(Greek translation below)
It is 8.30 in the evening and it is still very hot. Syntagma square keeps receiving people. Many vendors are already there with their stalls selling souvlaki, beers and soft drinks, as they do in festivals. It seems that it’s going to be a long night tonight; till Parliament ends its discussions and votes. Let’s send some SMSs to friends to locate them and hang out together! I find some and we start talking. At the same time we go round the square, I take pictures of some new banners. We climb the stairs towards Parliament. There are so many people. As we approach I can see young people sitting outside the building under the oleander trees with coffee in their hands, talking. I constantly meet friends.
On the left side of the main road outside Parliament i can see the black block. They are no more than 20-30 people wearing gas masks already. I call my brother in Crete to inform him. I move away towards the right side of the building and there I see the special police force. They had vanished during the last months of demonstrations, now they are back again moving towards Parliament in a protective chain formation. The police are once more protecting Parliament. The demonstrators see them and call to them using loudspeakers: “We call on the police to leave this place. We are simple people, unemployed, without health insurance; we have come in peace to demonstrate against austerity, against any new Memorandum. Please leave.” The atmosphere reminds me of other moments from the recent past; moments I thought we have left behind. Within 3 minutes there are Molotov cocktails and gas everywhere. I don’t know what kind of gas they threw at us, chasing the crowd for 20 blocks. My eyes still hurt. The demonstration dissolved. The orchestra performed its work beautifully. The crowd burst into tears of indignation. We were sent back home in one move.
This is a bigger defeat than the new Memorandum they passed in Parliament. The MoU is a law. Laws can be repealed or changed or simply not implemented if they circumvent human rights and democracy. The upcoming non-cooperation is already a given and it is not me saying it. It will be said clearly by the people. To receive such a blow from the Greek Police and the parastate, under a government that claims to be a leftist one, uproots your hope. Hope flew away.
Sotto voce
Public Transport is no longer free. I don’t know what has changed from the past days as banks are still closed.
The correct rhetoric of the ex finance Minister has crashed on the rocks of the EU. He says so and I believe it too: economics is one thing and today politics is something else. That’s why the discussion about #Grexit must start immediately, openly and without fear. Maybe our only hope is to reorganize ourselves with those who want to stay and serve this cause, and they are many.
The President of the Parliament (who voted NO to the new Memorandum a few hours ago) together with Erik Tousain respond to a civil society demand: tonight they will present the results of the work by the Commission on Debt analysis in a public speech.
I will be there.
*The basic slogan of Syriza during the election in January 2015 was: Hope arrives
Η ελπίδα πέταξε
Είναι 8.30 το βράδυ και έχει ακόμα πολύ ζέστη. Η πλατεία Συντάγματος γεμίζει συνεχώς. Δεκάδες πάγκοι πουλάνε σουβλάκια και αναψυκτικά, όπως στα πανηγύρια. Θα το ξενυχτήσουμε απόψε, μέχρι να ολοκληρωθεί η συζήτηση στη Βουλή και να ξεκινήσει η ψηφοφορία, έχουμε καιρό. Να στείλουμε κανένα sms σε φίλους να δούμε αν είναι ήδη εδώ να περάσει η ώρα με καμιά κουβέντα; Βρίσκω μερικούς και αρχίζουμε τη συζήτηση. Παράλληλα περιφερόμαστε στην πλατεία φωτογραφίζοντας τα πανό. Ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια. Πολύς κόσμος και στο δρόμο έξω από τη Βουλή. Πλησιάζουμε στο χώρο ακριβώς έξω από το Κοινοβούλιο. Κι άλλοι γνωστοί και φίλοι, κάθονται με τον καφέ στο χέρι στις διάφορες γωνιές κάτω από τις πικροδάφνες και μιλάνε.
Στην αριστερή πλευρά πάνω στο δρόμο έχει κάνει την εμφάνισή του το μαύρο μπλοκ. Φοράνε ήδη αντιασφυξιογόνες μάσκες. Ειδοποιώ την αδερφό μου παρόλο που βρίσκεται στην Κρήτη. Απομακρύνομαι από εκεί και πάω από τα δεξιά της Βουλής. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ (που τους τελευταίους μήνες είχαν εξαφανιστεί από τις διαδηλώσεις μας) κάνουν όλο και πιο αισθητή την παρουσία τους. Έρχονται και άλλες και μπαίνουν μπροστά το Κοινοβούλιο. Η αστυνομία προστατεύει ξανά τη Βουλή; Οι διαδηλωτές τους βλέπουν. «Παρακαλούμε τις διμοιρίες των ΜΑΤ να απομακρυνθούν από το χώρο της διαδήλωσης. Είμαστε απλοί άνθρωποι, άνεργοι, ανασφάλιστοι, έχουμε έρθει να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά γιατί δεν θέλουμε άλλα μνημόνια, δεν θέλουμε άλλες πολιτικές λιτότητας. Σας παρακαλούμε φύγετε από το χώρο της διαδήλωσης». Ο αέρας θυμίζει άλλες εποχές, κοντινές μας, που πίστεψα ότι τις αφήσαμε πίσω. Μέσα σε 3 λεπτά ξεκίνησε η ρήψη μολότοφ και δακρυγόνων. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που μας έριξαν με τόση μανία, κυνηγώντας απλό κόσμο κάθε ηλικίας 20 τετράγωνα πιο κάτω από το Σύνταγμα. Τσούζουν ακόμα τα μάτια μου. Η διαδήλωση διαλύθηκε. Η ορχήστρα εκτέλεσε το έργο με μαεστρία και το πλήθος ξέσπασε σε κλάματα αγανάκτησης. Μας έστειλαν στα σπίτια μας με συνοπτικές διαδικασίες.
Είναι μεγαλύτερη αυτή η ήττα από το νέο Μνημόνιο που πέρασε στη Βουλή. Το Μνημόνιο είναι νόμος και οι νόμοι καταργούνται ή τροποποιούνται ή απλά δεν εφαρμόζονται, αν καταστρατηγούν τα δικαιώματα των ανθρώπων και τη δημοκρατία. Η μη συνεργασία είναι δεδομένη πλέον σε αυτό το Νόμο και δεν το λέω εγώ, θα το πει ο κόσμος. Όμως τέτοιο χτύπημα από την Ελληνική Αστυνομία και το παρακράτος με κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι είναι αριστερή σου ξεριζώνει την ελπίδα. Η ελπίδα πέταξε.
Ψιθυριστά
Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι πλέον δωρεάν. Δεν ξέρω τι άλλαξε από τις προηγούμενες μέρες εφόσον οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι κλειστές.
Η ολόσωστη ρητορική του πρώην Υπουργού Οικονομικών προσέκρουσε στους βράχους της Ε.Ε. Το λέει και ο ίδιος και το πιστεύω κι εγώ: άλλο η σημερινή πολιτική, άλλο η οικονομία. Γι αυτό η συζήτηση για την έξοδο από το ευρώ πρέπει να γίνει άμεσα, ανοιχτά και χωρίς φόβο. Ίσως είναι πλέον η μόνη μας ελπίδα ανασύνταξης. Με όσους θέλουν να μείνουν και να την υπηρετήσουν και δεν είναι λίγοι.
Η Πρόεδρος της Βουλής μαζί με τον Ερίκ Τουσέν ανταποκρίνονται σε ένα αίτημα της κοινωνίας των πολιτών: ανοίγουν σήμερα σε δημόσια συζήτηση τα χαρτιά του πορίσματος της επιτροπής αλήθειας χρέους.
Θα είμαι εκεί.
