As the days count down to the 5^th of July and the Greek referendum on whether to accept Europe’s demands for more austerity, something which is being portrayed in the mass media as a referendum on whether to stay in the Euro or leave it, our correspondent Marianella Kloka is providing us with her personal reflections of life in the middle of the banking crisis.  (The Greek translation can be found underneath the English.)

Part 5: Smiles through the “keyhole” of the universe

We are just about over the finish line. Today we have managed something great. The NO voters gathered quite close to the YES voters and it was a celebration. I don’t know where the hooded ones or the troublemakers have gone, or the burnt buckets or the barricades. They have magically disappeared. I don’t know and I don’t care where they have gone because I am happy.

The next 24 hours are dedicated to reflection. So the best. I leave the dust created by the war of stimulation of the previous days to settle down, I purify myself and I go to the Poseidon temple in Sounion. Tomorrow afternoon I am going to watch the sunset from the same spot where thousands of tourists every day intensively seek their most inner thoughts and make their most profound wishes. This is where I want to be scattered when the time comes and where I draw strength for the most significant decisions, because from there can be heard another voice.

I have already taken my decision. I have only one worry: how soon will humanity meet its destiny? Will I be there to see it? Europe looks for a way out, peoples were on the streets demonstrating for Greece. What about Sunday? Isn’t it a nice opportunity? If not this Sunday, then when?

I know deep down inside that the wise of humanity are looking through the “keyhole” of the universe and they smile. They throw to me a paper plane, which I open and I read:

Do not imagine that you are alone in your village, in your city, on Earth or among the infinite worlds. Do not image that you are enchained to this time and this space. Love the reality you build, and not even death will halt your flight!*

Meanwhile in the social level:

The attempt to challenge the referendum as unconstitutional has failed. The Council of the State has decided upon appeal that the referendum is organized according to the constitution so we go directly to vote on Sunday.

Unfortunately the expatriates will not be able to vote, as the time was very limited to organize something like that, says the announcement of the Ministry of Internal Affairs.

The Prime Minister made three proclamations in six days. Almost day by day. He used a direct channel of communication to the people and gave all the necessary information himself.

*credits: Silo

Οδεύοντας προς το δημοψήφισμα

Μέρος 5: Χαμόγελα από την «κλειδαρότρυπα» του σύμπαντος

Φτάσαμε μια ανάσα πριν το τέρμα. Σήμερα κάναμε έναν άθλο. Μαζευτήκαμε χιλιάδες οι του ΟΧΙ μια ανάσα δρόμο από τους ΝΑΙ και ήταν μια γιορτή. Δεν ξέρω πού πήγαν οι κουκουλοφόροι, οι «γνωστοί – άγνωστοι», οι καμένοι κάδοι, τα οδοφράγματα. Έχουν μαγικά εξαφανιστεί. Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει τι απόγιναν γιατί είμαι χαρούμενη.

Οι επόμενες 24 ώρες είναι ώρες περισυλλογής. Δηλαδή οι καλύτερες. Αφήνω να καταλαγιάσει η σκόνη που άφησε ο πόλεμος ερεθισμάτων των προηγούμενων ημερών, εξαγνίζομαι και πάω στο Σούνιο. Αύριο το απόγευμα θα δω το ηλιοβασίλεμα από εκεί που χιλιάδες τουρίστες κάθε απόγευμα αναζητούν επίμονα την πιο ενδόμυχη σκέψη και στέλνουν την πιο βαθιά ευχή. Εκεί που θέλω να με σκορπίσουν όταν θα έρθει η στιγμή. Εκεί που λαμβάνω δύναμη για τις πιο σημαντικές αποφάσεις, γιατί εκεί ακούγεται η άλλη φωνή.

Την απόφασή μου την έχω πάρει. Ένας είναι ο καϋμός μου μόνο: πόσο σύντομα η ανθρωπότητα θα συναντήσει το πεπρωμένο της; Θα προλάβω να το δω; Όλη η Ευρώπη αναζητά διέξοδο, οι λαοί κατέβηκαν στους δρόμους φώναζαν είμαστε με την Ελλάδα. Την Κυριακή ας πούμε; Δεν είναι μια καλή ευκαιρία; Αν όχι την Κυριακή, πότε;

Ξέρω, ενδόμυχα, ότι οι σοφοί της ανθρωπότητας με κοιτούν από την «κλειδαρότρυπα» του σύμπαντος και χαμογελάνε. Μου πετούν μια σαΐτα που πέφτει μπροστά μου. Την ανοίγω και διαβάζω:

Μη φαντάζεσαι ότι είσαι μόνη σου στο χωριό, την πόλη, τη Γη ή τους ατελείωτους κόσμους. Μη φαντάζεσαι πως είσαι αλυσοδεμένη σε αυτό το χώρο και αυτό το χρόνο. Αγάπησε την πραγματικότητα που καθημερινά δημιουργείς και ούτε ο θάνατος δεν θα σταματήσει το «πέταγμά» σου.*

Εν τω μεταξύ στο κοινωνικό επίπεδο:

Η απόπειρα να χαρακτηριστεί το δημοψήφισμα αντισυνταγματικό μετά από προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας δεν απέδωσε. Η απόφαση του ΣτΕ μας στέλνει κανονικά την Κυριακή στην κάλπη.

Δυστυχώς δεν θα ψηφίσουν οι ομογενείς, τα χρονικά περιθώρια ήταν ασφυκτικά, αναφέρει ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών.

Ο πρωθυπουργός έβγαλε 3 διαγγέλματα σε 6 μέρες. Μέρα παρά μέρα. Άμεσο κανάλι επικοινωνίας και πληροφορίες από την πηγή.

*credits: Silo