(Greek translation below)
After the great debate in the European Parliament – the heart of democracy which needs a triplex[1] as a friend of mine wrote – there came the proposals of the Greek government, targeting a deal with the Institutions. I study carefully trying to find something in them that justifies the government’s attitude of the day after the referendum when an amazing 61.38% voted NO (OXI) and pictures of Greece were broadcast to almost every corner of this earth, but the Greek Government’s proposal seems to be coming from another planet!
A few hours ago I was among several thousand people gathered outside the Greek Parliament, at the same time as those proposals were being accepted by the Official Parliamentary Committees. It was a big demonstration asking once again to not vote for new memorandums or new austerity policies.
As I write these sentences, the meeting of the Assembly of Parliamentarians is about to start. The climate is frozen and the disappointment is well spread. Personally I wait with deep bewilderment but also calmness for the final document that will come out of the negotiations with the Institutions. It seems that it will not take long. Yet again, you never know. It is then that I will be in a position to evaluate the situation. But what I mostly wait for is the direct speech of the Prime Minister. I want him to look me in the eyes and share with me the truth, whatever this may be.
[1] Cardiac Ultrasound examination
Ultimatum – Referendum – Compromissum?
Μετά το μεγάλο debate στο Ευρωκοινοβούλιο, την καρδιά της Ευρώπης, που όπως έγραψε ένας φίλος εμφανώς χρειάζεται triplex, έφτασαν οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης με στόχο τη συμφωνία με τους Θεσμούς. Με μεγάλη προσοχή αναζητώ να βρω κάτι σε αυτές τις προτάσεις που να δικαιολογεί τη συμπεριφορά της επόμενης μέρας. Μετά το 61,38% της Κυριακής και την Ελλάδα ντυμένη στα πορτοκαλί να παρελαύνει σε όλες σχεδόν τις τηλεοράσεις ανά την υφήλιο, η ελληνική πρόταση φαίνεται εκτός τόπου και χρόνου.
Πριν λίγο αρκετές χιλιάδες κόσμου βρεθήκαμε έξω από τη Βουλή των Ελλήνων, την ίδια ώρα που οι επιτροπές μέσα ψήφιζαν τις προτάσεις. Διαμαρτυρηθήκαμε ακόμα μια φορά ζητώντας να μην ψηφιστούν νέα μνημόνια και να μην εφαρμοστούν νέα μέτρα λιτότητας. Αργότερα το βράδυ θα συνεδριάσει και η ολομέλεια. Το κλίμα που επικρατεί είναι παγωμένο και η απογοήτευση είναι διάχυτη. Προσωπικά αναμένω με βαθιά απορία αλλά και ψυχραιμία το τελικό κείμενο που θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς. Φαίνεται πώς δεν θα αργήσει. Πάλι, ποτέ δεν ξέρεις. Τότε θα μπορεί κανείς να κάνει μια πιο ορθολογιστική εκτίμηση της κατάστασης. Κυρίως όμως αναμένω να δω το αναγκαίο διάγγελμα του Πρωθυπουργού. Θέλω να με κοιτάξει στα μάτια και να μου πει την αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή.
