Το κοινοβούλιο του Ισημερινού εγκρίνει απόφαση για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων

Την 15^η Δεκεμβρίου 2015, Η Εθνική Συνέλευση της Δημοκρατίας του Ισημερινού ενέκρινε με ψήφους 82 υπέρ, 1 κατά και 23 αποχές, απόφαση η οποία ξεκάθαρα υπογραμμίζει το επείγον της κατεύθυνσης προς μία Διεθνή Συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων.

Η απόφαση κατατέθηκε από τη Βουλευτή-Μέλος της Εθνικής Συνέλευσης, Maria Augusta Calle, προετοιμάστηκε σε συνεργασία με τη Διεθνή Εκστρατεία για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων (ICAN), τον Κόσμο Χωρίς Πολέμους και Βία και το Pressenza, το Διεθνές Πρακτορείο Ειδήσεων για την ειρήνη και τη μη βία.

Πριν τη ψηφοφορία, η Βουλευτής-Μέλος της Συνέλευσης, Calle, ζήτησε από την Συνέλευση να υποδεχθεί τον Tony Robinson, έναν από τους διευθυντές του Pressenza, ο οποίος παρουσίασε τους λόγους για τους οποίους είναι επείγον και αναγκαίο να προχωρήσουμε  προς την κατεύθυνση μίας συνθήκης για την απαγόρευση των πυρηνικών. Στη συνέχεια, κατόπιν της παρέμβασης από την εισηγήτρια της Απόφασης, πραγματοποιήθηκαν άλλες έξι ομιλίες, με τις οποίες προτάθηκαν τροποποιήσεις στο κείμενο. Όλες εκτός από μία έγιναν δεκτές και ενσωματώθηκαν στο τελικό κείμενο, τη μετάφραση των οποίων δημοσιεύουμε κατωτέρω.

Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ

Ότι,  το Σύνταγμα της Δημοκρατίας ορίζει στο άρθρο 5 ότι: «Ο Ισημερινός είναι μία επικράτεια ειρήνης. Η εγκατάσταση ξένων στρατιωτικών βάσεων ή ξένων εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς δεν θα επιτρέπεται. Απαγορεύεται η μεταφορά εθνικών στρατιωτικών βάσεων σε ξένες ένοπλες δυνάμεις ή δυνάμεις ασφαλείας»˙

Ότι,  το Σύνταγμα της Δημοκρατίας ορίζει στο άρθρο 416 ότι: «Οι σχέσεις του  Ισημερινού με τη διεθνή κοινότητα θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του λαού του Ισημερινού, απέναντι στον οποίο τα πρόσωπα που είναι επικεφαλής αυτών των σχέσεων και τα εκτελστικά τους όργανα θα είναι υπόλογα, και ως εκ τούτου: (..) Προωθεί την ειρήνη και τον οικουμενικό αφοπλισμό. Καταδικάζει την ανάπτυξη και χρήση όπλων μαζικής καταστροφής και την επιβολή βάσεων ή εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς από συγκεκριμένα Κράτη στο έδαφος άλλων»˙

Ότι,  εφέτος τιμήθηκε η εβδομηκοστή επέτειος των ατομικών βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, οι οποίοι άφησαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και καταδίκασαν αναρίθμητους άλλους στο να ζούν υποφέροντας και στιγματισμένοι, δεδομένου ότι τα αποτελέσματα μιας ατομικής βόμβας δεν περιορίζονται στο χρόνο ούτε στο χώρο και ότι πολλές από τις επιπτώσεις τους συνεχίζουν με γενετική βλάβη που δημιουργείται σε μελλοντικές γενιές

Ότι,  οι επιζώντες, οι “Hibakusha”, πολλοί από τους οποίους έχουν αφιερώσει τις ζωές τους στην ενημέρωση του κόσμου για τις εμπειρίες τους προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι μελλοντικές γενιές δεν θα αντιμετωπίσουν την ίδια φρίκη είναι ολοένα και λιγότεροι σε αριθμό και παίρνουν μαζί τους τις από πρώτο χέρι μνήμες τους.

Ότι,  τρία συνέδρια για τον ανθρωπιστικό αντίκτυπο των πυρηνικών όπλων, τα οποία φιλοξενήθηκαν από τη Νορβηγία, το Μεξικό και την Αυστρία το 2013 και το 2014 έχουν συνεισφέρει ουσιαστικά στη συλλογική κατανόηση του αντικειμενικού σκοπού της καταστροφής που προκαλείται από τις εκρήξεις των πυρνηνικών όπλων, και έχουν καταδείξει ότι οι κίνδυνοι που υπάρχουν από την ίδια την ύπαρξη των πυρηνικών όπλων είναι σημαντικά μεγαλύτεροι από όσο προηγουμένως θεωρούνταν και αυξάνονται ολοένα μέσα από τρέχοντα προγράμματα εκσυγχρονισμού, κινδύνους νέας διάδοσης και νέα τεχνολογικά τρωτά σημεία, όπως εκείνα που δημιουργούνται από τις κυβερνο-επιθέσεις.

Ότι,  έχει βεβαιωθεί περάν κάθε αμφιβολίας ότι κανένα κράτος, ομάδα κρατών ή διεθνής οργανισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απευθύνει επαρκώς και να προσφέρει κατάλληλη ανθρωπιστική ανακούφιση σε σημαντική κλίμακα σε απάντηση έκρηξης πυρηνικών όπλων.

Ότι,  έχει καθιερωθεί σε προηγούμενα συνέδρια ότι, αναφορικά με τα τελευταία επιστημονικά μοντέλα που επιχειρούν να προβλέψουν τα αποτελέσματα πυρηνικών όπλων στην ατμόφαιρα, η έκρηξη εκατό πυρηνικών κεφαλών σε πόλεις θα δημιουργούσε τις συνθήκες πυρηνικού χειμώνα και θα έθετε τέλος στις ζωές περισσότερων από δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων, και ότι οι περισσότεροι που θα επηρεαστούν είναι εκείνοι που ζουν ήδη σε επικίνδυνες για τη διατροφή και την υγεία συνθήκες, με άλλα λόγια, παρά το γεγονός ότι ένας πυρηνικός πόλεμος θα λάμβανε χώρα στο βόρειο ημισφαίριο, το τμήμα του κόσμου που θα υπέφερε περισσότερο είναι οι χώρες του νότιου ημισφαιρίου˙

Ότι, η Συνθήκη μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT) στο άρθρο έξι (VI) ορίζει ότι, «Καθένα από τα Μέρη της Συνθήκης αναλαμβάνει να προάγει διαπραγματεύσεις, καλή τη πίστη, για αποτελεσματικά μέτρα σχετικά με την διακοπή του αγώνα των πυρηνικών όπλων και τον πυρηνικό αφοπλισμό σύντομα, και για μία Συνθήκη για γενικό και πλήρη αφοπλισμό υπό αυστηρό και αποτελεσματικό διεθνή έλεγχο»˙

Ότι, δεδομένης της σημασίας της πλήρους εφαρμογής των τριών πυλώνων της Συνθήκης μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT), του πυρηνικού αφοπλισμού, της μη διάδοσης και της χρήσης πυρηνικής τεχνολογίας για ειρηνικούς σκοπούς, η αδυναμία της Συνόδου Αναθεώρησης του 2015 να υιοθετήσει ένα συμπερασματικό έγγραφο είναι λυπηρή, και ότι η αποτυχία τυς Συνόδου Αναθεώρησης θα έπρεπε να χρησιμεύσει ως περαιτέρω ώθηση για την προσπάθεια να εκκινήσουν πολυμερείς διαπραγματεύσεις για την απαγόρευση και την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων, όπως διατάσσει το άρθρο έξι (VI) της Συνθήκης˙

Ότι, ανεξαρτήτως της κατάστασης ενός κράτους, ως κατόχου πυρηνικών όπλων ή όχι, όλα τα Κράτη πρέπει να έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε προσπάθειες στιγματισμού, απαγόρευσης και κατεύθυνσης εξάλειψης των πυρηνικών όπλων, και ως εκ τούτου, οι προσπάθειες που διεξάγωνται από Κράτη χωρίς πυρηνικά όπλα, ούτως ώστε να προωθήσουν τον πυρηνικό αφοπλισμό, στη βάση των ανθρωπιστικών επιπτώσεων, είναι τόσο ισχυρά όσο και χρήσιμα, και ότι αυτές οι προσπάθειες δεν θα πρέπει να μπλοκάρονται ούτε να εξαρτώνται από την έγκριση κανενός κράτους, συμπεριλαμβανομένων των κρατών με πυρηνικά όπλα.

Ασκώντας το συνταγματικά και νόμιμα δικαιώματά του

Αποφασίζει:

Άρθρ.1.– Να καταδικάσει το γεγονός ότι όλα τα κράτη με πυρηνικά όπλα, όπως η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η  Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και άλλα στη διαδικασία απόκτησής τους, έχουν εκκινήσει δαπανηρά προγράμματα εκσυγχρονισμού των πυρηνικών τους οπλοστασίων, κατά του πνεύματος της Συνθήκης μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT), κάτι που υπομονεύει σοβαρά την εμπιστοσύνη στις δημόσιες δηλώσεις των κρατών με πυρηνικά όπλα και απειλεί να πολώσει έτι περισσότερο τα Κράτη με πυρηνικά όπλα και τα Κράτη χωρίς πυρηνικά όπλα, δημιουργώντας ένα διεθνές σύστημα των «εχόντων» και των «μη-εχόντων», ένα σύστημα πυρηνικού απαρτχάιντ.

Άρθρ.. 2.– Να υπενθυμίσει ότι όλα τα Μέρη της Συνθήκης μη Διάδοση των Πυρηνικών (NPT), έχουν ηθική και νομική ευθύνη να επιδιώξουν τρόπους δράσης οι οποίοι να προστατεύουν τους λαούς τους από τους κινδύνους των πυρηνικών όπλων μέσω της απαγόρευσης και εξάλειψής τους.

Άρθρ. 3.– Να καλωσορίσει την έγκριση στην Πρώτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, κατά την εβδομηκοστή σύνοδο αυτού του έτους, μίας απόφασης η οποία «καλεί όλα τα Κράτη να εξεύρουν και να επιδιώξουν αποτελεσματικά μέτρα για να γεμίσουν τα νομικά κενά για την απαγόρευση και εξάλειψη των πυρηνικών όπλων και να συνεργαστούν με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για να πετύχουν αυτόν τον σκοπό» και μίας απόφασης η οποία εγκαθιδρύει «μία ανοιχτή ομάδα εργασίας για τη διαπραγμάτευση με στόχο την επίτευξη συμφωνίας για συγκεκριμένα και αποτελεσματικά νομικά μέτρα με σκοπό να επιτευχθεί ο πυρηνικός αφοπλισμός, κυρίως νέες νομικές διατάξεις και κανόνες για να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα».

Άρθρ. 4.– Να καλέσει για περιορισμό ώστε εκείνοι που είναι εξουσιοδοτημένοι να έχουν πυρηνικά όπλα να μην αυξάνουν τη δύναμή τους ούτε να τα χρησιμοποιούν, ομοίως να καλέσει τα Κράτη Μέλη της Συνθήκης μη Διάδοση των Πυρηνικών (NPT) να μην τα χρησιμοποιούν καθώς και τα μη συμβαλλόμενα Κράτη Μέλη στη συνθήκη να εισχωρήσουν σε αυτήν και καταστούν υποκείμενά της.

Άρθρ. 5.– Να καλέσουν την κυβέρνηση του Ισημερινού να λάβει όλα τα πιθανά μέτρα προκειμένου η ανοιχτή ομάδα εργασίας να δύναται να καταλήξει σε συμπεράσματα που να οδηγούν στην έναρξη διαπραγματεύσεων για τη συνθήκη περί απαγόρευσης και εξάλειψης πυρηνικών.

Άρθρ. 6.– Να συγχαρεί τις κυβερνήσεις της περιοχής της Κοινότητας των Λατινο-αμερικάνικων και Καραϊβικών Κρατών (CELAC) για τη δυνατή τους δέσμευση για τον πυρηνικό αφοπλισμό, κυρίως για τη δήλωση που έλαβε χώρα νωρίτερα εφέτος στην πολή της Μπελέν στην Κόστα Ρίκα, διά της οποίας η περιοχή κατέστη πρωτοπόρος στις παγκόσμιες προσπάθειες για την επίτευξη της συνθήκης περί απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων.

Άρθρ. 7.- Να καλέσει την περιοχή της Κοινότητας των Λατινο-αμερικάνικων και Καραϊβικών Κρατών (CELAC), κατά την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής στον Ισημερινό στα τέλη Ιανουαρίου, να προχωρήσει σε περαιτέρω προσπάθειες για την δημιουργία συνθήκης περί απαγόρευσης και εξάλειψης πυρηνικών όπλων και να προσφέρει κατάλληλο τόπο στην περιοχή για τη φιλοξενία μελλοντικών διαπραγματεύσεων για μία τέτοια συνθήκη.

Άρθρ 8.– Να καταγγείλει το γεγονός ότι παρά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT), το 1970, ο κόσμος δεν έχει προσεγγίσει τον σκοπό του πυρηνικού αφοπλισμού.

 Άρθρ. 9.– Να διαδώσει την Απόφαση αυτή μέσω των μέσων επικοινωνίας στο λαό του Ισημερινού ώστε να γνωρίζουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και ο κόσμος στην περίπτωση πυρηνικού πολέμου σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Άρθρ.10.– Να μεταδώσουν την Απόφαση στο Υπουργείο Διεθνών Σχέσεων και Ανθρώπινης Κινητικότητας.

Συντάχθηκε και εκδόθηκε στην έδρα της Εθνικής Συνέλευσης, η οποία εδρεύει στο Μητροπολιτικό Δήμο του Quito, στην επαρχία του Πιτσίντσα (Pichincha), την 15^η Δεκεμβρίου, το έτος δύο χιλιάδες δεκαπέντε.