As the days count down to the 5^th of July and the Greek referendum on whether to accept Europe’s demands for more austerity, which looks increasingly like a referendum on whether to stay in the Euro or leave it, our correspondent Marianella Kloka is providing us with her personal account of life in the middle of the banking crisis.  (The Greek translation can be found underneath the English.)

Part 2: Passengers are kindly requested to mind their “personal belongings”

I woke up today feeling that the eyes of the world are upon us in these days. I started making coffee and while it was preparing I was thinking that somewhere in the world there must be some very important things also happening. Perhaps a scientist is on the brink of a very important invention. A rotten boat full of refugees is sailing desperately in the Mediterranean towards Italy. A child speaks its first word. Someone manages to save his house from an auction by a bank. But for some reason I feel the world’s attention here.

In the metro, at work and in every single thing I have done today this thought has caused me mixed emotions. It has given me strength because in this so historical moment I can feel the collective breath(taking) of millions. I feel their energy calling me to do the right thing, urging me to put people over banks and show that Greece is not only Socrates, Plato, Venus de Milo, the Parthenon, Delphi, Antigone, the Eleusinian Mysteries or Asclepius… but is alive today, with its own “personal belongings”, finds inspiration in its history – the milestones of creation – and is sending a clear message; not to the “Institutions” or the European Central Bank – which are finite concepts which may or may not exist tomorrow – but rather to the Maximum Destiny of humankind, creating a primary surplus for the universal village.

Other times my shoulders sag. The weight is far too big. Is it down to us to do that? A handful of people? Explanations of recent years have talked about the small scale experiment in Greece, because we are few and easy to manipulate. It’s Spain which has the social movements, united and strong. The reaction will come from there. What do we have? We were kicked out of the Square and we scattered. We were brutally attacked with gas and we went back home frustrated, trying to wash our eyes, eat something and get rest.

Us?
Can we?

Meanwhile in the social level:

For those of us who still have a job, it was business as usual. There was an announcement from the government concerning the free use of public transport until the referendum. After that only the unemployed may use it for free.

There was an announcement – more like a warning – from the Ministry of Labour to employers: there has to be no delay on payment of salaries.

Today there was a demonstration by those who want the proposal of the “Institutions” to be implemented.

Is it true that Puerto Rico has announced that is close to bankruptcy today? Nobody seemed to deal with it. Here the big mainstream media have put an on-air countdown, like CNN has, counting down the time to when Greece will declare bankruptcy. A “show time” till the last second. Cannibalism.

Οδεύοντας προς το δημοψήφισμα

Μέρος 2: Παρακαλούνται οι επιβάτες να προσέχουν τα «προσωπικά τους αντικείμενα»

Ξύπνησα με την αίσθηση ότι τα μάτια του κόσμου είναι αυτή την περίοδο στραμμένα πάνω μας. Έβαλα καφέ και όσο ψηνόταν ο ελληνικός σκεφτόμουν ότι κάπου στον κόσμο συμβαίνουν επίσης τρομερά πράγματα. Ένας επιστήμονας βρίσκεται ένα βήμα πριν από μια σημαντική εφεύρεση. Ένα σαπιοκάραβο γεμάτο πρόσφυγες πλέει απελπισμένα στη Μεσόγειο προς τις ακτές της Ισπανίας. Ένα παιδί λέει την πρώτη του λέξη. Κάποιος γλυτώνει το σπίτι του από πλειστηριασμό. Για κάποιο λόγο όμως εγώ νιώθω την προσοχή του πλανήτη εδώ.

Στο μετρό, στη δουλειά, σε κάθε πράγμα που έκανα σήμερα η σκέψη αυτή μου προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα. Μου έδωσε δύναμη γιατί σε μια τόσο ιστορική στιγμή νιώθω (κομμένη) την ανάσα εκατομμυρίων ανθρώπων. Νιώθω την ενέργειά τους να με καλεί να κάνω το σωστό. Να με προτρέπει να βάλω τους ανθρώπους πάνω από τις τράπεζες και να δείξω ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο Σωκράτης, Πλάτωνας, Αφροδίτη της Μήλου, Παρθενώνας, Δελφοί, Αντιγόνη, Ελευσίνια Μυστήρια, Ασκληπιείο… είναι ζωντανή σήμερα, έχει τα δικά της «προσωπικά αντικείμενα». Αντλεί έμπνευση από την ιστορία και τις κομβικές της στιγμές δημιουργίας και δίνει σαφές μήνυμα. Όχι στους Θεσμούς και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που είναι πεπερασμένες έννοιες και όσο και να φαντάζουν σήμερα κυρίαρχες, αύριο δεν θα υπάρχουν καν. Μήνυμα στο Μέγιστο Πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Πρωτογενές πλεόνασμα για το παγκόσμιο χωριό.

Μερικές φορές όμως οι ώμοι λυγίζουν. Το βάρος είναι πολύ μεγάλο. Εμείς; Μια χούφτα άνθρωποι; Που όλες οι εξηγήσεις των τελευταίων ετών έλεγαν ότι το πείραμα γίνεται πάνω μας γιατί είμαστε λίγοι και άρα εύκολα θα χειραγωγηθούμε; Μα είπαμε ότι η Ισπανία έχει τα κοινωνικά κινήματα, ενωμένα και δυνατά. Από εκεί θα έρθει η αντίδραση. Εμείς τι έχουμε; Μας διώξανε από την Πλατεία και σκορπίσαμε. Μας έπηξαν στο δακρυγόνο και γυρίσαμε με τα χέρια κατεβασμένα στα σπίτια, να πλύνουμε τα μάτια, να φάμε κάτι, να ξεκουραστούμε.

Εμείς;
Μπορούμε;

Εν τω μεταξύ στο κοινωνικό επίπεδο:

Όσοι έχουμε ακόμα δουλειές πήγαμε και σήμερα κανονικά. Βγήκε ανακοίνωση από την κυβέρνηση για την ελεύθερη διέλευση στα μέσα μαζικής μεταφοράς μέχρι και το δημοψήφισμα. Μετά θα συνεχίσει η ελεύθερη διέλευση αποκλειστικά και μόνο για τους άνεργους.

Βγήκε ανακοίνωση – προειδοποίηση από το Υπουργείο Εργασίας προς την εργοδοσία: οι μισθοί θα καταβληθούν κανονικά όπως κάθε μήνα.

Σήμερα είχαμε τη συγκέντρωση όσων θέλουν να υιοθετηθεί η λύση των Θεσμών.

Αλήθεια σήμερα ανακοίνωσε ότι είναι ένα βήμα πριν την χρεωκοπία το Πουέρτο Ρίκο; Κανείς δεν ασχολήθηκε. Εδώ τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ καθώς και το CNN έβαλαν χρονόμετρο στις εκπομπές και μετράνε αντίστροφα προς τη στιγμή που θα κηρύξει πτώχευση η Ελλάδα. «Υπερθέαμα» μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Καννιβαλισμός.