτήτων ήταν ό,τι πιο εκκεντρικό είχα γνωρίσει σε καλλιτέχνη. Ο Bowie μας έμαθε τι σημαίνει μεταμόρφωση και πώς η χρήση του εγώ μπορεί να εξυπηρετήσει τη μετάδοση ιδεών, συναισθημάτων και ανησυχιών, αντί να τσιμεντώνει απλά μια εικόνα. Ορισμένοι στίχοι του θα μείνουν στην ιστορία. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο timeline του facebook ή του twitter σήμερα και θα δει τη λατρεία που του είχε ο κόσμος καθώς οι αναδημοσιεύσεις τραγουδιών και στίχων διαδέχονται με φρενήρη ρυθμό η μια την άλλη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Για πρώτη φορά στη ζωή μου ζήλεψα την υπογραφή προσωπικού αυτόγραφου ενός καλλιτέχνη, όταν μου έδειξαν κάποτε δικό του αυτόγραφο. Γέλασα με την αφιέρωση του Ashes to ashes στον μικρό George κατά τη διάρκεια συναυλίας “by request”. Άκουγα με σεβασμό τις ενορχηστρώσεις που έκανε με μουσικάρες, παίζω με κάθε ευκαιρία στο σπίτι μου τη συνεργασία του με τους Placebo. Θέλει ιδιαίτερα φιλοσοφημένη στάση όμως απέναντι στη ζωή να δίνεις στην κυκλοφορία ένα άλμπουμ και μερικά video clips που μιλάνε για το θάνατο, λίγες μέρες πριν αποχωριστείς – σωματικά τουλάχιστον – οικογένεια, φίλους/ες και ανθρώπους που αγαπάς και να τα δουλεύεις ενώ γνωρίζεις ότι θα φύγεις. Η δική του προσπάθεια αποδοχής του θανάτου είναι το τελευταίο του δώρο προς όλους μας. Τον ευχαριστώ από καρδιάς.
