Στις ευρωεκλογές του 2014 (εν μέσω απίστευτης προπαγάνδας από τα ΜΜΕ και εξόφθαλμης παρέμβασης από ευρωπαίους ηγέτες) ο ΣΥΡΙΖΑ επιτυγχάνει ξεκάθαρη ανατροπή και αναδεικνύεται πρώτη δύναμη στη χώρα ενώ ο Αλέξης Τσίπρας δράττει την ευκαιρία να γνωριστεί με τους Ευρωπαϊκούς λαούς μέσω των debate αφήνοντας έντονο το αποτύπωμα του (είναι υποψήφιος για Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής). Το νέο, το διαφορετικό, το αντικομφορμιστικό (με σήμα κατατεθέν την έλλειψη γραβάτας) είναι εδώ και αν μη τι άλλο δεν είναι το Ανώτατο Σοβιέτ που ως τέτοιον, τόσο πολύ αρέσκονταν να περιγράφουν τα εγχώρια και διεθνή μέσα.
Οι τότε συγκυβερνήτες, κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος αισθάνονται την αναπνοή του Τσίπρα αφού μέσα στους επόμενους μήνες έχουν δύο σημαντικούς σκοπέλους να ξεπεράσουν: 1) την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας (πράγμα ανέφικτο χωρίς την υποστήριξη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ) και 2) να κλείσουν την 5η αξιολόγηση που όμως απαιτεί τη ψήφιση μερικών νομοσχεδίων που έχουν σταλεί από καιρό στις καλένδες. Ο πανικός τους είναι εμφανής και κατά τον εσπευσμένο ανασχηματισμό, η όποια προσπάθεια για μεταρρυθμίσεις εγκαταλείπεται και επιλέγονται στελέχη της λαϊκής δεξιάς να στελεχώσουν κρίσιμους υπουργικούς θώκους. Το πάρτυ έχει αρχίσει.
Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η λύτρωσή του είναι θέμα μερικών μηνών και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο δείκτη κατανάλωσης αλλά και στις τουριστικές δαπάνες. Ταυτόχρονα ξεθαρρεύουν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και αρχίζουν δειλά-δειλά τις προσλήψεις με αποτέλεσμα ακόμη και αυτοί οι δείκτες απασχόλησης να καλυτερεύουν. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η συγκυβέρνηση και οι μνημονιακοί συνοδοιπόροι της γίνονται στόχος ευφάνταστων graphics και σχολίων και το κλίμα παραμένει οξύ με τα πικρόχολα σχόλια να αλληλοσπαράζονται αλλά όλες οι πλευρές είναι προσανατολισμένες στην επερχόμενη «μάχη των μαχών».
Αρχές Δεκεμβρίου ξεκινάει η διαδικασία εκλογής ΠτΔ ενώ ταυτόχρονα διαρρέει το περίφημο mail Χαρδούβελη που γίνεται λόγος για προαπαιτούμενα 1 δις ευρώ προκειμένου να κλείσει η 5η αξιολόγηση του 2ου μνημονίου. Τέλη Δεκεμβρίου και ο κόσμος είναι μπροστά από τους δέκτες της τηλεόρασης για την εκλογή ΠτΔ αντί να στολίζει το χριστουγεννιάτικο του δέντρο. Όπως ήταν όμως αναμενόμενο ο προτεινόμενος από την συγκυβέρνηση δεν εκλέγεται, μέσα σε ένα κλίμα φημών και καταγγελιών περί εξαγοράς ή προσπάθειας εξαγοράς βουλευτών ενώ μία ακόμη όνειδος προστίθεται στα έως τότε κακά κείμενα της συγκυβέρνησης, αυτή της θετικής ψήφου δύο βουλευτών της Χ.Α. κατά τις απανωτές διαδικασίες εκλογής. Προκηρύσσονται εκλογές (πρόωρες) για τις 25 Ιανουαρίου 2015 και η ευφορία καταλαμβάνει τον κόσμο. Στα γιορτινά τραπέζια μια μόνο ευχή κυριαρχεί,: «καλή λευτεριά» με μόνιμη απόκριση από συγγενείς και φίλους το: «αμήν και πότε».
Οι εθνικές εκλογές διεξάγονται σε κλίμα ψυχολογικής βίας που εξαπολύεται από τους πολιτικούς της συγκυβέρνησης, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ενώ για μια ακόμη φορά κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες με παρεμβάσεις ή non paper «εκβιάζουν» τον ελληνικό λαό να στηρίξουν αυτούς που «εκείνοι ξέρουν»! Το βράδυ των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κυρίαρχος (χάρη και στο bonus των 50 εδρών) και για δύο μόνο έδρες δεν έχει αυτοδυναμία. Ο εκ δεξιών όμως αντιμνημονιακός πολιτικός συνδυασμός Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝ.ΕΛ.) καταφέρνει, πέρα από όλες τις δημοσκοπήσεις, να εκλέξει 13 βουλευτές. Η νέα, αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση σχηματίζεται ενώ τα δύο άλλοτε κραταιά κόμματα, και νυν κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν υποστεί συντριπτική ήττα.
Ο κόσμος βγαίνει να πανηγυρίσει και αυτό που όλοι θυμόμαστε με συγκίνηση από εκείνη την βραδιά είναι τις σημαίες rainbow να ανεμίζουν μπροστά στα Προπύλαια. Το αντίπαλο μνημονιακό στρατόπεδο προβλέπει την απόλυτη καταστροφή, την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικού καθεστώτος στη χώρα και την επέλαση του κομμουνισμού. Τμήματα από το «μέτωπο της λογικής» χάνουν τη ψυχραιμία τους, από τις πρώτες ώρες ακόμα, και αρχίζουν να ζητάνε τη βίαιη ανατροπή της αριστερής κυβέρνησης με παρέμβαση του στρατού ενώ και από την Ευρώπη ακούγονται ιαχές πολέμου.
Εν μέσω αυτού του ενορχηστρωμένα εμφυλιοπολεμικού κλίματος, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει συμβολικά να επισκεφθεί το σκοπευτήριο Καισαριανής όπου εκτελέστηκαν έλληνες αριστεροί πατριώτες κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στο 2ο ΠΠ πριν μεταβεί στο Μαξίμου για να ενημερωθεί από τον αποχωρήσασα Πρωθυπουργό. Ο κ. Σαμαράς επιδεικνύοντας, για άλλη μια φορά, πολιτική μικροψυχία δεν είναι εκεί να τον υποδεχτεί αφού όπως διαρρέει το περιβάλλον του θεωρεί αυτή την κυβέρνηση μια μικρή «αριστερή παρένθεση». Επισκέπτεται τον αρχιεπίσκοπο Ελλάδας και με αβρότητα τον ενημερώνει ότι ο ίδιος προσωπικά θα ορκιστεί με πολιτικό όρκο. Ο Τσίπρας δεν δηλώνει απλά αριστερός, επιλέγει, τις πρώτες αυτές ώρες, συμβολικά τις κινήσεις του ώστε να απηχούν το προεκλογικό του σύνθημα «Πρώτη φορά Αριστερά».
