Του Αντρέ Βλτσέκ (*)
Τι περισσότερο θα μπορούσε να επιθυμήσει ένας δικτάτορας; Όλοι οι λαοί της «αυτοκρατορίας», ή σχεδόν όλοι, σκέφτονται πλέον με τον ίδιο τρόπο.
Τα παιδιά εκπαιδεύονται στο σχολείο και το διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημίων αποτελείται από καθηγητές δειλούς και υποταγμένους.
Ο λαός ενημερώνεται από εκατοντάδες χιλιάδες δουλοπρεπείς δημοσιογράφους και αναλυτές, που, ουσιαστικά, παπαγαλίζουν την επίσημη εκδοχή των «γεγονότων».
Αξίζουν συγχαρητήρια στη δυτική Αυτοκρατορία. Πετύχατε εκεί που όλοι οι άλλοι απέτυχαν. Καταφέρατε μια σχεδόν απόλυτη υπακοή και πειθαρχία, την πλήρη υποταγή.
Και το καλύτερο, η πλειοψηφία των ανθρώπων πιστεύει πραγματικά πως είναι ελεύθερη, ότι έχει τον έλεγχο. Πιστεύει ότι μπορεί να επιλέγει, ότι μπορεί να αποφασίζει. Είναι πεπεισμένοι πως ο πολιτισμός τους είναι ο μεγαλύτερος που έχει, ως τώρα, γνωρίσει η γη.
***
Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν ουρές, οικειοθελώς, ζητώντας να εκπαιδευτούν για να καταφέρουν να αποκτήσουν τελικά κάποιο από τα επίσημα αυτοκρατορικά διπλώματα. Αυτό που θέλουν είναι να τους δεχτούν, να τους πιστοποιήσουν και στη συνέχεια να τους προσλάβουν οι «ηγέτες».
Οι άνθρωποι προσφέρουν το ίδιο τους το κεφάλι για να υποβληθούν σε μια περίπλοκη και παρατεινόμενη επέμβαση λοβοτομής. Με αντάλλαγμα σφραγισμένα φύλλα χαρτιού που ονομάζονται διπλώματα, άντρες και γυναίκες χάνουν για πάντα την ικανότητά τους να σκέφτονται με τρόπο ανεξάρτητο και να βλέπουν τον κόσμο με τα δικά τους μάτια. Ως ανταμοιβή για την υποταγή τους, οι ευκαιρίες να αποκτήσουν θέσεις κύρους στα υψηλόβαθμα τάγματα του καθεστώτος, τα πανεπιστήμια και αλλού, αυξάνονται με θαυμαστό τρόπο.
Ο ακραίος βαθμός συμμόρφωσης της πλειοψηφίας των αντρών και γυναικών που ζουν στις κοινωνίες μας, ανάγει σε ελαφρώς ανησυχητικά παλιά βιβλία όπως το Fahrenheit 451 και το 1984. Η πραγματικότητά μας στο 2015 είναι πολύ πιο ψυχεδελική, παράξενη, τρομακτική … και σκανδαλώδης!
Το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών σήμερα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν απ’ την τσέπη τους (ή την τσέπη της οικογένειάς τους) τις εκπαιδευτικές και προπαγανδιστικές χειρουργικές επεμβάσεις του εγκεφάλου τους. Επιθυμούν διακαώς να καταχρεωθούν για να τους προγραμματίσουν και να τους κατηχήσουν καταλλήλως. Μερικά χρόνια μετά, όταν όλα έχουν τελειώσει και δεν έχει μείνει πλέον τίποτα από την ατομικότητά τους, φουσκώνουν το στήθος από περηφάνια και πότε πότε τους βλέπεις ακόμα και να κλαίνε όταν παίρνουν εκείνο το σφραγισμένο κομμάτι χαρτί που δε σημαίνει άλλο παρά: «Δεκτός και πιστοποιημένος – διατεθειμένος να υπηρετήσει και να χρησιμοποιηθεί από την Αυτοκρατορία και το φασιστικό της καθεστώς».
Εκατομμύρια ξένοι στριμώχνονται για να μπορέσουν και εκείνοι να επωφεληθούν από τη διαδικασία της λοβοτομής. Όσοι έρχονται από αποικιοκρατούμενες και κατεστραμμένες χώρες είναι συχνά οι πιο ανυπόμονοι. Τα παιδιά των ανώτερων τάξεων εκστασιάζονται μπροστά στην προοπτική ότι θα πάρουν τη σφραγίδα αποδοχής της Αυτοκρατορίας, για να μπουν στο καλούπι και να συγχωνευτούν με τις μάζες της Ευρώπης ή της Βόρειας Αμερικής. Μετά την απόκτηση των διπλωμάτων τους και αφού γυρίσουν στο σπίτι τους, προσθέτουν τον τίτλο τους στην επαγγελματική τους κάρτα, αυξάνουν τις αμοιβές τους και απαιτούν σεβασμό για το δυτικό τους στυλ ζωής και την πνευματική τους συνεργασία με την Αυτοκρατορία. Στη συνέχεια, πολλοί απ’ αυτούς αφιερώνουν τη ζωή τους στο να κλέβουν και να κατηχούν τους συμπατριώτες τους για λογαριασμό της Δύσης.
Σε πολλές χώρες δεν είναι καν απαραίτητο να φύγουν απ’ τα σπίτια τους. Έχουν εύκολη πρόσβαση στη πλύση εγκεφάλου της Δύσης μέσω αμέτρητων ιδιωτικών σχολών, χριστιανικών και διεθνών, εκκλησιών, πολιτιστικών ιδρυμάτων, και, φυσικά, μέσω του τρόπου ψυχαγωγίας τους.
Ακόμη και σε χώρες όπως η Κίνα, που έχουν πολιτισμούς πολύ πιο μεγαλειώδεις και παλιούς από το δυτικό, οι μεγαλύτεροι δέχονται, πλέον, τεράστιες επιρροές από τους γιους και τις κόρες τους, που έχουν προγραμματιστεί να πιστεύουν στο μεγαλείο του δυτικού πολιτισμού. Που, με λίγα λόγια, κατηχήθηκαν είτε σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού ή από τις στρατιές των σοφών ιεραποστόλων, των εκπαιδευτικών της δύσης που όλο και περισσότερο αρέσκονται να ταξιδεύουν και να κηρύττουν το τοξικό τους ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο.
Αντί να αποκτήσουν μια διαφοροποιημένη και πολυπολιτισμική γνώση, μαθητές και φοιτητές δέχτηκαν δόσεις κατήχησης υπολογισμένες με ακρίβεια, δοκιμασμένες μέσα στους αιώνες από τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία. Τώρα, η Αυτοκρατορία γνωρίζει πολύ καλά πώς να χειραγωγεί το νου του ανθρώπου. Άντρες και γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού υποχρεώνονται να πιστέψουν ότι έκαναν έρωτα. Λαοί που λεηλατήθηκαν αδιακρίτως, εκπαιδεύονται να εκθειάζουν τις αποικιοκρατικές δυνάμεις που έχτισαν τα δημόσια κτίρια και τους σιδηροδρόμους τους. Αυτές οι ίδιες δυνάμεις μαθαίνουν, ταυτόχρονα, στους δικούς τους λαούς πώς να μη νιώθουν ντροπή για το παρελθόν και το παρόν τους.
Αντί να ενθαρρύνονται να σκέφτονται με ανεξάρτητο τρόπο, αντί να καλούνται να ανατρέψουν την ίδια τους της σκέψη, οι άνθρωποι βρίσκονται δεμένοι χειροπόδαρα με βαριές νοητικές αλυσίδες.
Η γενναιότητα και η ανεξαρτησία του πνεύματος δυσφημίζονται και υποτιμούνται συστηματικά. Οι επαναστατικές ψυχές χαρακτηρίζονται ακατάλληλες για εργασία, ίσως και αντικοινωνικές.
Προάγεται η δειλία, η υποταγή και η μετριότητα μέσω ενός εξαιρετικά πολύπλοκου και διαφοροποιημένου συστήματος προπαγάνδας, μέσω της διαφήμισης, των πολιτιστικών δρώμενων και της διασκέδασης καθώς και των ΜΜΕ.
Σε έναν απόλυτα ομοιόμορφο κόσμο, όπου ακόμα και ο πολιτισμός και τα μέσα βρίσκονται στην υπηρεσία της Αυτοκρατορίας και των νεοφιλελεύθερων εμπορικών της συμφερόντων, ο Καινούριος Άντρας και η Καινούρια Γυναίκα πλάθονται με το διανοητικό πηλό και στη συνέχεια τοποθετούνται σε υψηλά βάθρα: όλοι είναι ψηλοί και αδύνατοι, όλοι αναμασούν με ευφράδεια και θόρυβο τα κλισέ, αποφεύγοντας με μαεστρία τις πραγματικές ερωτήσεις, επικοινωνώντας παθιασμένα με άλλους για το τίποτα, διατηρώντας πάντα την άγνοιά τους για τον κόσμο.
Όλοι οι Καινούριοι Άνθρωποι χαμογελούν πάντα και έχουν αδιάφορη όψη. Οδηγούν τα τελευταία μοντέλα αυτοκινήτων και κρατούν στα χέρια τους όλα τα σύγχρονα γκάτζετ. Έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και δείχνουν πάντα εγωιστές. Οι γλουτοί τους είναι όλο και πιο τέλειοι για να ανταποκρίνονται στα στερεότυπα.
Πολλοί παίρνουν ηρεμιστικά, αντικαταθλιπτικά ή ναρκωτικά, η πλειοψηφία είναι δυστυχισμένοι, χωρίς πολλή σιγουριά για τον εαυτό τους, είναι δυσαρεστημένοι με τη δουλειά τους, θλιμμένοι στην οικογένειά τους, είναι ανίκανοι να ψάξουν ή να βρουν το άλλο τους μισό. Φυσικά δε δείχνουν τίποτε απ’ αυτά! Εξωτερικά, αμέτρητοι άντρες και γυναίκες της Δύσης δείχνουν απλά υπέροχοι.
Οι Ιταλοί και Γερμανοί φασίστες έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες να δημιουργήσουν αυτήν τη φυλή υπερ-ανθρώπων, φαινομενικά σίγουρων για τον εαυτό τους, αλλά και υπάκουων.
Απέτυχαν.
Όμως να που αυτή η Αυτοκρατορία μοιάζει να το πετυχαίνει. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχει η πιθανότητα τα ρομπότ να αντικαταστήσουν τελικά τους ανθρώπους. Όχι ρομπότ από πλαστικό και μέταλλο αλλά άνθρωποι επιδιορθωμένοι και ανακυκλωμένοι σε ρομπότ.
Ο ιταλικός φασισμός, ο γερμανικός ναζισμός, ο κορπορατισμός των ΗΠΑ, ο ιμπεριαλισμός, ο ρατσισμός, η αποικιοκρατία, η προπαγάνδα, η διαφήμιση, η εκπαίδευση, όλα μαζί έχουν επιδέξια συνυφανθεί.
Μπράβο στην Αυτοκρατορία! Είναι οι πρώτοι που κατάφεραν να τυποποιήσουν τους ανθρώπους και τον τρόπο σκέψης τους.
***
Δεν είναι εύκολο να αντιταχθείς σε μια τέτοια Αυτοκρατορία με λέξεις και ιδέες.
Δεν είναι μόνο η λογική ή η γενική φιλοσοφία των εννοιών που έχεις ν’ αντιμετωπίσεις και να αψηφήσεις.
Υπάρχουν ακόμα χιλιάδες αντιλήψεις, δόγματα, κωδικοί, που όλοι εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: να κρατήσουν τον κόσμο μακριά απ’ την πραγματικότητα και από έναν ανεξάρτητο τρόπο σκέψης και ανάλυσης.
Η πλειοψηφία των πολιτών της δυτικής Αυτοκρατορίας έχουν στην πραγματικότητα υποστεί μεγαλύτερη κατήχηση από μέλη ομάδων όπως οι Ταλιμπάν ή το Ισλαμικό Κράτος, καθώς η Αυτοκρατορία εργάζεται πολύ σκληρά και χρησιμοποιεί εκατομμύρια επαγγελματίες που δημιουργούν απόλυτα επιτυχημένες έννοιες για τον έλεγχο του ανθρώπινου νου: από ιδεολόγους μέχρι ψυχολόγους, αλλά και διαφημιστές, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους και άλλα άτομα με υψηλή εξειδίκευση.
Τα κοινωνικά μέσα και οι τηλεοπτικές σειρές, οι χολιγουντιανές ταινίες, η ποπ μουσική, τα τηλεοπτικά δίκτυα, σχεδόν όλα έχουν την ίδια κατεύθυνση: να απομακρύνουν τον κόσμο από τις βασικές αρχές του ανθρωπισμού. Να τους αναγκάσουν να μη σκέφτονται σα μια ομάδα λογικών, καλοσυνάτων και συμπονετικών ανθρώπων.
Η πραγματικότητα ευτελίζεται ή μετατοπίζεται σε φαντασμαγορικά επίπεδα όπου δεν μπορεί να ισχύσει ουσιαστικά καμία λογική.
Το πιο σημαντικό πεπρωμένο της ανθρώπινης σκέψης – να στοχάζεται, να ονειρεύεται και να συλλαμβάνει νέες, καλύτερες και πιο μαλακές φόρμες για την κοινωνία – απουσιάζει τελείως από την ιστορία με την οποία οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά της Αυτοκρατορίας και των αποικιών της έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι.
Οι πολίτες της Αυτοκρατορίας δεν μπορούν ούτε να σκεφτούν ούτε να δράσουν με φυσικό τρόπο. Αποτέλεσμα: νιώθουν απογοητευμένοι, πιεσμένοι και μπερδεμένοι. Αλλά αντί να επαναστατήσουν (οι περισσότεροι, εξάλλου, δεν είναι ικανοί να το κάνουν), γίνονται όλο και πιο επιθετικοί. Ενώ σε ολόκληρο τον κόσμο τα θύματα της Αυτοκρατορίας δολοφονούνται, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και ταπεινώνονται, η οργάνωση του κόσμου προσφέρει, στην ουσία, ελάχιστη χαρά (παρά την ποσότητα των υλικών αγαθών) στους πολίτες της Αυτοκρατορίας: τους ευρωπαίους και τους βορειοαμερικάνους.
Στο άλλο άκρο, εκατομμύρια ανθρώπων στις παλιές και τις νέες αποικίες βομβαρδίζονται επίσης, ακατάπαυστα, με τα ίδια διαστρεβλωμένα, ανακυκλωμένα και παραποιημένα μηνύματα (ενίοτε δε και με πραγματικές βόμβες). Βρίσκονται αντιμέτωποι με μια αέναη χιονοστιβάδα προπαγάνδας (ελαφρά παραλλαγμένη σε κάθε περιοχή) που διατρέχει μέρα και νύχτα τα κανάλια της κατήχησης, δηλαδή, τις σαπουνόπερες, το χαμηλότατο επίπεδο των ταινιών και των βιντεοπαιχνιδιών (ένα και το αυτό, στην πραγματικότητα), μουσική ποπ με επαναλαμβανόμενες λέξεις που αποκαλύπτουν το νοητικό θάνατο, καθώς και την άκακη διακοσμητική τέχνη και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύουν τα κυρίαρχα πρακτορεία τύπου. Τα μηνύματα αυτά διαδίδονται μέσω τοπικών οργάνων του τύπου που, κι αυτά με τη σειρά τους, ελέγχονται κατά κύριο λόγο από τα εμπορικά συμφέροντα που συνεργάζονται – πέραν πάσης αμφιβολίας – με το παγκόσμιο δυτικό καθεστώς.
Η Αυτοκρατορία και η οργάνωσή της στον κόσμο είναι εξωφρενικά ρατσιστική και κτηνώδης, όμως η πλειοψηφία των πολιτών, και ανάμεσα σ’ αυτούς και οι κάτοικοι των κατεστραμμένων περιοχών, υποχρεώνονται να πιστεύουν πως έχουν το πιο ανεκτικό και προοδευτικό σύστημα του πλανήτη.
***
Υπάρχει άραγε ελπίδα να επιβιώσει η ανθρωπότητα από αυτήν τη μαζική παραγωγή βλακείας;
Ασφαλώς και υπάρχει!
Η μάχη έχει ξεκινήσει.
Δεν είναι μόνο οι ελιγμοί των Ρώσων, των Κινέζων και των Ιρανών πεζοναυτών που σήμερα προκαλούν τον δυτικό ιμπεριαλισμό.
Δεν είναι μόνο οι Λατινοαμερικάνοι και οι Νοτιοαφρικανοί που έκαναν αποφασιστικές προσπάθειες να ξαναγράψουν την ιστορία και να εξοπλίσουν το λαό τους με γνώσεις και όχι με διπλώματα.
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα, ο σπουδαιότερος ίσως, σήμερα, εν ζωή, ευρωπαίος κινηματογραφιστής, έγραψε πρόσφατα με σαρκασμό ότι «ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει με το βομβαρδισμό του RT από το Πεντάγωνο», αναφερόμενος στο πανίσχυρο τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today. Το RT σχολίασε:
«Το RT είναι μια πραγματική απειλή για την προπαγάνδα των ΗΠΑ μιας και φτάνει στα σπίτια των βορειοαμερικάνων, σε τέλεια αγγλικά, καλύτερα απ’ αυτά που χρησιμοποιούν στο CNN». Γι’ αυτό το λόγο, σύμφωνα με το διευθυντή, η Ουάσιγκτον μπορεί τελικά να χάσει την υπομονή της και να προσπαθήσει να κάνει το RT να σωπάσει με τη βία – πάνω-κάτω όπως έκανε και το ΝΑΤΟ με τη δημόσια τηλεόραση της Σερβίας τον Απρίλιο του 1999.
Με τη σειρά του, ο Κουστουρίτσα προέβλεψε ότι η Μόσχα θα κατέστρεφε το CNN, που το θεωρεί ως τη ναυαρχίδα της προπαγάνδας υπέρ των ΗΠΑ: «Το CNN, στις απευθείας μεταδόσεις του, διατυμπανίζει ότι από τη δεκαετία του 90, οι ΗΠΑ πραγματοποιούν ανθρωπιστική δράση και όχι πολέμους, και ότι τα στρατιωτικά τους αεροπλάνα ρίχνουν αγγέλους και όχι βόμβες!»
Αν και κάποιοι απ’ τους μεγαλύτερους διανοητές που προκαλούσαν την Αυτοκρατορία, όπως ο Σαραμάγκο, ο Γκαλεάνο και ο Πίντερ, πέθαναν πρόσφατα, υπάρχουν ακόμα πολλοί που καταφέρνουν να ξεφύγουν από την κατήχηση. Κάποιοι ανασυντάσσονται γύρω από μη δυτικά τηλεοπτικά δίκτυα όπως το TeleSUR, το RT και το PressTV.
Για άλλη μια φορά, συμβαίνει ό,τι και στο Fahrenheit 451 του Ρέι Μπράντμπερι, κάποιοι άνθρωποι αρνούνται πεισματικά να κάψουν τα βιβλία τους.
Αλλά και στην ίδια της Δύση κάποια ισχυρά μέσα, όπως το CounterPunch, το Dissident Voice, το ICH, το VNN, το Global Research και άλλα, συνεχίζουν τη μάχη. Δεν κερδίζουν ακόμα, ούτε κατά διάνοια, αλλά ούτε και πεθαίνουν!
Όσο παραμένει ζωντανή η ανεξάρτητη σκέψη, δεν έχουν χαθεί όλα!
«Επαναστατώ, οπότε υπάρχουμε», έγραψε ο Γάλλος φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ. Και πρόσθεσε επίσης: «Το αίσθημα της επανάστασης γεννήθηκε μέσα στην καταπίεση».
Η αυτοκρατορία αρνείται ότι καταπιέζει τον κόσμο. Κατηχεί ταυτόχρονα τους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους, επαναπροσδιορίζοντας και, στην πραγματικότητα, μετατρέποντας την καταπίεση σε ελευθερία.
Όσοι ανάμεσά μας καταφέρνουν να διαφύγουν της κατήχησης, σήμερα εξεγείρονται. Για το λόγο αυτό, η ανθρωπότητα υπάρχει ακόμα.
Το πεδίο της μάχης είναι πολύ ξεκάθαρο: σήμερα όλα συμβαίνουν στο πεδίο της πληροφόρησης και της γνώσης.
Οι δράσεις, τα τεχνάσματα που εφαρμόζει η Αυτοκρατορία είναι βρώμικες, φριχτές αλλά και πολύ προφανείς. Μπορούν και γίνονται δεκτές και ανεκτές από εκατομμύρια ανθρώπους μόνο χάρη στη συνεχή επανάληψη των ψεμάτων και χάρη σε διαστρεβλωμένες έννοιες που σφυρηλατεί στα μυαλά των ανθρώπων η κυρίαρχη εκπαίδευση.
Ο πόλεμος για την επιβίωση της ανθρωπότητας έχει ήδη ξεκινήσει. Είναι ο Μεγάλος Ανθρωπιστικός Πόλεμος, ο πόλεμος του νου και της καρδιάς των ανθρώπων, όχι του πεδίου της μάχης. Αν θέλουμε μπορούμε να τον ονομάσουμε και Πόλεμο της Πληροφόρησης, έναν πόλεμο αποτοξίνωσης, ή ένα πόλεμο για να αποδώσουμε τους ανθρώπους στη ζωή βγάζοντάς τους από τη μέθη τους, τη νάρκωσή τους και την υποταγή τους. Ένας πόλεμος για έναν πολύ καλύτερο κόσμο, ένας πόλεμος για να τεθεί η γνώση πάνω από τα σφραγισμένα διπλώματα, η ανθρώπινη ζεστασιά και η καλοσύνη πάνω από τη βία και την επιθετικότητα, και ο άνθρωπος πάνω από το κέρδος και το χρήμα.
Η νίκη δεν μπορεί να υπάρξει αν δε συνοδευτεί από τη γνώση, την ανεξάρτητη σκέψη, τον ανθρωπισμό της λογικής, τη συμπόνια, την αλληλεγγύη και, τέλος, την ανθρώπινη ζεστασιά.
(*) Ο Αντρέ Βλτσεκ είναι φιλόσοφος, συγγραφέας, παραγωγός και δημοσιογράφος. Έχει καλύψει πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις σε δεκάδες χώρες. Τα τελευταία του δημοσιευμένα βιβλία είναι: Exposing Lies of the Empire και Fighting Against Western Imperialism. Συζήτηση με τον Noam Chomsky: On Western Terrorism. To Point of No Return είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα που πήρε διθυραμβικές κριτικές. Το Oceania έχει ως θέμα το δυτικό ιμπεριαλισμό στο Νότιο Ειρηνικό. Τέλος, το προκλητικό του βιβλίο για την Ινδονησία: Indonesia – The Archipelago of Fear.
Ο Αντρέ σκηνοθετεί, επίσης, ταινίες για το teleSUR και το Press TV. Αφού έζησε πολλά χρόνια στη Λατινική Αμερική και την Ωκεανία, ο Βλτσεκ σήμερα κατοικεί και εργάζεται στην Άπω και τη Μέση Ανατολή. Μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί του στο δικτυακό του τόπο και στο Twitter.
