Το παιχνίδι είναι βρώμικο και διαρκεί εδώ και 70 χρόνια. Βασίστηκε στην ιδέα της ανάπτυξης, προσπαθώντας να μιμηθεί αλλά χωρίς να καταφέρνει να φτάσει τη Δύση, για τις χώρες που δημιουργήθηκαν μετά της από-αποικιοκρατικής εποχής.
Η συνταγή για μεγάλο κέρδος είναι απλή: δώσε δάνειο σε μια χώρα που είναι αρκετά φτωχή για να μην μπορεί να το ξεπληρώσει γρήγορα αλλά που να μην είναι τόσο φτωχή ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τους τόκους για χρόνια.
Johan Galtung
Από το TFF PressInfo – Λουντ, Σουηδία
Για να αξίζει το πλάνο πρέπει να είναι εντάσεως-κεφαλαίου όπου αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι από και προς αεροδρόμια και λιμάνια γίνονται εισαγωγές και εξαγωγές και εγκαταστάσεις όπου συναρμολογήσεις αυτοκινήτων για πλούσιους.
Οι επενδύσεις που στοχεύουν να βγάλουν τον κόσμο από τη φτώχεια ή να ομορφύνουν τη φύση δεν έχουν καμία σημασία: οι φτωχοί χρειάζονται πολύ μικρό κεφάλαιο και αποπληρώνουν μόνο με εργασία ενώ η φύση επιστρέφει μεν αλλά δεν κεφαλαιοποιείται.
Ιδανικά η χώρα που έχει ήδη δανειστεί θα ζητήσει ακόμα ένα δάνειο για να εξυπηρετήσει το πρώτο, ενώ ένα δεύτερο ή ακόμα και τρίτο δάνειο θα της προσφερθεί απλόχερα αλλά σε ακόμα υψηλότερο επιτόκιο.
Μέχρι που το χρέος δεν θα είναι πια βιώσιμο και η χώρα θα έχει στραγγαλιστεί. Τότε έρχεται η στιγμή για κούρεμα χρέους, αρκεί το κέρδος που έχει προκύψει από την επένδυση να είναι μεγαλύτερο του χρέους που κουρεύεται.
Η μελέτη της Agence France Press αποδεικνύει ότι η Γερμανία έβγαλε 100 δισεκατομμύρια ευρώ από την κρίση χρέους της Ελλάδας από το 2010 μέχρι σήμερα – ύψους 3% του ΑΕΠ, από τη διαφορά μεταξύ των επιτοκίων που πληρώθηκαν σε Γερμανικές τράπεζες και των επιτοκίων που εκείνες πλήρωσαν ήτοι οι γερμανικές τράπεζες πλήρωσαν επιτόκιο 1% στην ΕΚΤ τη στιγμή που εισέπραξαν ας πούμε 6% τόκο από τους οφειλέτες.
Το μερίδιο της Γερμανίας από το συνολικό πακέτο διάσωσης της Ελλάδας – συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας πληρωμής στις 20 Αυγούστου – είναι 90 δις, που σημαίνει 10 δις κέρδος ακόμη και αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πληρώσει περισσότερα. Με άλλα λόγια τα χρήματα ρέουν στην Ελλάδα για να σωθούν οι τράπεζες και όχι οι άνθρωποι. Και οι ΗΠΑ, Γαλλία και Ολλανδία επωφελούνται αλλά σε μικρότερο εύρος από την Γερμανία.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε το ΔΝΤ (με έδρα στις ΗΠΑ) και η Παγκόσμια Τράπεζα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το καινούργιο σε όλο αυτό είναι το να συμπεριφέρεσαι ως Ε.Ε. σε ένα κράτος-μέλος της ένωσης σου ως αναπτυσσόμενη χώρα (ίσως και με ακόμα χειρότερο τρόπο).
Επόμενη στη λίστα είναι η Ουκρανία…
Μπορείτε να συνεχίσετε την ανάγνωση του αγγλικού κειμένου εδώ.
