του Μωυσή Λίτση για την Ελληνική Επιτροπή ενάντια στο Χρέος
Να συνεχιστεί το έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος που είχε συστήσει η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου, συνέστησε ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας για τις επιπτώσεις του εξωτερικού χρέους στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι, ο οποίος επισκέφθηκε πρόσφατα τη χώρα μας.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι κληθείς να σχολιάσει στη διάρκεια συνέντευξης τύπου που έδωσε για τα συμπεράσματα της επίσκεψής του στην Ελλάδα, την απόφαση του σημερινού προέδρου της Βουλής κ. Ν. Βούτση να καταργήσει την Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος, χαρακτήρισε την πρωτοβουλία της προηγούμενης προέδρου της Βουλής, «πολύ σημαντική και στο πλαίσιο αυτό συνιστώ να συνεχιστεί το έργο της».
Ο κ. Μποχοσλάβσκι άλλωστε έχει αναφορά στο ζήτημα της Επιτροπής στην έκθεση συμπερασμάτων και συστάσεων αναφορικά με την κρίση στην Ελλάδα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία θα υποβληθεί στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Στο κείμενο συμπερασμάτων λοιπόν ο κ. Μποχοσλάβσκι κάνει αναφορά στο έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, τη δημιουργία της οποίας είχε συστήσει και ο προκάτοχός του Σεφάς Λουμινά, ο οποίος μετείχε και στην Επιτροπή. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Παρόλο που επήλθε πρόσφατα η διάλυση της εν λόγω Επιτροπής, πιστεύω ότι το έργο αυτό πρέπει να συνεχιστεί…».
Η δήλωση-προτροπή του εμπειρογνώμονα των Ηνωμένων Εθνών έχει ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε η εν λόγω Επιτροπή από τα συστημικά ΜΜΕ και κυρίως την απόφαση του Νίκου Βούτση ως προέδρου της Βουλής, χωρίς καμιά επιχειρηματολογία, να την καταργήσει, στα πλαίσια βέβαια της 180 μοιρών στροφής της κυβέρνησης Τσίπρα. Ας μη λησμονούμε ότι την εν λόγω Επιτροπή είχε αρχικά «υιοθετήσει» με την ίδια του την παρουσία στα εγκαίνια του έργου της ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (στη διάρκεια της πρώτης «ριζοσπαστικής» του θητείας) και την είχε περιβάλλει με «κύρος» επίσης με την παρουσία του, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος-η παρουσία του μάλιστα έγινε αφορμή για να επικριθεί η σκοπιμότητα της Επιτροπής από οργανώσεις και μέλη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Η δήλωση του κ. Μποχοσλάβσκι είναι σημαντική για ένα ακόμη λόγο.. Για το γεγονός ότι ο ΟΗΕ σε πληθώρα διακηρύξεων έχει αναφέρει ότι προέχει η εύρυθμη λειτουργία των υποχρεώσεων ενός κράτους (παιδεία, υγεία) απέναντι στην όποια απαίτηση για αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, ειδικά όταν τίθεται θέμα ανθρωπιστικής κρίσης. Διακηρύξεις τις οποίες ορισμένοι σημερινοί υπουργοί της κυβέρνησης και μάλιστα με την ιδιότητα του νομικού, όπως ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος γνωρίζουν πολύ καλά, κάνοντας πολλές φορές και σχετικές δηλώσεις στο παρελθόν στη διάρκεια της «ριζοσπαστικής» φάσης του ΣΥΡΙΖΑ, πριν την ολοκληρωτική παράδοση στους δανειστές….
Όσο για αυτούς που ενδεχομένως επιχειρηματολογήσουν «καλά ο ΟΗΕ τώρα…», να θυμίσουμε ότι τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και των υπηρεσιών του, συνιστούν ισχυρό όπλο στις διπλωματικές και άλλες προσπάθειες των κρατών, ενώ σε περιπτώσεις όπως π.χ. την εποχή της δικτατορίας στην Ελλάδα, τα όποια διεθνή ψηφίσματα βοηθούσαν τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Οι επισημάνσεις του κ. Μποχοσλάβσκι δεν σταματούν όμως εδώ. Συστήνει ακόμη «τη θέσπιση καλύτερης δικαστικής και διοικητικής λογοδοσίας (accountability) για τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους ιθύνοντες στον ιδιωτικό τομέα», παραπέμποντας στο παράδειγμα «της Ειδικής Διερευνητικής Επιτροπής του Κοινοβουλίου της Ισλανδίας που συστάθηκε μετά την κατάρρευση των τραπεζών στη χώρα…».
Διαπίστωση εξίσου σημαντική αν θυμηθούμε την άρνηση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα να εμφανιστεί και να καταθέσει στην Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος αλλά και τη γενική απροθυμία του ελληνικού κοινοβουλίου που ψηφίζει αλλεπάλληλα μνημόνια και ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών (με τα χρήματα των φορολογουμένων) να «ανακρίνει» τους διοικητές των συστημικών τραπεζών για το πώς φθάσαμε σε αυτό το χάλι.
Η Ισλανδία βέβαια δεν κυβερνάται από τη ριζοσπαστική αριστερά αλλά από το Φιλελεύθερο Προοδευτικό Κόμμα, ενώ ακόμη και στην υπερκαπιταλιστική Αμερική και μάλιστα επί προεδρίας του νεοσυντηρητικού Μπους οι επικεφαλής μεγάλων τραπεζών κλήθηκαν σε απολογία από το κογκρέσο σχετικά με την κατάρρευση της Lehman Brothers κα τη χρηματοπιστωτική-τραπεζική κρίση που ακολούθησε.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι παρότρυνε ακόμη την ελληνική κυβέρνηση να προσυπογράψει τις “Βασικές Αρχές των Διαδικασιών Αναδιάρθρωσης του Δημόσιου Χρέους” του ΟΗΕ. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε πρόσφατα τις «βασικές αρχές» για διαδικασίες αναδιάρθρωσης δημοσίου χρέους, με στόχο τη βελτίωση του παγκοσμίου χρηματοοικονομικού συστήματος- πρωτοβουλία μάλιστα για την οποία έμπνευση ήταν η κρίση χρέους της Αργεντινής. Η πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών είχε εγκριθεί με 136 ψήφους υπέρ, 6 κατά και 14 αποχές. Στις αποχές περιλαμβάνονταν και η χώρα μας παρά τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα αρχικά περί “λογιστικού ελέγχου του χρέους” (ριζοσπαστική περίοδος) και αργότερα, μετά τη δεύτερη επανεκλογή του, περί έστω αναδιάρθρωσης.
Η πληττόμενη από την κρίση χρέους Ελλάδα δεν υπέγραψε μία διακήρυξη η οποία πέρα από το συμβολικό της χαρακτήρα, θα μπορούσε να αποτελέσει απαρχή διεργασιών για αναζήτηση συμμαχιών έστω από «τα πάνω» στο ζήτημα του χρέους, το οποίο έχει πλέον παραπεμφθεί στην καλή θέληση των δανειστών, την οποία αν και όποτε δείξουν…, θα έχουν πρώτα ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικά-εργασιακά δικαιώματα, εθνικό πλούτο και συνταξιοδοτικό στη χώρα μας.
Στην προαναφερθείσα συνέντευξη τύπου, ο κ. Μποχοσλάβσκι είπε επίσης ότι «είναι αναγκαία η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους προκειμένου να αποτελέσει έναυσμα για ανάπτυξη χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς», αμφισβητώντας έμμεσα τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Μίλησε για ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας ως χτυπητό παράδειγμα το γεγονός ότι περί τα 2,5 εκατομμύρια πολίτες στη χώρα μας διαθέτουν περιορισμένη κάλυψη ή είναι ανασφάλιστοι. «Οι δε δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης αντιμετωπίζουν υπέρμετρα μεγάλο φόρτο εργασίας για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής πρόσβασης στο δικαίωμα για επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας: «Το 36% του πληθυσμού, συνολικά 3,76 εκατομμύρια άτομα, βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Ο αριθμός των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν υλική στέρηση έχει σχεδόν διπλασιαστεί μεταξύ του 2009 και του 2014, από το 11% έχει πλέον αγγίξει το 21,5% του πληθυσμού».
